Alþýðublaðið - 31.03.1976, Blaðsíða 11

DJEGRADVÖL
bíaöfð1 AAiðvikudagu
r 31. marz 1976.
„Barn ársins” fékk 1.000 pund í verðlaun
Victoria Biswell er bara 15
mánaða en hún hefur engu aö
siður veriö valin ”barn ársins” i
Englandi. A myndinni sést
þegar hún fær leyfi til aö halda á
verðlaununum sinum, sem eru
hvorki meira né minna en 1.000
pund. En það verður sjálfsagt
mamma hennar sem tekur að
sér að geyma peningana að
minnsta kosti til að byrja með.
Þegar Victoria litla var 12
daga, veiktist hún af sjúkdómi,
sem læknar töldu að mundi riða
henni að fullu.
En með mikilli og góðri um-
mönnun var hægt að bjargá lifi
litlu stúlkunnar, og nú er hún
hreystin uppmáluð eins og sjá
má á meðfylgjandi mynd.
sneri sér viö og horfði á Phillidu.
— Ertu alveg viss um, að það sé
þetta, sem þú vilt? spurði hann.
Það var i fyrsta sinn, sem hann
rauf þögnina, siðan hann hafði
hjálpað henni inn i bilinn fyrir
framan Chateau Rosalet hálftima
áður.
Þegar hún leit spyrjandi á
hann, bætti hann við: — Ég
meina... hefði ekki beriö betra, ef
ég hefði ekið þér aftur á hótelið i
Nice?
— Nei! Hún hristi höfuðið. Ég
vil heldur fara heim. Ég get alltaf
náð i bilinn minn á morgun.
—Hafðu ekki áhyggjur af þvi!
Ég skal sjá um, að honum verði
ekið heim til þin,... og ég skal lika
sjá um, að pakkarnir þinir komist
með. Hann horfði á hana með
skökku brosi.
— Það hlýtur að vera það
minnsta, sem ég get gert fyrir
þig? sagði hann.
Hún opnaði bildyrnar sin megin
án þess að svara, og fór út....
— Vertu svo vænn að vera þar
sem þú ert, sagði hún hratt.
— Góða nótt!
Hann sat kyrr bakvið stýrið og
fylgdist með henni, þegar hún
gekk fram fyrir framlugtir bils-
ins.
Andartaki siðar var hún horfin i
myrkrið.
Það var aðeins af tilviljun, að
spit alahliöið var opið. Sjúkra
billinn hafði greinilega verið seint
á ferðinni, og hliðvörðurinn hafði
háttað aftur, án þess að loka hlið-
inu.
Sinclair sat um stund og reykti
sigarettu. Hann gerði sér túlla
grein fyrir þvi, að þó þau myndu
hittast aftur, þá var hún i eitt
skipti fyrir öll horfin úr lifi hans...
og það var annarlegur sársauki i
hjarta hans, sem hann hafði
aldrei fundiö fyrir áður. Hv.er var
leyndardómurinn á bak við þær
tilfinningar, sem hann bar til kon-
unnar, sem var gift Vane
Cordrey? hugsaði hann. Það gat
þó ekki hugsazt, að hann hafi
loksins orðið ástfanginn fyrir
alvöru?
En svo henti hann frá sér
sigarettunni og ýtti svo þessari
fáránlegu hugsun frá sér með
stuttum hlátri. Þetta myndi brátt
lagast. Og þó....
Það var ekki fyrr en Phillida
kom að aðaldyrum hússins, sem
hún gerði sér grein fyrir, hvað
hún i rauninni var þreytt.
Himinninn vár tekinn að lýsast
i austri, og hún dró kápuna þéttar
að sér. og það var hálfgerður
hrollur i henni i hráslaga
morgunsins.
Það haföi hvesst svolitið um
nóttina.
Og svo tók hún allt i einu eftir
því, að hún hlaut aö hafa gleymt
töskunni sinni, annað hvort i bil-
num eöa bókasafni hallarinnar.
Lykillinn hennar var i töskunni,
og nú gat hún ekki komizt inn í
húsið, án þess að vekja Jean og
konu hans.
Hún stóð eitt andartak stjörf af
skelfingu.
Það var ekki nema um eitt að
ræða. Hún varð að fara fyrir
aftan húsið og henda einhverju
upp i svefnherbergisglugga Jean
og konu hans.
Það vartekiðað birta all mikið.
Phillida lyfti upp siðum kjólnum
og gekk þreytulega meðfram
húsinu.
Hún gaut ekki einu sinni horn-
auga i átt til spitalans, eða datt i
hug, að nokkur gæti séö hana.
Beverly Harrington hafði legið
andvaka alla nóttina, og i dögun
fór hún á fætur, opnaði gluggana i
svefnherberginu sinu upp á gátt
og settist með handleggina i
gluggakistunni. Þar hafði hún
setið lengi og starað i átt að
húsinu, þar sem Vane hefði verið,
ef hann hefði ekki veriö á ferða-
lagi.
Hún var rétt i þann mund að
fara af stað sinum i glugganum,
11
Sháh
40. LAZAREVIC—
VREEKEN
Jugoslavija 1972
1. . . ?
KOMBINERIÐ
Lausn annars staðar
á síðunni.
Brridge
Spilið i dag:
Norður
♦ á8
VG105
♦ A98543
*K4
Vestur Austur
♦ KDG109632 4 74
E32 V D98764
+ K72 4 6
4------- AAG108
. Suður
C5
w AK
♦ DG10
+ D976532
Sagnir gengu:
Suður Vestur Norður Austur
llauf lsp. 2 tigl. 2hj.
Pass 2sp. 3sp. Pass
3gr. Pass Pass Pass.
Suður var i nokkrum vanda,
þegar Norður sagði 3 spaða.
Hann hugleiddi um stund að
segja game i tigli, en óttaðist að
Vestur væri lauflaus og fannst
lika, að grand væri áhugavert,
þviað hann treysti þvi, að Norð-
ur ætti fyrirstöðu i spaðanum,
svo að hann lét grandið flakka.
Vestur sló út spaðakóngi. Þar
með hvarf spaðasambandið
milli handa N-S. Spaðakóngur
var gefinn og Vestur sló út
hjarta, sem smáspilum var
fleygt i og tekið á kóng heima.
Nú voru góð ráð dýr. Hjartaás-
inn i hendi var alvarleg fyrir-
staða við þvi að unnt yrði að
nota tigulinn, þar sem borðið
átti ekki nema eina innkomu,
sem sé á tigulásinn og sagnhafi
sá fram á tap, ef ekki væri unnt
að fá fyrirstöðu i hjartanu i
borði. En allt i einu rann upp
ljós, og sagnhafi sló út tigultiu,
sem Vestur lagði kónginn á.
Tekið var á ásinn i borði og sið-
an spilaði sagnhafi spaðaás og
fleygði hjartaásnum i, tók sina
tvotigulslagi i hendiogsló nú út
smálaufi, sem kóngur i borði
var lagður á. Austur drap með
ási og spilaði hjartadrottningu
út, fékk þann slag og sömuleiöis
9
og svo
var það
þessi
...konuna, sem aldrei
talaði illa um aðra.
En það var nú vegna
þess að hún talaði
aldrei um neinn
nema sig sjálfa.
GíFTfiuys!

□ LB LBGRH ON6UL FU6LM Sflfí

L'IF FíRtH
Fjör uR.
mup vor
f \ PljÖCr 5 fí/nre. STulV uR/rvrv
MIN FÆVfi OP/NU
u
F/Pfid L'tGV
t umuR ifírnHL
[o p GLJÚF up FNÍ).
Sofí& RLYNT

SKAKLAUSN
40 I.AZARI:\'|('—VRl-I-KI-N
I . . : g2! II . . . :.jJ5? 2. > ;
g2 3g? 3. §7g2 '2J5— 4.
"44 .jjc.l 5. 51? ryt I (,. 5, |
0:1 (Sokolov]
á laufagosann, sem var næsta
útspil. En þar með var hans
dýrð búin. Hvort sem hann spil-
aöi laufi eða hjarta hlaut sagn-
hafi að fá afganginn. Unnið spil.

— Og kæru vinir, nú kemur hin óvænta stóra
stund. Það er mér ótrúleg ánægja að geta til-
kynnt trúlofun elskulegrar dóttur minnar
Emiliu og þessa manns hérna.