Alþýðublaðið - 05.03.1976, Síða 6

6 VHI
Föstudagur 27. febrúar 1976
alþyðu*
blaðiA
Á horni Hofsvallagötu og Sólvallagötu er verzi-
un, sem vakti athygli blaðamanns, því að í glugg-
um hennar úir og grúir af alls kyns loftskeyta-
tækjum og fleiri hlutum sem fjarskiptum við-
kemur. Þó er óhætt að segja að verzlunin hafi lif-
að sitt fegursta, þvi farið var að ganga á vörurn-
ar.
Er við litum inn i búðina var eigandinn, Árni
ólafsson, þar fyrir, og tókum við hann taii. Árni
sem er orðinn áttræður var hinn hressasti þrátt
fyrir háan aldur og viðræðugóður.
Loftskeytin heilluðu
„Ég heillaðist gjörsamlega af
loftskeytum þegar ég kynntist
þeim fyrst, en þá voru þau alveg
óþekkt tækninýjung hér á landi,
Að geta talað á milli landa,
fannst mér svo stórkostlegt, að
ég varð að kynna mér þetta
fyrirbæri betur. Varð dr að ég
fór til Danmerkur og lærði loft-
skeytafræðina, jafnframt sem
ég vann á loftskeytaverkstæði?
Umboð fyrir tæki
t Danmörku fékk ég umboð
fyrir nokkrum tegundum loft-
skeytatækja. Þessi tæki seldi
ég svo þegar heim kom, og var
ég liklega sá fyrsti sem það
gerði. Fljótlega komu fleiri i
kjölfarið og notkun loftskeyta-
tækja jókst ört.
Með þessi tæki fór ég vitt og
breitt um landið og seldi. Var
salan það mikil að ég hafði ekki,
undan, enda var ég einn um hit-
una. Einnig var ég fyrstur til að
selja fiskileitartæki, en þau ollu
mikilli byltingu i fiskveiðum"
mikil á mig allt frá byrjun, að
ég hef aldrei haft neitt upp Ur
þessum rekstri mínum. Hefur
þetta farið svo áð ég hef orðið aö
draga mjög saman seglin, og fer
ég að hætta þessu hvað úr
hverju. Ég hef aldrei fengið
neitt lán um ævina, og er það
furðulegt hvernig þetta hefur
gengið. Nú er ég orðinn það
skjálfhentur, að ég get litið sem
ekkert unnið við tækin lengur.'
Á sjónum
,,Ég hef alltaf haft mikinn á-
huga á sjónum, enda alinn
upp við Eyrarbakka. Ég var á
gömlu togurunum hér i eina tið,
og var ég þá bæði loftskeyta-
maður og stýrimaður. Þetta var
sem sagt tvöfalt starf, þar sem
ég var á dekki lika.
Þegar ég var i landi, fylgdist
ég mikið með togurunum.
Gleymi ég aldrei þegar ég hlust-
aði i gegn um loftskeytatækin á
togarana þegar þeir lentu i
Halaveðrinu mikla um árið.
Voru það stórkostlegir atburðir
sem ég varð vitni að i gegn um
tækin"
Hélt böll og reisti
loftnet
u t öllum þropum og kaupstöð-
um sem ég kom i á þessum sölu-
ferðum minum, hélt ég dans-
leiki i samkomuhúsum stað-
anna, Gerðu margir grin að mér
fyrir tiltæki þetta, en þessi böll
tókust alltaf mjög vel. Böllin
voru alltaf það vel sótt, að það
kom aldrei fyrir að húsfyllir
væri ekki.
A þessum tima ferðaðist ég
mikið um iandið, og þá alltaf á
hestum. Hafði ég með mér loft-
netsstangir sem ég dreifði vitt
og breitt um land allt. Gerði ég
það i þeim tilgangi að ná'sem
beztu sambandi við útlönd.”
Byggöi hús og
verzlun
„Þegar ég kom heim frá
Danmörku byggði ég alla þá
húsasamstæðu sem verzlunin er
i. Þurfti ég að byggja þetta al-
veg upp á minar eigin spýtur, og
engin lán fékk ég heldur til
byggingarinnar. Var þetta
geysimikið erfiði og barningur,
en á endanum hófst það.
Byrjaði ég strax að selja loft-
skeytatæki i búðinni, og einnig
rak ég þar viðgerðaverkstæöi.
Skattlangingin hefur verið það
Veiðaiiærin
„Veiðafærum hef ég alltaf
haft áhuga á, og fylgdist ég allt-
af með nýjungum á þvi sviði.
Gerði ég margar tilraunir með
veiðarfæri, og notaði ég oft ár til
þeirra. Reyndi ég oft að ráð-
leggja skipstjórum i þessu efni,
en þeir voru flestir of miklir
menn til að þiggja þær, nema
þegar ég var viðs fjarri."
Syndir
r<Eftir að ellin fór að færast yfir
mig, stofnaði ég sjoppu til að
lifa á, en það er auðveldari
vinna en viðgerðirnar. Þrátt
fyrir að heilsunni er farið að
hraka, þá fer ég i sund á hverj-
um morgni, og er það merkilegt
hve góð áhrif það hefur á mig.
Einnig hef ég verið algjör reglu-
maður um ævina, jafnvel þótt
margir hafa gert grin að þvi i
gamla daga. Hefur það örugg-
lega verið heilsunni til
framdráttar."
Er við kvöddum Arna, kom-
umst við að þvi að bræður hans
eru ekki ómerkari menn en
Sigurjón Ólafsson mynd-
höggvari, Gisi bakarameistari
og Guðni lyfjafræðingur. Einnig
á Árni tvær systur. Kona Árna
lézt fyrir allmörgum árum, en
hún var frá Reykjavik.