Helgarpósturinn - 18.05.1995, Side 10

Þótt forvinnsl-
an á söng-
leiknum Roc-
ky Horror Picture
Show sem frumsýnd-
ur verður í Héðins-
húsnu seint í sumar
sé langt á veg komin
er enn ekki búið að
fylla upp í öll götin.
Eins og greint var frá
í PÓSTINUM síðastlið-
inn fimmtudag er
fullmannað í burðar-
hlutverkin, en það
sem á eftir að manna
er í minni hlutverkin.
Opin „odisjón" af
þessu tilefni verður í
Héðinshúsinu sunnu-
daginn 28. maí þar
sem þess er vænst
að hæfileikaríkt leik-
og söngfólk freisti
gæfunnar. Viðstaddir
prufuna og endan-
legt val verður í
höndum leikstjórans
Baltasars Kormáks
og Þorvaldar
Bjarna Þorvalds-
SONAR tónlistar-
stjóra...
Sigurgeir Sigurösson skrifaöi Bæjarfógetanum í Hafnarfirði bréf fyrir tveimur árum þar sem hann réöst
harkalega á afgreiðslu Félagsmálastofnunar Hafnarfjaröar í umgengnisdeilu hans og konu hans
„ErfHft að trúa þuí ad manmionska hafi rádid för"
Sigurgeir Sigurðsson ritaði Bæjar-
fógetanum í Hafnaríirði bréf 14.
mars 1993. Orðrétt hljóðar það svo:
Með vísan til beiðni undiritaðs til
stjórnvalda um að umgengni yrði
komið á að nýju milli mín og dóttur
minnar, Katrínar Hill. En sú um-
gengni var rofin í ársbyrjun 1991,
þegar Félagsmálastofnun Hafnar-
fjarðar íhlutaðist þar til um með
ólögmætum hætti. Var það sökum
þess að móðirin, Katrín G. Júlíus-
dóttir bar upp ímyndaðar og með
öllu tilhæfulausar ásakanir í garð
undirritaðs.
Engin umgengni hefur átt sér stað
síðan.
Árangurslaus umleitan undirrit-
aðs að koma máli þessu á hreint og
hefja umgengni á ný, hefur staðið
allar götur síðan fram til þessa dags.
í þessari umleitan hefur viðkomandi
leitað til stjórnvalda og flest allra
sem einhvrs mega sín sem erindrek-
ar og forsvarsmenn stjórnvalda í fé-
lagsmálum og málum af þessum
toga. Það verður því miður að segj-
ast eins og er, að ekki er það ein-
göngu að sjónarmiðum og kröfum
undirritaðs um rannsókn á málinu
hafi verið synjað, heldur hafi öll
málsmeðferð verið höndluð þannig
af opinberum aðiljum, að endur-
skoðunar hlýtur að vera þörf.
Þá ber sérstaklega að nefna Fé-
lagsmálastofnun Hafnarfjarðar, en
þar virðast ráða ríkjum mjög ein-
strengingsleg sjónarmið sem virðast
ekki hafa haft áhuga á að kryfja þetta
mál til mergjar, né fá í því niður-
stöðu. Það verður ekki séð að reynt
hafi verið með öllum ráðum að graf-
ast fyrir um sannleikann.
Framkoma starfsmanna stofnun-
arinnar hefur á allan hátt verið nið-
urlægjandi gagnvart undirrituðum
og almennar réttlætiskröfur fótum
troðnar þannig að bæði undirrituð-
um og fjölskyldu hans hefur verið
gróflega misboðið.
Það kom einnig illilega á óvart
hversu ófagmannlega virtist staðið
að allri málsmeðferðinni, svo mjög,
að á stundum virtist jafnvel ekki al-
menn skynsemi vera til staðar.
Vegna þessara ótrúlegu vinnu-
bragða, sem komu í veg fyrir rann-
sókn má vera að málið geti aldrei
upplýsts á fullnægjandi hátt. Það
hefur svo aftur í för með sér að líf
saklausra muni verða litað af þess-
um óþverra það sem eftir er.
Vegna þessarar reynslu af vinnu-
brögðum stjórnvalda sé ég mér ekki
lengur fært að treysta stjórnvöldum,
þvf ekki virðist enn vera sá vilji fyrir
hendi að reyna að leiða sannleikann
í ljós, heldur er málið látið „dóia“ í
kerfinu svo árum skiptir, og nemur
sá tími nú um hálfri ævi dóttur
minnar. Þann tíma hafa engin sam-
skipti getað átt sér stað okkar á
milli.
Eins og málin standa í dag þekkir
dóttir mín mig því ekki lengur og ég
ekki hana.
Með hliðsjón af því að samskipti
okkar feðginanna yrðu héðan í frá
ávallt undirokuð þeim skugga ásak-
ana sem móðirin hafði uppi og
stjórnvöld hafa stutt, sé ég hvorki í
mína þágu né telpunnar að um-
gengni yrði tekin upp úr því sem
komið er. Enda hefur barnið fengið
það veganesti úr móðurhúsum að
faðir hennar sé illmenni og vilji
henni illt.
Það sjá allir hvaða hugarkvöl það
yrði barninu að fara foreldra á milli
með slík viðhorf ríkjandi. Og án þess
að það sé tíundað hér hversu víð-
tæk áhrif það hafi á andlegan þroska
hennar þegar fram í sækir ásamt
þeirri upplognu hugarflækju að hún
hafi verið misnotuð af föður sínum,
þá mun það nefnt hér sem dæmi að
dómgreind telpunnar gæti skaðast
þar sem hún hefur fengið ranghug-
myndir móður um föður sinn en
mundi svo sjálf upplifa hlutina allt
öðruvísi sjálf. Það er ekki gott vega-
nesti þegar lagt er af stað út í lífið að
treysta ekki eigin dómgreind.
Hvað varðar ásökun eða grun
móðurinnar, þá er ákaflega erfitt að
gera sér grein fyrir því hvað fær fólk
til að fleygja fyrir fóik slíkum tilbún-
ingi. Það er erfitt að trúa því að
mannvonska hcifi ráðið för, heldur
hef ég allt til þessa litið svo á að
Katrínu G. Júlíusdóttur hafi hrein-
lega ekki verið sjálfrátt enda hefur
hún andlega sjúkrasögu og lenti í
ógöngum með fyrri börn sín tvö.
Heilbrigð manneskja mundi tæp-
lega fara með slíka lygasögu í stjórn-
völd og halda henni til streitu.
Með tilliti til þessa annarlega
ástands móður telur undirritaður
því ávallt hættu á, að ástandi
óbreyttu, að henni geti dottið eitt-
hvað nýtt í hug til að ljúga um undir-
ritaðan og getur sá hinn sarni ekki
hugsað sér.að lenda í einhverju slíku
á nýjan leik, eftir að umgengni væri
komin á á milli hans og telpunnar að
nýju.
Þessi niðurstaða um að sleppa
umgengni er ekki sársaukalaus nið-
urstaða, ekki frekar sársaukalaus en
þau ár sem nú hafa liðið í þessum
skrípaleik, þar sem tilfinningcir fólks
og grundvallarréttur sá, eins og að
halda mannorði sínu, hefur lotið í
lægra haldi fyrir einhvers konar „-
teygja lopann - leyndó“ leik.
Baráttan fyrir umgengni hefur nú
staðið sleitulaust í tvö ár, en er nú á
enda. Hlutverki mínu í þessum
harmleik er hér með lokið. Af þeim
glæp sem ég er sakaður um er ég
saklaus og þessum skrípaleik grófa
ofbeldis sem ég hef verið beittur tek
ég ekki þátt í lengur.
Það er von mín að líf telpunnar
verði sem farsælast þrátt fyrir það
hnjask sem það hefur nú þegar á
stuttri ævi orðið fyrir og því miður
virðist ýmislegt benda til að verði
áfram brogað. Þeir sem bera ábyrgð
á því verða að takast á við það.
Sakir þess sem hér hefur verið
greint er krafa mín um umgengni aft-
urkölluð.
Sigurgeir Sigurðsson.
Eiga foreldrar að
kaupa áfengi fyrir
börn sín?
Um þessar mundir sendir SÁÁ fræðslurit
um vímuefhaneyslu unglinga ókeypis til allra
foreldra barna og unglinga á aldrinum 10 til
15 ára. Ritið ber nafnið „Hvað geta foreldrar
gert?“ og þar er þallað ítarlega um ástæður
þess að áfengi og unglingar eiga ekki saman
og hvað foreldrar geta gert til að stemma
stigu við því.
Útgáfa ritsins er liður í forvarnastarfi SÁÁ
gagnvart vímuefnaneyslu unglinga.
Kaupum Álfinn
fyrir unga fólkið
Samtök áhugafólks
um áfengis- og
vímuefnavandann
n*stuÁelf
verður arle§
fiáröflun SAA.
ilfasalatt-
«***?£»
forvatuasta