Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.11.1998, Blaðsíða 24

Frjáls verslun - 01.11.1998, Blaðsíða 24
MAÐUR ÁRSINS Vegna hennar leggjum við harðar að okkur í vinnu, hún veitir okkur aðhald og heldur vöku okkar við að veita þá þjónustu sem þarf - sem og að innleiða nýja tækni og nýja kosti. Það er auðvelt að sofna á verðinum. Til viðbótar við innlenda samkeppni þá glímum við stöðugt við ógn erlendrar samkeppni í flutningum til landsins. Við erum vel meðvituð um þá ógn. Það hefur margoft komið upp á þessum tuttugu árum mínum hjá félaginu að erlendir aðilar hafa haft áform um sigla hingað. Fæstir þeirra hafa reynt hingað siglingar en sumir hafa reynt - en þá yfirleitt í skamman tíma. Það er ljóst að íslensku félögin hafa mikla rótfestu - sem og þekkingu og reynslu til að þjóna þessum markaði. Eg tel það raunar skipta miklu máli, að helstu flutningaíyrirtækin, sem annast flutninga til og frá Islandi, séu undir yfirráðum Islendinga. Það hefur reynslan kennt okkur.“ - Var vilji innan Eimskips til að kaupa Samskip af Lands- bankanum fyrir nokkrum árum þegar bankinn átti félagið og var lentur í vandræðum með það? „Það stóð okkur ekki til boða. Enda hetðum við ekki þegið það boð frá bankanum því við teljum, þegar á heildina er litið, hag Eimskips best borgið með því að hafa eðlilega samkeppni.1' árangur og aga. Hér er til siðs að vinna mikið og hér er margt vel hæft starfsfólk með mikla reynslu. Sá árangur sem við höfum náð byggir á starfi mikils tjölda fólks; heildarinnar. Almennt erum við talin íhaldssöm - og ég held að við séum það - við erum frekar varkár og ekki gefin íýrir ævintýramennsku. Við höfum frekar stífan stjórnunarstíl að því leyti að það tekur okkur oft nokkurn tíma að komast að niðurstöðu. Við viljum hafa hlutina á hreinu og beitum verulegri verkaskiptingu. Það er alltaf vandi að hafa sveigjanleikann nógu mikinn í fýrirtæki af þessari stærð. Við viljum geta svarað viðskiptavinum okkar hratt og lipurlega en vitum hins vegar að oft má gera betur." - Þú segir það hluta af kúltúrnum að starfsmenn vinni mikið. Vinna stjórnendur almennt utan hefðbundins vinnutíma? „Það kemur auðvitað fyrir. I stjórnendahópnum fá menn ekki greidda yfirvinnu. Þeir hafa ákveðin verkefni og það er ætlast til að þeir ljúki þeim. Lagni manna við að leysa þau, sem og að nýta tímann vel og kunna að fá aðra í lið með sér, ræður því hvað klárast á hveijum tíma. Þrátt íyrir þetta höfum við ekki áhuga á að starfsmenn vinni mikla yfirvinnu að staðaldri; með vinnusemi og skipulagningu á að vera hægt að ljúka verkefnum á tilsettum tíma. En ef eitthvað kemur upp á sem þarf aðkallandi lausn förum við strax í málið, hvort sem það er helgi eða ekki, og klárum það.“ - Ef ungur maður, sem væri nýráðinn sem forstjóri í fyrirtæki, kæmi tíl þín og bæði þig um að gefa sér góð ráð - hvaða ráð gæfir þú honum? „Það færi eftir þeim kringumstæðum sem riktu þegar hann kæmi inn í fýrirtækið. Eftir að hann væri sestur í stólinn og búinn að átta sig ráðlegði ég honum að horfa fram í tímann, setja sér markmið, skoða skipulag íyrirtækisins, kynnast fólkinu og kúltúrnum, gera áætlanir og fylgja þeim eftir. Hann þyrfti að gæta þess að endurnýja allt það sem eðlilegt væri að endurnýja og leggja áherslu á að gera það vel sem hann gerði; sleppa hinu. Eg segði honum að beita „framsækinni íhaldssemi". Það merkir að fýlgja sannfæringu sinni, aðlaga íýrirtækið breyttum kringum- stæðum og forðast ævintýramennsku." - Stundum koma nýir forstjórar með sitt eigið, utanaðkomandi Iið í helstu stöður. Hvað finnst þér um þá aðferð? „Eg held að best sé að byggja á reynslu og þekkingu þeirra sem fyrir eru og blanda hana með nýrri þekkingu og ferskri nálgun - þetta veltur þó allt á kringumstæðum. Þegar ég kom til Eimskips á sínum tíma var þar starfandi kjarnalið stjórnenda sem hafði unnið fýrir félagið vel og lengi og hafði gífurlega reynslu. Það var hins vegar ljóst að flestir úr þessum hópi myndu láta af störfum eftir um sex tíl átta ár. Hins vegar vantaði millikynslóð- ina. Eg tók þann kost að ráða inn í fyrirtækið nýja kynslóð stjórnenda og blanda henni saman við þá stjórnendur sem fýrir voru. Það gafst vel.“ - Það er rætt um kúltúr í fyrir- tækjum. Hvers konar kúltúr er í Eim- skíp? Finna starfsmenn stöðugt fyrir kröfúnni um mikla arðsemi? „Kúltúr er það hvernig þeir sem starfa og koma inn í fyrirtæki sjá það. Eg held að fólk skynji það fljótt að í Eimskip er lögð áhersla á ábyrgð, - Ertu mikið á ferðinni um fyrirtækið og finna starfsmenn þannig fyrir nálægð þinni eða stýrir þú eingöngu í gegnum fundi með næstráðendum? „Eg er ekki mikið á ferðinni um lyrirtækið og starfsmenn verða almennt ekki mikið varir við mig. Eg er ekki sá stjórnandi sem gengur um og lætur sjá sig, brosir og heilsar öllum og þekkir alla. Það hentar mér ekki - þótt það hentí öðrum. Eg stjórna hér í gegnum fundi og mína nánustu samstarfsmenn. Það eru framkvæmdastjórafundir einu sinni í viku þar sem farið er yfir vikuna áður og hvað eigi að gera á næstu dögum og vikum. Við ræðum og tökum afstöðu tíl alls konar hluta. Síðustu tvo mánuði höfum við ásamt hópi starfsfólks notað mikinn tíma í að skoða strategísk viðfangsefni til næstu tveggja til þriggja ára; viðfangsefni sem við teljum að getí skipt höfuðmáli í vexti og viðgangi félagsins. Eg stjórna einnig í gegnum skýrslur og minnisblöð. Forstöðumönnum erlendis er t.d. gert að skila mánaðarskýrslum til sinna yfirmanna og ég fæ eintak af þeim. Þótt við séum með afar fullkomin tölvukerfi er ég sjálfur ekki mikill tölvumaður. Eg hef mjög góðan einkaritara sem stjórnar að verulegu leyti því upplýsingaflæði sem fer um mitt skrifborð, hvort sem það er á pappír eða elektrónísku formi. Hún tekur þátt í því að vinsa þetta út, greina hismið frá kjarnanum.“ - En vildir þú ekki stundum vera meira á ferðinni og hitta hina almennu starfsmenn? „Að sjálfsögðu er ég heilmikið á ferð- inni og þekki mikinn fjölda starfsmanna í fyrirtækinu, eldri starfsmenn þó heldur betur eins og gengur. Eg sit á fundum með mörgum starfsmönnum og leysi verkefni með þeim, það er skemmtílegt! Markaósvirði Eimskips 24
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.