Helgarpósturinn - 18.05.1995, Blaðsíða 11

1FIMMTUD7TGUR~y8TMgrr9'9'5
11
Heilbrigöis- og tryggingamálaráðuneytið staðfesti
skömmu fyrir lát Sigurgeirs Sigurðssonar að sá
embættismaðurf sem hafði með mál hans að gera, var
ekki löggiltur félagsráðgjafi. Lögfræðingur Sigurgeirs
segir hann hafa verið ofurseldan duttlungum og
vitleysu starfsmanna Félagsmálastofnunar Hafnar-
fjarðar í erindi sínu til umboðsmanns Alþingis
ráðuneyt-
ið og lagt
b l e s s u n
sína yfir fölsunarathæfi Hörpu.“
Þessu vísaði Marta alfarið á bug í
sama tölublaði póstsins og sagði
Hörpu með próf í sosialpedagogi
frá háskóla í Danmörku. Ríkissak-
sóknari leitaði til heilbrigðis- og
tryggingaráðuneytisins vegna
kæru Sigurgeirs. I bréfi embættis-
ins til ríkissaksóknara segir að
reglur læknalaga gildi um viður-
lög við brotum í starfi félagsráð-
gjafa og megi í því sambandi
benda á 22. grein þeirra laga sem
fjallar um skottulækningar. Taldi
ráðuneytið ástæðu til að bregðast
við kæru Sigurgeirs svo sem lög
um kveða en tók sérstaklega fram
að því væri ekki kunnugt um
menntun Hörpu Ágústsdóttur.
Bréf ráðuneytisins var dagsett 15.
mars 1995 en 17. desember árið
áður hafði Sigurgeir fengið annað
bréf frá ráðuneytinu undirritað af
Dögg Pálsdóttur þar sem fram kom
að Harpa Ágústsdóttir hafði ekki
fundist á þeim lista yfir félagsráð-
gjafa sem fengið hafa viðurkenn-
ingu ráðuneytisins fyrir starfs-
leyfi.
Eins og áður sagði gat Sigurgeir
aldrei að fullu borið af sér ásakan-
ir Katrínar á hendur honum og
það verður að teljast undarlegt að
eldri dóttir hans, sem nú er á há-
skólaaldri, var aldrei innt eftir
hvort hann hafi sýnt henni óeðli-
lega háttsemi.
„Þetta er auðvitað skelfilegt en
ég vil að það sé tekið hart á kyn-
ferðisafbrotum ef þetta eru al-
vöru mál,“ segir Pétur Gunnlaugs-
son. „Að nota svona áburð til að
klekkja á mannorði fólks er sví-
virða. Allir íslenskir karlmenn eru
í hættu ef málum verður haldið
áfram með þessum hætti.“
Katrín Gerður Júlíusdóttir,
barnsmóðir Sigurgeirs, vildi ekk-
ert segja um málið við blaðið í
gær en í frétt blaðsins 13. mars
síðastliðinn stóð hún enn fast við
ásakanir sínar á hendur Sigur-
geiri. Þar sagði Sigurgeir að við-
horf hennar til sín væru slík að
eldri börn hennar væru farin að
eyðileggja eigur sínar og hafði
Júlíus, sonur Katrínar, sem nú sit-
ur í gæsluvarðhaldi, þá þegar við-
gengist slík brot við yfirheyrslur
hjá Rannsóknarlögreglunni. Hörð-
ur Jóhannesson, yfirlögregluþjónn
hjá RLR, sagði í gær að engar nýj-
ar fréttir væru af máli Júlíusar og
hann væri í engri aðstöðu til að
gefa neinar upplýsingar.
Marta Bergmann, félagsmála-
stjóri í Hafnarfirði, vildi ekkert
segja um þetta mál.
segja Einar Gautur Steingrímsson og Pétur
Gunnlaugsson lögfræðingar.
s e m
tók undir sjónarmið
starfsmanna Félagsmálastofnun-
ar um að barnsins vegna mætti
ekki heimila umgengni nema und-
ir eftirliti þar sem málið væri
óupplýst. Barnaverndarnefnd
Hafnarfjarðar át þarna upp álit
þeirra sem vanræktu allar skyldur
um að upplýsa málið og takmark-
aði umgengnisrétt barns við föð-
ur vegna sönnunarskorts og gaf
hvorki Sigurgeiri né lögmanni
hans tækifæri á að koma fyrir
nefndina." í lok kvörtunar sinnar
til umboðsmanns Alþingis segir
Einar Gautur Steingrímsson að
það sé ljóst að störf barnavernd-
arnefndar Hafnarfjarðar hafi verið
hin hroðvirknislegustu og með
málsmeðferðinni hafi ekki einung-
is verið gert á hlut Sigurgeirs
heldur og dóttur hans.
REFSIVERT ATIJÆFI
OG ALGJORT FUSK
Eins og fram kemur í bréfi Sigur-
geirs til bæjarfógetans í Hafnar-
firði á síðunni hér á móti taldi
hann við svo búið að endanlega
væri búið að eyðileggja hugsanleg
samskipti sín við dóttur sína og
afturkallaði því kröfu sína um um-
gengni við hana. Honum tókst þó
ekki að kæfa tilfinningar sínar til
hennar og 22. ágúst 1994 skrifaði
Einar Gautur enn á ný bréf til
Mörtu Bergmann, félagsmála-
stjóra í Hafnarfirði. Þar sagði
hann að Sigurgeir væri tilbúinn til
að gera allt til að koma á um-
gengni og stakk upp á að hún færi
fram þar sem dóttir Sigurgeirs var
á leikskóla og að sálfræðingur
Barnaverndarráðs íslands yrði
sérstakur tilsjónarmaður vegna
afstöðu móðurinnar.
Þrátt fyrir ofangreint erindi fékk
Sigurgeir aldrei að berja dóttur
sína augum aftur. Undanfarið ár
leitaði hann ítrekað réttar síns og
kærði Hörpu Ágústsdóttur, starfs-
stúlku Félagsmálastofnunar
Hafnarfjarðar, til ríkissaksóknara
fyrir „...refsiverða háttsemi. Svo
sem brot í opinberu starfi, rangar
skýrslur til opinberra aðila, þar á
meðal úrskurðaraðila, skjalafals
svo og brot á ákvæðum um félags-
ráðgjöf," eins og fram kom í póstin-
um 22. desember árið 1994. Harpa
hafði unnið að máli Sigurgeirs fyr-
ir hönd Félagsmálastofnunar
Hafnarfjarðar en í kæru hans lagði
hann áherslu á að hún hafi hvorki
menntun né heimild til að kalla
sig félagsráðgjafa og að hún væri
„algjör fúskari í faginu.“ Þá kærði
Sigurgeir Mörtu Bergmann, fé-
lagsmálastjóra í Hafnarfirði, á
þeim forsendum að hún hafi „tek-
ið þátt í að blekkja félagsmála-
arfirði. Guðmundur Benediktsson,
bæjarlögmaður Hafnarfjarðar,
svaraði bréfinu fyrir hönd bæjar-
ráðs og sagði að ráðið vísaði á
bug „þeim dylgjum og aðdróttun-
um“ sem fram komu í bréfinu og
það lýsti betur bréfritara en þeim
sem það beindist að og væri í
raun ekki svaravert.
„Mér er spurn hvenær næsta
sprengja springur? Ég er ekki að
kalla; úlfur! úlfur! heldur að tala
um staðreyndir," segir Pétur.
„Fólk gerir sér engan veginn grein
fyrir alvöru þessara mála og það
er vandinn. Það sama er að segja
um stjórnvöld, þau halda sig geta
beitt kerfishrokanum eins og Guð-
mundur Benediktsson gerði í
svari sínu til Fjölskylduverndar.“
FÉLAGSIVIÁLASTOFIU-
URI KOM I VEG FYRIR
RAIUIUSOKIU RLR
Forsaga deilna Katrínar og Sig-
urgeirs nær allt aftur til ársins
1984 þegar þau hófu sambúð sem
stóð til ársins 1987. Þeim fæddist
dóttir 17. ágúst 1988, eða nokkru
eftir að þau slitu samvistum. Um-
gengni Sigurgeirs við dóttur hans
var með eðlilegum hætti framan
af en „skömmu eftir áramótin
1991 tók Katrín fyrir umgengni
þeirra án þess að gefa Sigurgeiri
upp ástæður fyrir þeirri ákvörðun
sinni“, eftir því sem fram kemur í
bréfi Einars Gauts Steingrímssonar
hdl til Rannsóknarlögreglu ríkís-
ins dagsettu 18. september 1991. í
bréfinu fór lögmaðurinn annars
vegar fram á að rannsakað yrði
hvort kynferðisleg misbeiting
hefði farið fram á dóttur Sigur-
geirs og Katrínar og hins vegar
hvort Katrín hafi visvítandi komið
fram með rangar sakargiftir á
hendur Sigurgeiri.
í svari RLR til lögmanns Sigur-
geirs sagði meðal annars að stofn-
unin hefði talað við félagsmála-
stjórann í Hafnarfirði og hún sagt
að tilkynning Katrínar hafi verið
til athugunar hjá Félagsmálastofn-
un Hafnarfjarðar. Um hafi verið að
ræða „jaðarmál“ sem ekki hafi gef-
ið tilefni til kærumeðferðar. Með
vísan til þessa taldi RLR ekki kom-
ið fram nægjanlegt tilefni til að
rannsaka málið frekar.
Sigurgeir fékk því aldrei tæki-
færi til að hreinsa sig fullkomlega
af ásökunum Katrínar en hann
neitaði þeim ávallt staðfastlega.
Málið kom til kasta Barnaverndar-
ráðs íslands og í umsögn þess
sagði að barnið bæri þess engin
merki að hafa orðið fyrir kynferð-
islegri misnotkun. „í reynd stend-
ur fullyrðing gegn fullyrðingu og
alls engin sönnun eða rökstuddur
grunur liggur fyrir um það hvort
faðirinn hafi misnotað barnið kyn-
ferðislega," segir í umsögn ráðs-
ins. Með tilliti til afstöðu Katrínar í
málinu taldi Barnaverndarráð þó
nauðsynlegt að umgengni Sigur-
geirs við dóttur hans yrði undir
eftirliti um eins árs skeið en síðan
yrði hún endurskoðuð í ljósi feng-
innar reynslu með hagsmuni
barnsins að leiðarljósi.
Sigurgeir kaus að þiggja ekki
boð Barnaverndaráðs Islands um
umgengni undir eftirliti.
„RANGHUGMYIMDIR,
HYSTERIA OG OTT1"
Þess í stað sendi Einar Gautur
Steingrímsson lögfræðingur
kvörtun til umboðsmanns Alþing-
is fyrir hönd Sigurgeirs vegna
framgöngu Félagsmálastofnunar
Hafnarfjarðar. Þar sagði meðal
annars:
„Félagsmálastofnun ráðlagði
Katrínu að taka fyrir umgengni en
rannsakaði málið ekki neitt. Um-
bjóðandi minn var ekki einu sinni
spurður hvort áburðurinn væri
réttur. Félagsmálastofnun hafði
sérstakar ástæður til að vera var-
kár þar sem vitað var að Katrín
hafði að minnsta kosti áður fyrr
misnotað eiturlyf og á við geðræn
vandamál að stríða, sem meðal
annars koma fram í ranghug-
myndum, hysteríu og ótta gagn-
vart öðrum. Trúlega hefur hún
óttast að Sigurgeir reyndi að kom-
ast yfir forræði telpunnar og þetta
hafi því verið varnarúrræði hjá
henni, meðvitað eða ómeðvitað.
Katrín var úrskurðaður 75 pró-
sent öryrki vegna andlegra vanda-
mála.“ Þá sagði Einar í kvörtun-
inni að Katrín hafði sjálf lent í að
barn var tekið frá henni og um
þær mundir sem hún kvartaði til
Félagsmálastofnunar hafi hún
verið með sifjaspell á heilanum
vegna sálfræðikúrs sem hún tók í
Flensborg.
Einar kvartaði einnig yfir afleið-
ingum málsmeðferðarinnar og
sagði þær meðal annars vera þær
að ekki væri hægt að sanna eða
afsanna ásakanirnar á hendur Sig-
urgeiri. „Umbjóðandi minn hefur
verið meðhöndlaður sem sekur
án raunverulegrar rannsóknar, of-
urseldur duttlungum og vitleysu
starfsmanna Félagsmálastofnun-
ar Hafnarfjarðar og var í engu far-
ið eftir skráðum og óskráðum
réttarheimildum sem yfirvöldum
ber að starfa eftir,“ sagði hann í
kvörtuninni.
Einar telur að Sigurgeir hafi ekki
fengið að tala máli sínu með eðli-
legum hætti. „Þegar umgengnis-
réttarmálið hófst var hvorki mér
né Sigurgeiri gefinn kostur á að
koma fyrir barnaverndarnefnd
Hörð gagnrýni hefur komið
fram á Félagsmálastofnun Hafnar-
fjarðar í kjölfar láts Sigurgeirs Sig-
urðssonar sem ekið var á síðastlið-
ið föstudagskvöld þar sem hann
var á reiðhjóli sínu á leið vestur
Flatahraun í Hafnarfirði. Sigurgeir
hafði um árabil átt í umgengnis-
deilu við barnsmóður sína, Katr-
ínu Gerði Júlíusdóttur, en sonur
hennar, Júlíus Norðdahl, 18 ára, var
ökumaður bifreiðarinnar sem
keyrði Sigurgeir niður og hefur
hann verið úrskurðaður í gæslu-
varðhald fram til 31. maí næst-
komandi vegna gruns um að um
ásetningsverk hafi verið að ræða.
„Félagsmálayfirvöld mæltu með
takmörkun umgengni á grundvelli
ásakana sem áttu ekki við rök að
styðjast. í skýrslum Félagsmála-
stofnunar Hafnarfjarðar kemur
einnig fram að það var á grund-
velli afstöðu móður sem þeir
byggðu ákvörðun sína en ekki
vegna þess að ásakanirnar hafi
reynst réttar,“ segir Pétur Gunn-
laugsson, lögfræðingur og formað-
ur félagsins Fjölskylduverndar, en
hann telur að yfirvöld hafi fyrir
löngu átt að vera búin að grípa
inn í deilur Sigurgeirs og Júlíusar.
í nafni Fjölskylduverndar sendi
Pétur bæjarstjórn Hafnarfjarðar
bréf fyrir skömmu þar sem sam-
tökin skoruðu á bæjarstjórnina
„að láta fram fara rannsókn á
starfsháttum þeirra starfsmanna
Hafnarfjarðarbæjar sem starfa að
barnaverndarmálum til þess að
koma í veg fyrir vanhugsaðar að-
gerðir sem eyðileggja fjölskyldulíf
fólks,“ eins og sagði í bréfinu. Til-
tók Pétur sérstaklega umgengnis-
réttarmál Sigurgeirs Sigurðssonar
og fylgdi bréfinu afrit af kæru til
ríkissaksóknara á hendur Mörtu
Bergmann, félagsmálastjóra í Hafn-
Pétur Gunnlaugsson gagn-
rýnir félagsmálayfirvöld í
Hafnarfirði harðlega.
Fékk aklrei
tækMævitil
að hreinsa
■i

HVAÐ
KLIKKAÐI?
Guðmundur J. Guð-
mundsson: „Ég held að
það hafi raunverulega
ekkert klikkað. Að vísu
léku Islendingar undir
getu við Rússana, en að
öðru leyti eru þeir ekki
betri en þetta. Það sást
best á leik Islands og
Austurríkis sem ekki kom-
ust í keppnina, en þar
máttu íslendingar þakki
Guði fyrir að ná rétt að
merja Austurríkismenn
með einu marki. Ég vil
taka það fram að þetta er
ekki sagt til þess að lasta
liðsmenn né þjálfarann;
islendingar eru bara ekki
betri!"
Davið Scheving Thor-
steinsson: „Ef ég á að
segja alveg eins og er þá
held ég að ekkert hafi
klikkað annað en það að
við gerðum meiri kröfur til
(slendingana en sann-
gjarnt getur talist. Hvernig
er hægt að ætlast til að
(slendingar hafi eitthvað i
tveggja metra menn frá
tugmilljóna þjóðum?"
Össur Skarphéðinsson:
„Þetta er ákaflega dapur-
legt, ákaflega dapurlegt.
En skýringin er einföld og
kom fram strax í fyrsta
hálfleiknum okkargegn
Bandaríkjamönnum. Við
erum einfaldlega ekki
betri og erum að verða C-
lið í handboltanum. Það
sem brást er að það eru
engar skyttur í liðinu og
þeir sem hafa atgervi til
þess í liðinu eru svo ungir
að þeir hafa ekki byggt
upp nægilegt áræði til að
láta á það reyna. Það sem
stendur upp úr er að það
var eins og liðið brysti
andlegan styrk til að leika
undir þessari rosalegu
pressu sem skapast af
væntingum þjálfarans og
handboltaforystunnar. Eft-
ir þessa háðulegu útreið
beinast sjónir óneitanlega
að þjálfaranum. Ef það er
rétt að meira búi í þessu
liði hefur hann augljós-
lega ekki náð að laða það
fram. Það þarf að hugsa
alla hluti upp á nýtt og fá
nýtt blóð inn í liðið."
I ■