Frjáls verslun - 01.03.1972, Síða 15
Aflamagn togaranna 1971 var
16,5% minna en árið áður
Sala erlendis datt úr 235 milljónum
í 73 milljónir milli ára
Árið 1971 seldu íslenzku
togararnir erlendis fyrir 73
milliónir króna, en árið á und-
an fyrir um 235 milljónir.
Samt var verðlag töluvert
lægra 1970 en 1971, og í
janúar-marz í fyrra var ó-
venjulega hátt ísfiskverð í
Þýzkalandi.
Verðhækkun á ísfiski á er-
lendum mörkuðum í fyrra
varð mikil, einkanlega á hin-
um brezka. í erlendum gjald-
eyri nam þessi hækkun 12,5%
í Þýzkalandi og 31,8% í Bret-
landi.
Árið 1971 fóru íslenzku tog-
ararnir 94 söluferðir með ís-
fisk til Bretlands og Þýzka-
lands og seldu þar 12,444 tonn
fyrir 309,1 milljón króna. Með-
alverð fyrir hvert kíló var
24,84 kr. á móti 20,32 kr. á
kíló árið áður. Er meðaltals-
hækkun því 22,2%.
AFTURKIPPUR VEGNA
VERKFALLS
Mikill afturkippur varð í
sölum erlendis í fyrra miðað
við árið 1970 og mörg ár und-
anfarin raunar. Aðalástæðan
er verkfall yfirmanna á tog-
araflotanum, sem stóð frá 6.
janúar til 1. marz. Þá hófust
siglingar á síðasta hausti
fremur seint, vegna þess hve
fiskverð í Þýzkalandi hélzt
lágt fram eftir haustinu. í
þriðja lagi hækkaði fiskverð
innanlands óvenju mikið á ár-
inu 1971, eða um 25% í árs-
byrjun og aftur um 10% 1.
júní.
Árið 1971 voru gerðir út 22
togarar hérlendis og hefur sú
tala haldizt óbreytt síðan 1967.
Heildarafli þeirra á síðastliðnu
ári var 71,586 tonn, en árið
áður var hann 79,850 tonn. Út-
haldsdagar í fyrra voru 6647
á móti 7332 árið 1970. Aflinn
var því á síðasta ári 10,77
tonn á úthaldsdag á móti
11,04 tonnum árið á undan.
Er þar um 3% minnkun að
ræða.
AFLINN 16,5% MINNI
Sé þess aftur á móti gætt,
að siglingar á erlenda mark-
aði voru mun færri í fyrra
en 1970, verður útkoman mun
lakari. í hverri siglingu er
reiknað með, að 8 V2 veiðidag-
ur tapist að meðaltali. Ef litið
er því á togtíma skipanna á
þessum tveimur árum og afla-
magn miðað við hann, kemur
í ljós, að aflinn hefur minnk-
að miðað við sóknina um
16,5%. Hann var í fyrra 998
kg. á hvern togtíma, en 1195
kg. árið 1970.
í grein, sem Loftur Bjarna-
son, útgerðarmaður, ritaði í
tímaritið Ægi, segir hann
meðal annars:
„Óhöppin, sem steðjuðu að
togaraútgerðinni á árinu,
leiddu til þess, að afkoma
hennar varð mjög slæm, og er
það ekki að undra, þegar litið
er á tölurnar hér að framan
um stórminnkað söluandvirði
mánuðina janúar til marz og
allmikinn samdrátt í afla-
brögðum.
Hvort tveggja þetta hefur
valdið miklum vonbrigðum,
þar sem afkomuspá, sem gerð
var á sínum tíma, og enn
stendur óhögguð, sýnir, að
afkoma togaraútgerðarinnar
hefði getað orðið góð á árinu
1971, ef úthald hefði verið við-
stöðulaust og afli jafngóður
og 1970. Mikill vandi er óleyst-
ur vegna sl. árs og mun Félag
ísl. botnvörpuskipaeigenda að
sjálfsögðu leggja allt kapp á
að fá úr bætt, því að vafa-
laust eru erfiðleikarnir svo
miklir, að mörgum munu þeir
vera torleystir“.
10 hektara
ný uppfylling
við Grandann
Hafnarstjóm Reykjavíkur
hefur að undanförnu fjallað
um aðstöðu fiskvinnslu-
stöðva í fiskihöfninni í vest-
anverðri Reykjavíkurhöfn.
Fyrir liggur skipulag að
hafnargörðunt og bryggjum
á þessu svæði, en nú er
fyrirhugað að auka land-
rými fyrir vinnslustöðvarn-
ar með uppfyllingu á Grand-
anum vestanverðum, handan
verbúðanna. Yrði þá gatan
sem nú liggur á Grandan-
um, athafnasvæði hafnar-
innar, en umferð færast
vestar á Grandann.
Þessi nýja uppfylling
myndi að sögn Gunnars B.
Guðmundssonar, hafnar-
stjóra, auka landrýmið á
þessum slóðum um 10 hekt-
ara.
Þá hafa farið fram athug-
anir á því, hvernig skemm-
ur Reykjavíkurhafnar í vest-
urhöfninni, þær sem Eim-
skip og Hafskip nýta nú,
yrðu notaðar í þágu fisk-
vinnslustöðvanna. Er hugs-
anlegt, að við þær verði að-
allöndunarstaður fiskihafn-
arinnar, einkanlega fyrir
togara, og skemmurnar not-
aðar til geymslu á fiski,
sem síðan yrði ekið á vögn-
um í vinnslustöðvamar.
Bæjarútgerð Reykjavíkur
hefur látið í ljós áhuga á
að fá stærra athafnasvæði í
vesturhöfninni. Þá hefur ís-
birninum nýlega verið út-
hlutað lóð fyrir frystihús í
Örfirisey, utan fiskimjöls-
verksmiðjunnar, beint upp
af hafnarbakka.
FV 3 1972
15