Frjáls verslun - 01.05.1965, Page 19

stúdenta, sem brautskráðist frá skólanum vorið
1964. Var þess minnzt við hátíðlega brautskrán-
ingu stúdenta hér þá, að viðstöddum ýmsum helztu
forystumönnum þjóðarinnar og höfuðborgarinnar.
Fyrstu árin, sem skólinn starfaði, var tala nem-
enda löngum langt innan við eitt hundrað og stund-
um jafnvel aðeins um 50. En upp úr 1926 fer að-
sókn grcinilega vaxandi. Síðasta árið, sem skólinn
starfaði á Vesturgötu 10, 1930—31, var tala nem-
enda orðin 119. En eftir að skólinn flutti í hús sitt
við Grundarstíg 24, fór nemendafjöldinn sívaxandi.
Rak brátt að því, að skipta varð nemendum í ár-
degis- og síðdegisdeildir. Hefur sú skipting Iialdizt
fram á þennan dag.
Skólastjórar Verzlunarskóla íslands hafa frá upp-
hafi verið fjórir: Ólafur G. Eyjólfsson, 1905—1915,
Jón Sívertsen, 1915—1931, Vilhjálmur Þ. Gíslason,
1931—1953, og síðan sá, sem þessar línur skrifar.
Undirrritaður byrjaði að kenna við Verzlunarskóla
íslands haustið 1935 og hefur því starfað óslitið
við skólann í þrjátíu ár, fyrst sem stundakennari,
síðan (frá 18. ágúst 1941) fastakennari, hinn fyrsti
í sögu skólans, og loks sem skólastjóri, frá 9. febrúar
1953. Er því óhætt að fullyrða, að helmingur sextíu
ára starfsferils skólans sé honum allvel kunnur.
Allt til þess tíma, er skólinn flutti i núverandi
húsnæði sitt að Grundarstíg 24, hafði hann löng-
um verið á hrakhólum í ófullnægjandi leiguhúsnæði.
Mega því kaup hússins og lóðarinnar teljast til
hinna mestu heillaspora í sögu skólans. Mun eng-
inn hafa átt drýgri þátt í þeirri framkvæmd en
Garðar Gíslason, stórkaupmaður, sem og bæði fvrr
og síðar lét sér rnjög annt um velferð skólans.
Ráðning fastakennara hefur einnig átt ómetan-
legan þátt í því að efla hag og gengi skólans síð-
ustu áratugina. Fyrstu 36 árin var skólastjóri eini
fastráðni starfsmaður skólans. Megnið af fræðslu-
starfi skólans var því í höndum stundakennara.
Mannaskipti voru afartíð, því að flestir litu á
kennsluna sem algert aukastarf til bráðabirgða. Á
þessum annmarka hefur nú verið ráðin mikil og
góð bót. Eru fastakennarar skólans nú 16, að skóla-
stjóra meðtöldum. Stundakcnnarar eru 15.
Réttindi skólans til að brautskrá stúdenta hafa
reynzt honum mikil lyftistöng. Nemendur og kenn-
arar hafa viljað leggjast á eitt með að sýna það
og sanna, að skólinn væri vandanum vaxinn. Tveir
menn gcngu bezt fram í því að afla skólanum
þessara réttinda, dr. Magnús Jónsson, þáverandi
menntamálaráðherra, og Vilhjáímur Þ. Gíslason,
þáverandi skólastjóri.
Af því, sem unnið hefur verið skólanum til hags-
bóta í tíð núverandi skólastjóra, skal þrennt talið,
þó að hann vilji engan veginn þakka sér heiðurinn
af því: Fjölgun fastakennara, endurnýjun gamla
skólahússins frá kjallara til rishæðar og loks bygg-
ing nýja skólahússins á lóðinni við Þingholtsstræti.
Er óhætt að fullyrða, að ávallt hafi verið unnið af
fremsta megni að velferð skólans, cftir því sem
fjárhagur og aðrar aðstæður leyfðu hverju sinni.
Ilafa skólanefndir og formenn þeirra, sem undir-
ritaður hefur unnið með, átt mikið lof skilið fyrir
gott og óeigingjarnt starf í skólans þágu. Fyrsti
skólanefndarformaður, sem undirritaður starfaði
með, var Egill Guttormsson, stórkaupmaður, sem
þá var búinn að eiga sæti í skólanefnd mjög lengi.
Átti skólinn þar jafnan hauk í horni, sem Egill var,
og á enn. Við forystu af Agli Guttormssyni í skóla-
nefndinni tók Hjörtur Jónsson, kaupmaður. Hafði
liann mestan veg og vanda af endurnýjun gamla
skólahússins og áti ríkan þátt í því, að fimmtugs-
afmælis skólans var minnzt höfðinglega. Frá 1955,
eða í sl. 10 ár, hefur Magnús J. Brynjólfsson, kaup-
maður verið formaður skólanefndar. Hefur hann
ásamt meðnefndarmönnum sínum einkum beitt sér
fyrir byggingu nýja skólahússins. Annað velferðar-
mál, sem lengi var búið að vinna að, hefur tekizt
að leysa í formannstíð Magnúsar J. Brynjólfssonar,
aðild kennara skólans að lífeyrissjóði opinberra
starfsmanna. Hve mikilvægt þetta mál var, eigi
aðeins fyrir viðkomandi starfsmenn, heldur fyrir
sjálfan skólann, má bezt af því marka, að þá fyrst,
er því var borgið, stóð Verzlunarskólinn jafnt að
vígi opinberum skólum í samkeppni um hina hæf-
ustu kennara.
Þó hér sé fátt eitt talið af öllu því fjölmarga,
sem unnið hefur verið skólanum til heilla og far-
sældar á undanförnum árum, þá býst ég við, að
allir sanngjarnir menn, sem bezt til þekkja, verði
að viðurkenna, að hvorki skólanefndarmenn né aðr-
ir, sem málefni skólans höfðu með höndum, hafi
legið á liði sínu.
Á kennsluefni hafa engar stórbreytingar orðið,
síðan skólinn öðlaðist rétt til að brautskrá stúdenta.
í stórnm dráttum er kennsluefnið ákveðið í reglu-
gerð þeirri, er birt var 1942. Þarf auðvitað leyfi
þings og stjórnar til róttækra breytinga á því. Lær-
dómsdeild skólans heyrir eins og aðrir skólar, sem
stúdcntsmenntun veita, undir menntamálaráðherra.
FRJÁLS VERZLTJN
19