Frjáls verslun - 01.07.1971, Síða 12
Rafreiknafundurinn: Getum gert betur.
og stóðu fyrir henni tvö félög,
Stjórnunarfélag íslands og
Skýrslutæknifélag íslands. Fýr-
ir þessa ráðstefnu var safnað
ýmsum upplýsingum um ástand
og horfur í rafreiknamálum.
Leiddu þær m.a. í ljós, að leigu-
kostnaður 10 rafreikna og til-
heyrandi tækja á árinu 1970
var rúmlega 40 milljónir króna,
en laun og annar starfsmanna-
kostnaður vegna reksturs raf-
reiknanna náiægt 55 milljónum,
og er hvort tveggja varlega á-
ætlað. Gróflega má því segja, að
þarna sé um 100 milljóna rekst-
ur að ræða.
NÝTING SLÆM,
SAMRÆMI LÍTIÐ.
Meðalnýting vélakostsins
reyndist vera um 1900 mældir
tímar á ári, en á bilinu 1200-
2350 tímar. Er það góð nýting
miðað við dagvinnu, en afleit
miðað við þá nvtingu, sem kraf-
izt er almennt varðandi rekstui'
svo dýrra véla, en talið er að
þær verði yfirleitt að vera í
notkun allan sólarhringinn.
Af 10 rafreiknum, sem hér
voru í notkun 1970, voru 8 af
gerðinni IBM 360/20, 1 ÍBM
360/30 og 1 IBM 1620 (rafreikn-
ir Háskólans). Nú hefur bætzt
við 1 IBM S/3. Enginn þessara
rafreikna er í hópi stórvirkari
véla af því tagi, og rafreiknir
Háskólans að verða úreltur.
Það var skoðun manna á
fyrrgreindri ráðstefnu, að
stefna bæri að rekstri einnar
eða tveggja rafreiknimiðstöðva
með stórum vélum, sem hægt
væri að tengja við með fjar-
skiptum rafreiknaþjónustuna á
hverjum stað. Með því myndi
fást betri nýting vélakosts og
mannafla, meira öryggi og síð-
ast en ekki sizt myndi það
skapa miklu fjölþættari mögu-
leika en nú eru fyrir hendi.
ÞEKKINGARSKORTUR.
Þá kom það fram á ráðstefn-
unni, að menntun starfsfólks
við rafreikna er ekki að öllu
leyti eins og bezt vrði á kosið,
og var talið að ráða þyrfti bót
á í því efni, m. a. með því að
hefja almenna kennslu í raf-
reiknamálum í efstu bekkjum
gagnfræðastigs og síðan nánari
kynningu í verzlunarskólum,
menntaskólum, tækniskólum og
vissum deildum Háskólans.
Hins vegar var talið eðlilegt,
að sérfræðiþjálfun i rekstri raf-
reikna yrði áfram í höndum
vélaframleiðenda.
Jafnframt var það álit manna
á ráðstefnuninni, að brúa þyrfti
bil milli þeirra sem við raf-
reiknana vinna og stjórnenda
fyrirtækja og stofnana, sem oft
og iðulega skorti kunnugleika
á möguleikum rafreikniþjónust-
unnar og nýtingar.
HLUTLAUS
UPPLÝSINGAMIÐSTÖÐ.
Á ráðstefnunni komu einnig
fram hugmyndir um að sett
yrði á stofn hlutlaus upplýs-
ingamiðstöð rafreiknimála, þar
sem væru til reiðu upplýs-
ingar og leiðbeiningar um raf-
reikna og hæfileg verkefni, svo
og annað þessu máli skylt.
NÝ TÆKNI Á
BERNSKUSKEIÐI.
Notkun rafreikna hófst hér
á landi 1949, þá í smáum stíl
og með ófullkomnum vélum,
miðað við þær sem nú eru á
markaðnum. Almenn notkun
rafreikna hófst hins vegar ekki
fyrr en á síðasta áratug, utan
reksturs Skýrsluvéla ríkisins
og Reykjavíkurborgar, en það
fyrirtæki á tvítugsafmæli á
miðju næsta ári. Þetta er því
tiltölulega ný tækni hér á landi,
almennt séð, og hefur ekki slit-
ið barnsskónum. Ótrúlega örar
framfarir hafa orðið síðustu ár-
in, og horfur á að sú þróun
haldi áfram. En hér er um þá
tækni að ræða, þá möguleika
og bá fjármuni, að augljóslega
verður að gæta fyllsta samræm-
is í uppbyggingunni, þannig að
við gýtum notað okkur raf-
reiknana og þjónustu þeirra á
fullnæejandi hátt.
Fámennið hér á Islandi, og
einangrunin að sínu leyti einn-
ig, gera það að verkum, að ó-
víða er unnt að ganga eins
hreint til verks í notkun véla
á borð við rafreikna, eins og
hér má gera. Er þá fyrst og
fremst átt við margs konar
skýrslugerð og meiriháttar
þjónustu við borgarana. f þessu
eiga opinberar stofnanir og
stærri félög og fyrirtæki nána
samleið, og það ætti að notast
til fullnustu. Á þessu sviði get-
um við vafningalítið ,,hagrætt“
hlutunum í raun.
10
FV 7 1971