Alþýðublaðið - 13.06.1969, Blaðsíða 13
Alþýðublaðið 13. júní 1969 13
Skallaeinvígi í leiknum í gær. (Ljósni. Gunnar Heiðdal).
KeflWkingar sigruðu Val 2:0
Fimleikar effa knattspyrna? Svipmynd úr leiknum í gær.
Reykjavík GÞ.
f
HARÐSNÚNIR Keflvíkingar
kradktu sér í t\'ö dýrrnæt stig í
leikaum gegn Val í gærkvöldi: Letíc
urinn fór fram á ' Mdlavellinum,
vegna miður heppilegs ástands
Laugard.dsvaHarins eftir fvo rign-
inga'rleiki á fáum dögum, og kann
það að hafa ráðið cinlwerju í leikn-
um, en ekkert skai þó fullyrt um
það. Hins vegar er óhætt að full-
yrða, að sigur þessi var sízt of stór
fyrir Keflavíkurliðið, þv;í það réði
lögum og lofum á vellinum svo að
segja atlan leikinn. Þeir höfðu snerp
una og útha'ldið allan ieikinn, cn
Iþað er ekki hægt að segja um Vals-
menn, sem léku nú einn sinn ailrá
slakasta leik um langt skeið.
Fyrstu fimmtán nunúturriár vorr,
skc'mmtiilegasti hluti leiksins, , því
þá sýndu hæði liðin á sér klærna',
og hreint ótrúlegt, að ekikert marlk
skyldi koma upp úr þeim tækifærum
sem þá virtúst á hverju strái. Pil
dæmis var bað hreint út sagt ótrú-
legt að Hermann skýldi ekki skora
þegar fiimm mínúcur voru tiðnar
af leik, er hánii'fékk sendingu ttpp
að marki, en Jiann lét _ J.oltann
renna fram hjá sér til Ingvars, cn
Ihonum mistókst, og þótt Henrtann
fetigi böltann aftur, var það of
seint. Síðari hluti hálfleiksins var
ifrékar neíkvæður á báða bóga, bölt-
inn þæfðist þetta fram og aftur án
minnsta árángurs, og var staðan í
hálifileik jöfn, 0—0.
Það var liinn bráðefniiegi vinstri
úllherji Keflavíkur, Friðrik Bjarna-
son, sem skoraði fyrra mark Kefla-
víkur. Boltinn barst út á hægri
kant, og. síðan fylgdi góð . setiding
fyrir markið, þar sein Friðrik var
'fyrir, og .skaiiaði óverjandi í vjnstra
'hornið.
Hafi verið einhver dugur í Vals-
mönnum fram að þessu, var hann
'ál'lur á bak og burt við þetta, og
það sem eftir var sóttú Kefivík-
ingar hart að marki Vals.
Fiinmátn inínútutn ,:seinna kon
scinna tnark Keflavíkur, og var þar
að verki Jón Ólafur, miðherji, sem
'féklk sendingu frá.Friðrik, .sem Vals-
yörninhefði þó átt.að stöðva. Hann
rét’t potaði Loltanum . vfir mafk-
línu.na. í hægra horujð. . Einmitt
þetta niark var golt dajmi jim glop.p-
ti.rnar í vörn Vals 'en varnarmenn
liðsins vpru alit of staðir og seinir
á sér.
.Þráth-fvrir tvö mörk wpp á vas-
ann, var það saint vörnin hjá Kefla-
vík, sem bezt . k.om út, úr leiknnm.
Eipar. Gunnnrsson, Gnðni Kjartans-
son og Sigurðnr Albertsson báru
hi'a og bnng.a dagMiis, og. t<>k.«t að
stöova Valsnv-uuina, r-g aftra marka
skyttunuiu, H'.-rmanni og • Reyni frá
að sikora. Jón Olafur og Kari Hcr-
mannsson, ás.amt Friðrik Bjarna-
syni voru beztu 11,01111 sóknarinnar,
og má IBK bnkka harðfylgi þeirra
og dugnaði fynr stigin Cvö í gær-
Ikýöldi.
Valsmenn urðu fyrir því óliappi
í síðari bálfkik, að missa Sigurð
Jónsson út af. sla'aðan aftir árekst-
ur upni við mark Kefilavíkur, og
tíu mínútunviyrir leikslok var Her-
rnajini Gunnarssyni, fyrir.liða Vais,
'vísað af vel'li fyrir að hafa rekið
boltann. framr 1 ; einn Kefl'viking-
inn, sem rey.idi að hindra Hermann
i inhikasti. Ef á það er litið, að
þetta var tírekað brot hjá Kefil’vík-
ingnum, má . kannski segja að þetta
hafi verið fvil strangur dóm-ur hjá
Guðmunrti Ha'i'össyni dómara,
sem an jars dæmdí n.jög vel. Eins
og fyrr segir, var VaJsvörnin slök,
en. brá fyrir tilþrifum í. sókninni,
sérstaklega átti Reynir góðar tí’lraun-
ir, en livers vegna nota Valsmenn
aidrei vinstri kantinn? Maðurinn
með númer 11 á bakinu hdfði lík-
lega eins getað setið heima, svo
'sja’ldan fékk. liann að vera með í
.sóknarti'lraunum félaga sinna. Er
þessi, ágalli i sókrt'nni mjög áber-
andi, og blýcur að há liðinu mjög.
Otífcc er aliraf skemmtfflegira að
sjá . knattSpyrnu leikna á grasvdlli,
'heldur eii á malar-vdlíli, allt- verður
svo mifclu mýkra og iiðlegra. Það
er slæmt, að Laugardalsvöllurinn,
heitnaviöll'ur alllrá Reykjavfkurllið-
anna, skuili ekki vera í nægrlega
'góðu .ástandi, cil að keppni geti far-
ið ,þar fram, en er .ekfci etct/hvað
hægt að gera við völilinn, svo að
ihann þoli að leikin sé á honum
fcnattspyma, jafnvd þóct etttíbvað
sé.-að veðri?.| Reynsllan hefur-sýnt
okkur, að ekki getum við alltaf
ileíkið knaiOtspyrnu í sumri og sól,
og úr þv'í að' veðrið. viffl dkki gefa
.sig, v.erðum við þá elkiki að gera
. völlinn þannig úr garði, í eitt sikipti
ifyrii öil, að hann geti verið. ölluin
Reyfcvfking.um til sóma, og hæfi
Ihinni dýru, en kærkomnu stúku-
'byggingu, sem verið er að kotna
upp við iiann.
Þessi mynd er frá fimleikakennslu barna í barnaskóla í Vestur-Þýzka-
landi. Fá börnin ókeypis kennslu í ýmsuni greinum fimleika, sem eiga
að stuðla að hraustri sál í hraustuin líkama.