Alþýðublaðið - 10.10.1975, Side 12
(Jtgefandi: Blað hf. Framkvæmda-
stjóri: Ingólfur P. Steinsson. Rit-
stjóri: Sighvatur Björgvinsson.
Ritst jórn arf ulltrúi: Bjarni
Sigtryggsson. Auglýsingar og af-
greiösla: Hverfisgötu 10 — simar
14900 og 14906. Prentun: Blaöa-
prent hf. Áskriftarverö kr. 800.- á
mánuöi. Verö í lausasölu kr. 40.-.
KÓPAVOGS APÓTEK
Opiö öll kvöld til kl. 7
ilaugardaga til kl. 12
SENDIBIL AS70ÐIN Hf
HEYRT, SÉÐ OG HLERAÐ
r— VcdPÉd
Ekki bólar enn á vetri
konungi og kuldahrolli
bróður hans. Afram fáum
við milt og hlýtt veður.
Mun það litið breytast frá
þvi, sem var i gær og
verður áfram skýjað og
súld öðru hvoru, jafnvel
þoka.
Gátan
Hflnv/Hfí ........ i r„u :
-----r~“
□ SPÝJR N srBiw /rM mtK/L. VINNfí /Lmn H
□
r)
roR awun ftWIR. CtRUR. RR þ£KKj
RCDF) \£/MS T/L KUPPt
1" £/h/7 5 r 6fímu
i)
5 PROT fínr/ HflR/Ð
flMÐ ♦ SfimsJ >
ruóL nri H/ftf/ . un - |
\ *
MEGUM
VIÐ KYNNA
Þór Magnússon þjóðminja-
vörður
er fæddur á Hvammstanga 18.
nóvember árið 1937 og þar ólst
hann upp til 12 ára aldurs, að
hann fluttist til höfuðborgarinnar.
Hann lauk stúdentsprófi árið 1958
og fór utan til náms ári seinna.
Hann nam fornleifafræði og
þjóðháttafræði i Uppsölum i
Sviþjóð til ársins 1964, er hann
kom heim til Islands. Hóf hann
þegar eftir heimkomuna störf á
Þjóöminjasafninu sem safn-
vörður og tók siðan við starfi
þjóðminjavarðar árið 1968. Hefur
hann haft þann starfa siðan.
Þór er kvæntur Mariu Heiðdal,
og eiga þau hjónin þrjú börn, tvo
drengi og eina stúlku.
Aðspurður um eðli starfs sins,
segir Þór: „Starf þjóðminja-
varðar hefur margar hliðar.
Aðalhliðin er umsjón með rekstri
Þjóðminjasafnsins. Hin er að sjá
um fornleifarannsóknir og
menningarvarðveislu i viðum
skilningi. Fornleifafræðin er
sigild og verkefni á þeim sviðum
eru óþrjótandi. Fornleifa-
minjaáhugi Islendinga er geysi-
mikill, og fer skilningur manna á
fornminjavarðveislu óðum
vaxandi, eins og aðsókn að
Þjóðminjasafninu sýnir greini-
lega, en aðsóknin að safninu eykst
stöðugt.”
Um áhugamál utan starfssviðs
sins hefur Þór þetta að segja:
„Min áhugamál samfléttast
starfi minu, og hafði ég strax á
unga aldri áhuga á öllu þvi, er
snerti fornleifafræði Ég hef til
dæmis gaman að þvi að ferðast,
en það er einnig nátengt minu
starfi, þvi mikið er ávallt um
ferðalög samfara rannsóknum og
eftirliti með fornminjum á hinum
og þessum stööum,” sagði Þór
Magnússon að lokum.
LESIÐ: I ný útkominni launatöflu
rlkisstarfsmanna, að hæstu laun,
sem rikisvaldið greiðir æöstu em-
bættismönnum sinum, eru röskar
140 þús. kr. á mánuði. Umsamið
dagvinnukaup þeirra er 845.61 kr.
á klst.
LESIÐ: 1 sömu töflu, að á ferða-
lögum innanlands reiknar rikis-
sjóður starfsmönnum sinum kr.
3.200 til kaupa á fæði og gistingu á
sólarhring. A ferðalögum utan-
lands nema dagpeningarnir 135
þýskum mörkum á ferðalögum
um Evrópu og 59 bandarikjadoll-
urum á ferðalögum i Ameriku.
LESIÐ:íný útkomnu fréttabréfi
Kjararannsóknarnefndar, að
mjög hafi dregið úr yfirvinnu
verkamanna á 2. ársfjórðungi
1975 miðað við sama tima áranna
á undan. Hefur yfirvinna verka-
manna, sem hlutfall af vinnutima
þeirra, ekki verið eins litil allan
þann tima, sem athuganir
nefridarinnar ná til — þ.e.a.s. frá
árinu 1966.
LESIÐ: 1 leiðara ALÞÝÐU-
MANNSINS á Akureyri svo hljóð-
andi ummæli um störf formanns
Kröflunefndar, Jóns Sólnes:
„Vinnubrögð hans eru óafsakan-
leg og ættu aðheyra fortiðinni til.
Þar ráða sjónarmið ævintýra-
prinsins, sem hefur alið allan sinn
aldur við stjórn fyrirtækis, sem
aldrei þurfti að spyrja neins um
kostnaðarhliðina.”
FRÉTT: Að aðstandendur DAG-
BLAÐSINS séu nú hættir við
fyrirhuguð kaup á húsnæði kex-
verksmiðjunnar ESJU. Ihugi þeir
nú aðrar leiðir til þess að tryggja
blaðinu varanlegt húsnæði.
HEYRT: Að mitt i þeim miklu
umbrotum, sem standa yfir i
menntamálum þjóðarinar, hug-
leiði menn nú að gera tillögu um
að setja háskólanám á háskóla-
stig.
SÉÐ: I VÍSI i gær, að nú
standi til að hengja kalltæki á al-
þingismenn svo auðveldara sé að
hafa uppi á þeim. Hver skyldi
hafa boðið sig fram til þess að
hengja bjölluna á köttinn?
HEYRT: Að þeirri hugmynd hafi
verið skotið að fjármálaráði
Sjálfstæðisflokksins hvort ekki
væri ráð að afla peninga með þvl
að fara að selja aflátsbréf. Afláts-
bréfin hafi hvorteð er aldrei verið
annað, en bevis upp á lóð á himn-
um.
ER ÞAÐ SATT, að mikil óá-
nægja sé nú í Samtökum frjáls-
lyndra og vinstri manna vegna
þess, hve þingmenn flokksins og
Ólafur R. Grimsson séu talhlýðn-
ir og samvinnuliprir við Alþýðu-
bandalagið?
5ÖRVAR HEFUR ORÐIÐ^I
Hér i eina tíö höfðu blaöamenn
lúmskt gaman að ákveðnum
tegundum frétta, sem birtust
helzt i dagblaðinu Visi og höfðu
fengið heitiö „Visisfréttir” i
blaðaheiminum. Fréttir þessar
voru á þá leiö, að blaðamaöur
heyrði eitthvaö bitastætt á skot-
spónum og fór siðan af stað til
þess aö fá það staðfest, en hafði
ekki erindi sem erfiði. Var þá
fréttin — sem raunar var engin
oröin — meðhöndluð þannig, aö
„fréttapunktinum” var siegið
upp með stórri fyrirsögn með
spurningamerki fyrir aftan og
fyrirsögnin siðan borin til baka i
texta fréttarinnar.
Einhverjir reimleikar fyrri rit-
stjórnar virðast enn vera i gangi
á ritstjórnarskrifstofu Visis.
Þannig birti blaðiö i fyrradag
uppsláttartilvisun við hliðina á
haus blaösins, sem hljóðaöi svo:
„FA REYKVÍKINGAR AKUR-
EYRARMJÓLK í VETUR? — sjá
baksiðu.”
A baksiðunni er svo sama fyr-
irsögn endurtekin og svo hefst
fréttin á þessum oröum: „A þessu
stigi málsins höfum viö ekki hug-
mynd um það, hvort mjólk veröur
af svo skornum skammti i vetur,
aö nauðsyn beri til að flytja eitt-
hvert magn norðan frá Akureyri i
vetur.” Þetta er haft eftir Stefáni
Björnssyni, forstjóra Mjólkur-
samsölunnar. Fréttinni i Visi lýk-
ur svo með þessari klausu: „Að
lokum sagði Stefán Björnsson:
„Þótt auövitað sé erfitt aö spá
fram i timann er ég bjartsýnn á,
að ekki þurfi að flytja mjólk að
norðan til Akureyrar i vetur.” ”
Þegar hláturinn var hættur að
krauma i örvari tók hann sig til
og samdi aðra „Visisfrétt” — sem
hann heimilar hér með þeim
Visismönnum full og frjáls afnot
af. Fyrirsögnin var nettast sungin
svona: MORÐ í MIÐBÆNUM í
NóTT? Og svo kemur textinn:
— A þessu stigi málsins höfum
við ekki hugmynd um það, hvort
skapstilling einhverra Austur-
strætisgesta hafi verið af svo
skornum skammti, aö þeir hafi
talið nauðsyn bera til aö fremja
slikt ódæðisverk, sagöi Bjarni
Eliasson* yfirlögregluþjónn, er
Visir spurði hann hvort lögreglan
hafi haft fregnir af þvi, að morð
hafi verið drýgt i Austurstræti i
nótt.
— Okkur bárust fregnir af þvi,
að einhverjar smáryskingar hafi
átt sér stað á þessum slóðum,
sagði Bjarki ennfremur en þegar
lögreglumenn komu á vettvang
var þar ekkert að sjá — utan
brotna áfengisflösku, sem lá á
stéttinni.
Þessi ummæli yfirlögreglu-
þjónsins gætu bent i þá átt, ajtlik-
ið hefði verið lamið með áfengis-
flösku i höfuðið áður en það dó.
Flöskufundurinn leiðir einnig
gruninn frá fastagestum strætis-
ins, þar eð þeir myndu af augljós-
um ástæðum ekki hafa notað
áfengisflösku til verknaðarins,
heldur kökudropaglas. Ekki vildi
Bjarki að svo stöddu tjá sig neitt
um, hvort beint samband væri á
milli flöskufundarins og rysking-
anna, en Visir hefur ástæðu til
þess að ætla, að málið sé I
rannsókn.
Ekki er blaðinu kunnugt um, að
morð hafi áður átt sér stað i
miöbæ Reykjavikur, og er það
raunar einskær tilviljun þar sem
athuganir blaösins hafa leitt i
ljós, aö allir þeir, sem slik
ódæöisverk hafa framið I Reykja-
vík, hafa einmitt margoft átt leiö
um Austurstræti. Þá hafa
rannsóknir blaðsins einnig af-
hjúpaö þá einkar athyglisveröu
staöreynd, AÐ VfSINDALEGAR
NIÐURSTÖÐUR LIKINDA-
REIKNINGS BENDA EINMITT
A AUSTURSTRÆTI SEM ÞANN
STAÐ í BÆNUM ÞAR SEM
MESTAR LIKUR ERU A, AÐ
HUGSANLEGUR ÓDÆÐISMAÐ-
UR OG FÓRNARLAMB HANS
MÆTI HVOR ÖÐRUM. -
AÖ lokum sagði Bjarki Elias-
son, yfirlögregluþjónn: „Þótt
auðvitað sé erfitt að spá fram i
tlmann er ég bjartsýnn á, að ekki
þurfi að taka til rannsóknar I vet-
ur neinskonar ódæðisverk, sem
framiö hafi verið i Austurstræti i
nótt — en um það get ég að sjálf-
sögðu ekki fullyrt afdráttarlaust
á þessu stigi málsins.”
á förnum vegi
Hefur þú komið á Þjóðminjasafnið?
Fanney Úlfljótsdóttir, viöskipta-
fræðinemi: „Já einu sinni hef ég
fariö þangaö, þegar ég var 14 ára
'gömul. Ástæöan fyrir þvi að ferð-
ir minar eru ekki tiöari en raun
ber vitni er einfaldlega vegna
þess að fornleifarannsóknir eru
ekki á minu áhugasviði.”
Knútur Þorsteinsson, fulltrúi
menntamáiaráöuneytinu: ,,Já ég
hef komiö þar, en þó ekki nýlega.
Ég hef áhuga á fornleifarann-
sóknum og tel að allmikill áhugi
sé almennt á þeim málum meðal
landsmanna.”
Páll Pálsson, verslunarmaöur:
„Jú þangað fór ég sfðast á minum
gagnfræðaskólaárum og þá með
kennara minum Halldóri G.
Ólafssyni. Það, sem vakti mesta
athygli mina af gripum safnsins,
voru búningar kvenna frá miðöld-
um. Sá skrautklæðnaður var
einkar athyglisverður.”
Magnús Albertsson, nemi: „Jú
einhvern tima hef égþangað farið
endur fyrir löngu. Astæðan fyrir
langri fjarveru minni frá safninu
er vegna timaleysis og framtaks-
leysis, eða kannski það sé raun-
verulega bara vegna áhugaleysis.
íslendinga tel ég ekki vera yfir-
máta áhugasama um fornleifa-
fræði.”
Agnes Guönadóttir, starfar viö
verslunarstörf: ,,Já, þangaö hef
ég oft komið. Gaman og fróðlegt
að sjá alla þessa gömlu muni. Það
er ekki gert nógu mikið af þvi að
sýna ungu fólki safnið, þó svo að
ég telji áhuga fólks á fornleifa-
fræði sérstaklega ungs fólks fara
mjög vaxandi hin seinni ár.”
-