Frjáls verslun - 01.03.1992, Síða 22

FORSIÐUGREIN
COCA-COLA er trúlega framsæknasta fyrirtæki í heimi á sviði auglýsinga.
Kannanir sýna að vörumerkið er víðast hvar það öflugasta á markaði. Þetta
gildir einnig á íslandi. Frjáls verslun hefur í tvígang látið kanna styrk
vörumerkja á íslenskum markaði í Gallup-skoðanakönnunum og hefur
COCA-COLA í báðum tilvikum haft yfirburði. Þróunin á auglýsingum fyrir-
tækisins hefur verið ör og er skemmtilegt að skoða gamlar auglýsingar og
bera þær saman við það sem nú blasir við. Hér að ofan getur að líta dæmi um
auglýsingu fyrri tíma.
Vífílfell hf. gefið upp veltutölur til birt-
ingar á listum Frjálsrar verslunar yfir
stærstu fyrirtækin á íslandi. Hins
vegar hafa afkomutölur ekki verið
gefnar upp eða fjárhæðir úr efnahags-
reikningi. Tölur um starfsmanna-
flölda og laun hafa komið fram í þess-
um listum. Á árinu 1990 nam heildar-
velta fyrirtækisins 2.362 milljónum
króna. Þá var fyrirtækið í fertugasta
sæti á listanum. Ársverk sem unnin
voru í fyrirtækinu voru þá hundrað
tuttugu og tvö. Það er athyglisvert að
samkvæmt þessum listum varð raun-
veltuaukning Vífilfells á árunum 1985
til 1990 alls 138% en á sama tíma
fækkaði ársverkum um 21%!
Samkvæmt þessu hefur orðið gíf-
urleg hagræðing í rekstrinum og
menn þykjast þess fullvissir að af-
koman hafi verið mjög góð öll árin —
þótt ekkert fáist staðfest um það,
samanber það sem haft er eftir Lýð
hér að framan.
En þrátt fyrir þann mikla árangur,
sem getið er hér að framan, gekk ekki
allt upp sem Lýður Friðjónsson og
félagar tóku sér fyrir hendur á þess-
um árum. Eg spyr hann um „mis-
takamálin“ frá þessum árum: Amar-
flug, Snakkiðjuna, Akra-smjörlíki —
voru það ekki mistök að eyða orkunni
í þetta og var eitthvað vit í því fyrir
Vífilfell að sækjast eftir að kaupa Stöð
2 ásamt fleiri fyrirtækjum?
VOGUN VINNUR 0G TflPAR
„Mér er ljúft að svara þessu því allt
of mikið hefur verið gert úr þessum
málum. I öllum viðskiptum taka menn
áhættu — vogun vinnur, vogun tap-
ar. Það, sem við gerðum utan fyrir-
tækisins, gekk ekki allt upp og um
það er rætt. En ekkert er minnst á
þátttöku okkar í góðum málum sem
heppnuðust vel.
Aðildin að Arnarflugi var „prinsipp-
mál“. Við vildum styðja samkeppni
sem við töldum að yrði að vera í flug-
inu. Við lögðum ekki fé í Arnarflug til
að hagnast. Við lögðum fé í það til að
styðja samkeppni og við gerðum okk-
ur vonir um að þetta gæti gengið. Það
þarf enginn að skammast sín fyrir að
hafa freistað þess að halda uppi sam-
keppni í flutningum til og frá landinu.
Það er rétt að Snakkiðjan og Akra
gengu ekki eins og vonast var til. En
þegar við seldum Akra norður til Ak-
ureyrar og gerðum dæmið upp kom í
ljós að við höfðum engu tapað á því.
Því var ekki um neitt stórvandræða-
mál að ræða.
Um Stöð 2 er það að segja að ef
þeir aðilar, sem voru að velta fyrir sér
kaupum á félaginu í árslok 1989, hefðu
náð samkomulagi við bankann á þeim
forsendum, sem rætt var um, er ég
ekki í vafa um að kaupin hefðu orðið
góð fjárfesting. Um það snerist málið
og við vorum einungis með fjárfest-
ingu í huga.
Loks vil ég nefna dæmi um aðild
okkar að fjárfestingum utan Vífilfells,
sem ég tel að hafi heppnast og séu til
góðs — en sjaldnar er minnst á slík
mál. Við keyptum verulegt rými í
Kringlunni og innréttuðum aðstöðu
22