Helgarpósturinn - 19.01.1995, Blaðsíða 2

2
MORGUNPÓSTURINN FRÉTTIR
FIMMTUDAGUR 19. JANÚAR 1995
1 þessu blaði
4
Öhreyfður við stöðumæli frá
jólum z
124 þúsund
króna stöðu-
mælasekt
7
Franskar kartöflur
100 milljóna
tollasvik
10
Harmleikurinn í Súðavík
„Viljið þið
nnna bonun
mínw
18
Hættumöt úrelt
Snjóflóðavarnir
í molum
20
Tuttugu tíma sigling Týs
Ruddaveður
allan tímann
Sveitarstjóri Súðavíkur fyrir
snjóflóðið
Vildi nýtt
hættumat
21
Snjóflóð á öldinni
143 látist
27
Daði Guðbjörnsson
Of mikið talað -
of lítið málað
28
Kristín Ásta fyrirsæta
Út að meika’ða
29
Oleanna á Litla sviðinu
Kynin tala ekki
sama málið
31
Helen Gunnarsdóttir
Konur á eftir í
tískunni
32
Hundar í snjóflóðum
Sannar hetjur
Myndin af börnunum á forsíðu var tekin
á Ijósmyndastofu á ísafirði skömmu fyr-
ir áramót og er birt i samráði við Haf-
stein Númason.
STEFÁN
HILMARS-
SON syngur
með Páli og
Millunum í
London.
INGIMAR INGIMARSSON hefur í gegnum tiðina veríð duglegur við að
senda kvörtunarbréf segir Ingvi Hrafn ifrægri bók. Bjarni Sigtryggsson bæt-
ist i hóp þeirra sem Ingimar kvartaryfir. MAGNÚS JÓN ÁRNASON er um
þessar mundir helsta uppspretta Hafnarfjarðarbranda.
Inqimar sendir
kvórtunarbréf
Bjarni Sigtryggsson var ráðinn
upplýsingafulltrúi hjá utanríkis-
ráðuneytinu og hóf störf þann 1.
september síðastliðinn. Þá hafði
hann um tveggja ára skeið séð um
að gera fréttaskeyti sem send eru
daglega til sendiráða og fastanefnda
Islands erlendis. Það vakti nokkra
óánægju að Bjarni skyldi gegna
samtímis stöðu upplýsingafulltrúa
og sjá um fréttaskeytin en bæði
störfin eru launuð. Skömmu fyrir
áramót tók Magnús Bjarnfreðs-
son við vinnslu fréttaskeytanna.
Bjarni segir sjálfur að samningur
vegna fréttaskeytanna hefði verið til
áramóta og frá upphafi hefði verið
ljóst að hann hætti þeirri þjónustu.
Magnús hafl síðan tekið við,
skönrmu áður en samningurinn
rann úr gildi. Bjarni sagði jafnframt
að ekki væri um háar upphæðir að
ræða því mánaðarleg þóknun væri
um 55 þúsund krónur og þar af
væri launaþóknun 20 þúsund
krónur á mánuði en afgangurinn
sendikostnaður. Þá sendi Ingimar
Ingimarsson kvörtunarbréf til
ráðuneytisins og víðar vegna þess-
ara fréttaskeyta þar sem fullyrt var
að rangt væri haft effir honum í
fréttum og þær væru illa unnar.
Bjarni staðfesti það en sagði að í
ljós hefði komið að orðrétt var haft
eftir og að engin eftirmál yrðu af
bréfinu.
Nefið á Magga svarta
Alls kyns furðusögur ganga nú
um nefið á Magnúsi Jóni Árnasyni
eftir lætin í Hafnarfirði á dögunum.
En Magnús birtist sjónvarpsáhorf-
endum á dögunum ansi nefljótur
með stóran plástur. Nefið á Magn-
úsi hefur lyft andagift Hafnfirðinga
upp á æðra plan og allir Hafnar-
fjarðarbrandarar ganga nú út á nef-
ið. Ýmsir segja að hann hafi verið
barinn á nefið af Jóhanni Berg-
þórssyni en aðrir að hann hafi
skrámast fyrir það að vera signt og
heilagt með nefið ofan í öllu. Ein-
hver gekk líka upp að Ingvari Vikt-
orssyni og spurði: „Lamdir þú
Magnús Jón?“ Staðreyndin er
reyndar sú að Magnús rakst inn á
fótboltaleik í Portúgal en þangað
hafði hann fylgt handboltamönn-
unum í Haukum sem voru búnir
að leika þegar óhappið varð. Magn-
úsi og fylgdarmanni hans var vísað
til sætis á þaki stúku nokkurrar en í
tröppunum hrasaði hann og hlaut
fýrrnefndan áverka. Einhver þjóð-
sagan í Hafnarfirði sagði reyndar
að Magnús hefði dottið á hausinn á
fylleríi í Portúgal.
Ekta breskur kven-
kostur hljóðsetur
fyrir Hilmar
Gengi Hilmars Oddssonar
vinnur nú hörðum höndum að
hljóðsetningu myndarinnar, Jón
Leifs, í fyrirtækinu Bíóhljóð en þar
ræður Kjartan Kjartansson alías
Kjarri kjöt ríkjum. Hilmar hefur
fengið til verksins Pouline Griffiths
en bún er fremst á sínu sviði í Evr-
ópu og algjör snillingur að fá hljóð
og mynd til að fara saman. Griffiths
er skondin kona á miðjum aldri
segja þeir sem til þekkja — alveg
ekta bresk. Hún er rándýr en það
ku vera í réttu hlutfalli við hæfni
hennar og hröð vinnubrögð þannig
að það borgar sig að fá hana til
verksins.
„Stand up“ með
baðstofuívafi
Á mánudagsmorguninn komu
saman í Kaffileikhúsinu nokkrir
leikarar og rithöfundar auk annarra
áhugamanna og ræddu um að
koma upp svokölluðum sögu-
mannakvöidum þar sem fólk kem-
ur fram til að hlýða á sögur mæltar
af munni viðkomandi sögumanns.
Þetta er eins konar íslensk hlið-
stæða við það sem kallað hefur ver-
ið, „Stand Up,“ og er mjög vinsælt í
Bandaríkjunum og hefur komið
mörgum grínistanum í hópi leikara
og rithöfunda á framfæri í Banda-
ríkjunum. En sögur á sögukvöldum
geta verið margs konar og þurfa
ekki endilega að vera fyndnar. Á
fundinum voru meðal annars leik-

Þorrablót. Islendingafélagsins í
London, sem ákveðið hefur verið
að halda íjórða febrúar þar í borg,
er þekkt langt út fyrir raðir Islend-
inganna sem þar eru búsettir.
Mörgum sögum hefur farið af
gleðinni þar sem hún þykir ekki
síst minni en í sveitum landsins,
þar sem menn kunna enn að
skemmta upp á gamla móðinn. Þá
þykir þeim hljómsveitunr sem til
bÍótsins eru pantaðar mikill heiður
að fá að vera með. Því burséð frá
því að fá borgað undir sig út þykir
það merki um vinsældir þeirra
meðal íslenskra Lundúnarbúa. I ár
hefur verið ákveðið að bjóða til
London Páli Óskari ásamt millj-
ónmæringunum og Stefáni Hilm-
arssyni söngvara. Með þeim í för
verða Radíus-bræður og sjálfsagt
nokkrir aðrir því hermt er að sunr-
ir geri sér sérstaka ferð til London
af þessu tilefni. AIls sóttu 230
manns samkunduna í fyrra og bú-
ist er við fleirum í ár, enda gerir
umfjöllun eins og sú sem hefur að
undanförnu átt sér stað um menn-
ingarfulltrúann það iðulega að
verkum að forvitnin vaknar (sam-
anber það að aldrei hafa fleiri fjár-
fest í Bronco í Bandaríkjunum eft-
ir að sent var beint út frá eltinga-
leik lögreglunnar við OJ Simpson,
þar sem hinn síðarnefndi ók ein-
mitt um á einum slíkum). Um 450
íslendingar eru nú félagsmenn í Is-
lendingafélaginu. Það segir þó ekki
alla söguna því nokkrir þar eru þar
sem fulltrúar fjölskyldu sinnar.
Formaður Islendingafélagsins um
þessar mundir er Svanhildur
Konráðsdóttir, en hún var á ný-
liðnu lýðveldisári hægri hönd Jak-
obs Magnússonar menningar-
fulltrúa, þegar dagar víns og rósa,
eins einhver vildi sagt hafa, stóðu
sem hæst.B
arahjónin Erlingur Gíslason og
Brynja Benediktsdóttir, Þórunn
Valdimarsdóttir rithöfundur og
Valgarður Egilsson.
Deiluglaðir rithöfund-
ar sammála um hlut-
tekningu
Rithöfundasambandið aflýsti
fundi sínum á þriðjudagskvöld í
samúðarskyni við íbúa Súðavíkur
líkt og fleiri félagasamtök og stjórn-
málaílokkar. Á fundinum átti að
fjalla um launasjóð rithöfunda en
úthlutunarnefnd um launasjóðinn
og reglur sjóðsins eru sígilt deilu-
mál meðal rithöfunda sem margir
hverjir þykjast sjá klíkustarfsemi í
hverju horni og finna því flest ann-
að líka til foráttu svo sem að nrið-
aldafræðingar stjórni, afdankaðir
stjórnmálamenn og barnabóka-
fræðingar, en í stjórninni eiga sæti,
Ingvar Gíslason, Silja Aðalsteins-
dóttir og Guðrún Nordal. Þess má
geta að barnabókahöfundar kvein-
uðu áður einna hæst vegna þess að
þeir áttu þar ekki málsvara áður en
Silja Aðalsteinsdóttir fór inn í
stjórn. Einnig er stór hópur höf-
unda óhress með að úthlutað sé til
þriggja ára og þá ekki síst hverjir
hafi fengið þá úthlutun til þessa.
Helga Johnson
Miss Reuter
Athygli umheimsins hefur beinst
að íslenskum raunveruleika undan-
farna daga. Skandinavískir frétta-
rnenn eru hér að afla frétta af nátt-
úruhamförunum á Vestfjörðum og
sömuleiðis hafa alþjóðlegar frétta-
stofur sýnt málinu nokkurn áhuga.
Fréttastofan Reuter hefur verið
sérstaklega dugleg í þessu sam-
bandi. Mikil skrif hennar af snjó-
flóðinu í Súðavík hafa vakið athygli
og sérstaklega sú staðreynd að oftar
en ekki hefur hinn íslenski fréttarit-
ari fjölmiðlakeðjunnar verið með
skeleggari fréttir en íslenskir
fjömiðar. Skýra margir þetta sem
svo að erlendis séu tíðkaðar mun
nákvæmari lýsingar af hamförum
en hér heima og lítið sé dregið und-
an í þeim efnum. Er helsta skýring
íslenskra fjölmiðlagárunga sú að
fréttaritarinn, Helga Guðrún
Johnson af Stöð 2, hafi kynnt sig í
fréttaöflun sem „miss Johnson frá
Reuters“ og þannig fengið feitari
bita en íslenskir kollegar hennar
með sveitalegri eftirnöfn fengu.B

INGVAR VIKTORSSON barði Magnús - ekki. HILMAR ODDSSON flytur inn boldungskvenmann frá Bretlandi. ERLINGUR GÍSLASON er áhugamaður
um góða sögumenn. SILJA ADALSTEINSDÓTTIR verðugur fulltrúi barnabókahöfunda. HELGA JOHNSON er öflug við að flytja fréttir á alþjóðavisu.
*
i
1
í
i
i
>

i
Ekki mundi ég vilja fara á
Þorrablótið í London þó að mér
væri borgað fyrir það.
\
Ekki ég heldur, enda er
Helgi Ágústs víst kominn
með nefið ofan í
peningakassann hans
Jobba Maggadons.
/
Léttvigf
Sögulegar sœttir við sjálfan sig
Ég skil ekki Jóhann Gunnar Berg-
þórsson. Og mér finnst það hreint
ekki skrítið. Ég veit nefnilega sem er
að Jóhann Gunnar skilur ekki sjálfan
sig. Frekar en hann skilur annað fólk.
Á síðasta kjörtímabili var Jóhannn
Gunnar helsti andstæðingur Guð-
mundar Árna Stefánssonar. Eða svo
segir hann sjálfúr. Sanrt hefur komið
í hós að Guðmundur Árni hjálpaði
Jónanni Gunnari með ófáar milljónir
sem hann vantaði til að geta haldið
áfram að tapa milljón á dag eða svo.
Jóhann Gunnar var nefnilega orðinn
hálf húkt á tapið. Hann hafði tapað
látlaust, reglulega og mikið í ein
þrettán ár og gat bara ekki hætt. Þetta
skildi Guðmundur Árni og vildi
styðja hann í tapinu. Jóhann Gunnar
þáði peningana en leit samt sem áður
á Guðmund Árna sem óvin og sjálfan
sig sem helsta andstæðing Guð-
mundar Árna. Jóhann skildi því ekki
hvað Guðmundi gekk til. Og hann
skildi ekki sjálfan sig heldur. Hann
hélt að hann væri burðarstólpi Hafn-
arfjarðar en áttaði sig ekki á að hann
var að ganga frá bæjarsjóði. Og hann
skilur þetta ekki enn þann dag í dag.
Þegar einhver benti honum á hversu
rnlkið bæjarsjóður myndi tapa á
honurn og fyrirtækjunum hans þá
sendi hann bakreikning upp á næst-
um tvö hundruð milljónir sem bæj-
arsjóður átti að skulda honum og
sagði: „Ef þið viljið sjá reikning, þá
skoðið þennan.“
Jóhann Gunnar vildi ekki starfa
með allaböllum í vor eins og aðrir
sjálfstæðismenn. Hann skildi eídd til-
ganginn með því. Hann vildi reyndar
ekkert heldur starfa með krötum.
Hann sá heldur ekki tilganginn með
ví. Og síðar kom í ljós að nann vildi
eldur ekki starfa nreð sjálfstæðis-
mönnum. Hann sagði sig úr meiri-
hlutanum af því að hann mátti ekki
vera bæjarfulítrúi og bæjarverkffæð-
ingur og lýsti því yfir að hann vildi
alls ekki vera Dæjarverkffæðingur í
sömu setningu. Sem sagt: Jóhann fær
ekki að vera bæiarverkfræðingur sem
hann vill alls ekki verða og þess vegna
getur hann ekki starfað með þeim
mönnum sem vilja ekki gera hann að
bæjarverkffæðingi en eru samt að
suða í honum að vera bæjarverk-
fræðingur. Eftir að hafa lent í þessari
klemmu sneri Jóhann sér að kröturn í
von um að þeir kynnu að leysa hann
úr þessari þraut. Þeir sögðu honum
sem var að þeir gætu ekki borið
ábyrgð á að gera hann að bæjarverk-
ffæðingi og nann sagði „fínt, ég vil
einnritt alfs ekki verða bæjarverk-
ffæðingur" og taldi að hann væri nú
loksins búinn að finna menn sem
skildu sig. En þá fóru kratar eitthvað
að guggna og voru ekki vissir um
hvort þeir vildu taka þátt í að koma í
veg fýrir að Jóhann yrði bæjarverk-
ffæðingur og vildu tíma til að vega og
meta samstarf við hann. Þá hætti Jó-
hann að skilja og fór upp í sumarbú-
stað að hugsa sinn gang.
Þar náði hann loks sáttum við
sjálfan sig. Hann komst að því að ef
hann vildi ekki verða bæjarverkffæð-
ingur yrði hann að halda sig frá þeim
mönnum sem sífellt væru að reyna
að troða sér í það djobb. Hann yrði
einfaldlega að ganga úr bæjarstjórn-
inni og leyfa Þorgils Óttari að taka
sæti sitt. Það væri engin hætta á að
Þorgils Óttar yrði gerður að bæjar-
stjóra.
Jóhann innsiglaði sáttina við sjálf-
an sig á skrifstofú forsætisráðherra.
Það mátti ekki minna vera. Þetta
voru sögulegar sættir í íslenskri pólit-
ík.
Lalli Jones
i
i
i