Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1928, Qupperneq 61

63
Fóður í tonnum Köfunare. tonn Fosf. tonn Kali tonn
Taða 100000 1700.0 500.0 1600.0
Úthey 97500 1072.5 292.5 1072.5
Samt. jurtanæring 2772.5 792.5 2672.5
Tapíafurð. við útb. o. fl. 20°/o 554.5 15% 118.9 15% i 400.9
Samt. jurtanæring í áburði 2218.0 673.6 2271.6
Verðrýrnun'við notkun 50% 1109.0 10% 67.4 20% 454.3
Fullgild jurtanæring 1109.0 606.2 1817.3
Jurtanærandi efni í uppskeru 1713.0 505.7 1625.9
Mismunur -|- -f- - 604 + 100.5 191.4
útkoman verður mjög lík hvor reikningsaðferðin,
sem lögð er til grundvallar og niðurstaðan verður þá
þessi: Það virðist svo sem húsdýr vor framleiði í á-
burðmum nægilega mikið af fósfórsým og kali, til þess
að viðhalda þeirri ræktun, er vér nú höfum, en aftur á
móti fáum vér á þennan hátt aðeins % hluta þess köfn-
unarefnis, er ræktun vor þarfnast.
Þá er eftir að athuga, hvort vér bætum úr köfnun-
arefnisþörfinni á annan hátt. Fyrst má þá á það
minna, að lítilsháttar er notað af innlendum áburði í
landinu, sem ekki á uppruna sinn að rekja til húsdýra
vorra, svo sem: Fiskiúrgangi, salernisáburði og þangi,
en notkun þessara áburðartegunda mun þó ennþá svo
lítil, að hún getur engum verulegum mun valdið. Aftur
á móti munar meira um notkun tilbúins áburðar, sem
á síðastl. árum hefur farið mjög í vöxt. Á þennan hátt
munu hafa verið flutt til landsins 1926 um 100 tonn af
köfnunarefni, 72 tonn af fósfórsýru og 4—5 tonn af
kalí og sennilegt er, að þessi innflutningur hafi fjór-
faldast síðan 1926. Það ætti því að skorta um 200 tonn
árlega af köfnunarefni, til þess að íslensk jarðrækt sé
í áburðarjafnvægi, en það er sama sem, að vér rýrum
forða hins ræktaða lands af þessu efni um 7,7 kg. pr.