Frjáls verslun - 01.10.1979, Qupperneq 21

Hægt að auka framleiðnina með
tiltölulega litlum tilkostnaði.
„Ástæður fyrir svo lítilli fram-
leiðni innlendra fatafyrirtækja,
sem raun ber vitni, eru margar.
T.d. kom í Ijós að íslensku fyrir-
tækin eru yfirleitt vel búin tækjum
en það sem vantaði voru ýmis
hjálpartæki. Með þessu á ég viö
t.d. flutningskerfi innan verksmiðj-
anna. Ástæðan fyrir þessu var
aðallega sú að þessi hjálpartæki
voru mjög hátt tolluð. Þá gefur það
auga leið að þegar t.a.m. ein kona
vinnur flíkina að verulegu leyti, frá
upphái til enda, þá er það miklu
óhagkvæmara en að láta hverja
saumakonu vinna lítið verk. Þann-
ig gengur verkið mun betur og
framleiðnin verður meiri.
Eitt fyrirtæki, sem tekið hefur
þátt í þessari iðnþróunaraðgerð,
en það hefur gengið í gegn um
bæði ráðgjöfina og starfsþjálfun-
ina að verulegu leyti, hefur aukið
framleiðni síðan um 50%. Annað
fyrirtæki, sem einungis setti upp
flutningskerfi innan verksmiöju
sinnar, jók framleiðni einnig um
50%, en framleiðni þess var áöur
mjög lítil."
„Ríkið á að sjá um menntun
starfsfólksins."
,,Eins og ástandið er í dag þá sjá
íslensk fatafyrirtæki algerlega um
menntun síns starfsfólks. Auðvitaö
ætti þetta að vera hlutverk hins
starfa. Af hverju á saumakona ekki
að geta lært sitt fag, t.d. í iðnskóla,
alveg eins og rafvirkjar eða tann-
læknar í háskóla, svo ég taki ein-
hver dæmi? Nú eru ráðnar
saumakonur, alls óþjálfaðar, og
síðan veröa fyrirtækin að kosta
menntun þeirra. -Verkstjórar í fata-
verksmiðjum hafa litla þjálfun
fengið til aö skila sínu hlutverki og
oft leggja þeir ekki næga áherslu á
þau störf sem þeim er þó ætlað að
gegna."
Útflutningur er raunhæfur mögu-
leiki.
,,Við teljum að enginn vafi leiki á
að þrátt fyrir að þessar aðgerðir
séu nokkuð dýrar þá verði sá pen-
ingur fljótur að skila sér. Það þarf
ekki mikið til að auka framleiöni í
mörgum tilfellum og leiðin til þess
er aukin hagkvæmni í rekstri og
framleiðslu.
Ég vona að sjálfvirkni aukist í
þessum iðnaði en það þarf ekki
endilega að þýða það að starfs-
fólki fækki því að með því kemur
aukin markaðshlutdeild íslensks
fatnaðar og meiri framleiðsla.
Verð á innlendum fatnaöi kemur
örugglega til með að lækka. Þar.að
auki er aukning á framleiðni eitt
besta svarið við verðbólgunni því
að þá þarf ekki að ýta öllum verð-
hækkunum beint út í verðlagið.
Að lokum vil ég taka það fram að
í mínum augum er útflutningur á
fatnaði héðan mjög raunhæfur
möguleiki. Það sem þarf til er að
við getum framleitt vandaðan og
vel hannaðan fatnað og ef það
tekst þá er ekkert því til fyrir-
stöðu."
21