Alþýðublaðið - 11.05.1976, Blaðsíða 13

Smm Þriðjudagur 11. mai 1976
OR VMSUM ATTUM 13
hafréttinn
skriftir
Deilur um framhalds
ráðstefnu og forseti
ráðstefnunnar
„Svo virtist, sem deilur væru
um hvenær halda skyldi næsta
fund ráöstefnunnar. Hvaö viltu
segja um þaö?”
„Þaö er rétt, aö gerö var
skipulögö og mjög ákveöin til-
raun til aö fresta ráöstefnunni i
a.m.k. 10 mánuöi.
Þar stóöu þróunarrlkin
fremst I flokki, og þaö var nokk-
uö almennt mat, aö það væri
fyrstog fremst til þess aö geta
samið innbyröis og komið þann-
ig sterkari fram.
Aöalforseti ráöstefnunnar,
Amerasinghe, kvað þessa hug-
mynd niður i stuttri og mjög
snjallri ræöu.
Hann benti á, aö þar sem um-
ræður og samningar um haf-
réttarmál heföu nú staöið i ára-
tug aö minnsta kosti, væri hlá-
legt, aö reyna aö skjóta sér bak-
við, að viökomandi riki þyrftu
að átta sig á framvindunni. Ef
þau væru ekki þegar bUin aö
þvi, yrði eflaust langt aö biöa
þess, aö þau geröu það nokkru
sinni!
A þennan Salómonsdóm
féllust menn yfirleitt, og þótti
röggsamlega upp kveöiö.” 1
Hvað er framundan?
„En nú á ráöstefnan að koma
saman 2. ágúst næstkomandi og
standa til 17. september. Veröur
skipulag þeirra funda hið sama
og þessa'i”
,,AÖ einhverju leyti, já.
Siöasti dagur ráöstefnunnar fór
i aö ræöa um skipulag næsta
fundar, þaö er hvernig hátta
skyldi meöferö og umræöum um
meiriháttar ágreiningsefni.
Helztvar rætt um, aö 2 fyrstu
vikurnar færu i almennar um-
ræöur i nefndunum og siöan
veröi freistaö ákvaröanatöku.
En þaö er bezt aö gera sér þaö
alveg ljóst, aö verkiö veröur að
ganga jafnt fram i öllum nefnd-
um áöur en til þess kemur.
Ennfremur er rétt aö benda á,
aö jafnvel þó undirskriftir fáist
á ráöstefnunni, veröur endan-
legur samningur um allan haf-
réttinn ekki staöreynd fyrr en
einstök riki hafa fullgilt hann.
Akvæöi um hvernig þaö beri aö,
s.s. hve mörg riki þurfi aö staö-
festa, til þess aö hann fái gildi,
og þaö má þvi segja, aö ekki sé
búiö aö súpa káliö, þó þaö sé ef
til vill aö komast I ausuna,”
sagöi Jón A. Héöinsson aö lok-
um.
strandrikja ekki meiri en svo,
að frestað var útfærslu fram til
1. marz næsta ár, og umræður á
þinginu um þessi mál sýndu, að
ekki var um mikla bjartsýni aö
ræða, ef dæma á af blaða-
skrifum þar.
Það er cnnfremur fráleitt, að
halda að það hafi komið alveg af
sjálfu sér, að þjóðirnar aðhyllt-
ust æ fleiri eftir þvi sem timinn
leið 200 milna lögsöguna.
tslendingargeta þvi með fullum
rétti og sóma einkað sér veru-
legan hlut á samþykkt þessa
réttindamáls, þegar hún endan-
lega liggur fyrir. Arangurinn,
sem nú liggur þegar fyrir, er
þannig ánægjulegur fyrir okkur
á tvo vegu.
Oddu! A Siguijonbbui
„Hækkun launa er blekking, sem
á eftir að hefna sín” - Hryll-
ingur til heimilisnota! - Kaup-
mannasamtökin gera harða hríð
að Neytendasamtökunum
„Ásarnir” í Hveragerði.
SeTmilispósturín
| _ Heimiligblað fyrir viatfólkið og »tarfafólkið
-!
Gisli Sigurbjörnsson i Asi,
forstjóri Grundar, ritar grein i
Heimilispóstinn, heimilisblað
vistfólks og starfsfólks sem
hann nefnir „Skuldadagar”.
Þarsegir hann meðal annars:
„Nýjar lántökur, þúsundir
milljóna, bætast við nær dag-
lega. Skuldafenið er oröiö
óskaplegt og eru menn nú loks-
ins farnir aö rumska, enda þótt
flestir snúisér á hina hliðina og
segi: Þetta gengur einhvern
veginn.”
Hækkun launa er
blekking
Hann segir einnig: „Verb-
bólgan heldur áfram. Hækkun
launa er blekking, sem á eftir að
hefna sin. Fólkið er ekki svona
heimskt, það lætur ekki enda-
laust blekkja sig, enda þótt það
hafi tekizt um langt árabil, en
öllu eru takmörk sett, einnig
svikum og blekkingum.
Nú er fariö að spyrja hvað sé
til ráða. Svarið er einfalt, en
óvinsælt,- SPARA! En hvað á að
spara, og svarið er: A öllum
sviðum, en þó fyrst og fremst i
öllum rekstri hins opinbera,
rikis, borgar, bæjar og Sveita.
Hinir koma á eftir.”
I
Er nauðsynlegt að
hafa 2 sinfóniuhljóm-
sveitir?
Og Gisli heldur áfram: „Þetta
svar er ekki nægilegt. Menn
vilja vita hvað á að spara. Ef
einhver er svo vitgrannur að
nefna ‘dæmi um hugsanlegan
sparnað, þá er strax sagt: Þetta
er ekki hægt, þetta höfum við
ekki ráð á að spara. Einfalt að
leika sér með orð.
Er nauðsynlegt að hafa tvær
sinfóniuhljómsveitir i borg, sem
hefur 84 þúsund ibúa, — réttara
að tala um þjóö, sem er 218 þús-
und talsins. — Borgarleikhús
fyrir hundruð milljóna á að
reisa að mestu úr borgarsjóði?
Eru ekki allir leikarar Leik-
félags Reykjavikur komnir á
laun hjá borginni? Arkitektinn
er leikari, og er þetta ek'ki allt
leikaraskapur? Hækkun hjá
sjónvarpi, útvarpi, pósti, sima,
strætisvögnum, hitaveitu, raf-
veitu og yfirleitt hjá þvi opin-
bera, allt hækkar þetta, en hvar
er um sparnað að ræöa?
Fleiri leikara við Þjóöleikhús-
ið, ný lög um leikhús, en i leik-
starfsemi eigum vib vist heims-
met, eftir þvi sem sagt var frá
um daginn. Liklega er bezt að
gleyma raunveruleikanum og
halda áfram aö leika.” — Þetta
segir Gisli Sigurbjörnsson og
raunar fleira i Heimilispóstin-
um.
Hryllingur til
heimilisnota
Páll Bergþórsson, veður-
fræðingur, ritar grein i Vest-
firska fréttablaðið, og gerir þar
að umræðuefni hryllingsmyndir
i sjónvarpi og áhrif þeirra á
börn. Hann skiptir þessum
myndum niður i glæpamyndir
og átakanlegar myndir.
Siðan segir Páll Bergþórsson
orðrétt: „Hér hef ég lýst afstöbu
sjónvarpsins til þessara tveggja
flokka af hryllingsmyndum,
eins og hún kemur mér fyrir
sjónir. Mér likar hún ekki. Ég
tel flestar glæpamyndirnar
stórhættulegar fyrir ómótaöa
barnshugi, og sumar eru bein-
linis eins og kennslustundir i
grimmilegu návigi, þar sem
nemendur eru aldir upp i tak-
markalausu hatri og fyrirlitn-
ingu á mannslifum, auðvitað
með tilvisun til hins „góöa”
málstaðar, sem allt réttlætir.
Atakanlegar myndir, sem
flytja boðskap réttlætis, tel ég
hins vegar oft geta haft veru-
lega holl uppeldisáhrif, en engu
er likara en sjónvarpið telji þær
fremur viðsjárverðar.
í stuttu máli álit ég þvi, að
stjórn sjónvarpsins á þessum
málum hafi verið forkastanleg.
Ég lýsi þungri ábyrgð á hendur
þeim, sem þarna eiga hlut að
máli, og litlu breytir þó að þar
sé um að ræða ýmsa mæta
menn að öðru leyti. Siðblinda
þeirra er jafnvel ennþá hörmu-
legri fyrir þá sök.”
Páll Bergþórsson veðurfræðingur:
Hryllingur til heimilisnota
VERZLUNAR
T ÐINDI ©
MÁLGAGN KAUPMANNASAMTAKA ÍSLANDS
MARARGOTU 2 - SÍMI 1 93 90
Undarleg vinnubrögð
t málgagni Kaupmannasam-
taka tslands, Verzlunartiöind-
um, er deilt harkalega á Neyt-
endasamtökin i forystugrein. Er
þar gert að umtalsefni starf
samtakanna við sýnatöku og
efnagreiningu.
t forystugreininni segir:
„Neytendasamtök eru mikils
virt i mörgum löndum og vinna
viða gott starf i þágu al-
mennings. Vinnubrögð slikra
samtaka þurfa umfram allt að
mótast af ábyrgðartilfinningu,
þvi niðurstöður rannsókna, sem
framkvæmdar eru, eiga övé-
fengjanlega að vera marktæk-
ar.
Um nokkurt árabil hafa Neyt-
endasamtök starfað hér i
Reykjavik, en ekki hafa þau þó
ennþá náö þeirri fótfestu, sem
æskilegt er, þegar i hlut á
félagsskapur til hagsbóta fyrir
almenning.
1 útsynningnum undanfarið
hefur þess nokkuö orðið vart aö
vinnumenn Neytendasamtak-
anna væru á kreiki. Þeir hafa
skotizt á milli élja i búöir, en
setið við bréfaskriftir ella. Bréf-
in hafa þeir skrifað kaupmönn-
um og verzlunarstjórum...”
Siöan er greint frá einu sliku
bréfi,þar sem verzlunarstjóra
er skýrt frá þvi, að sýni hafi
veriö tekið i verzlun hans, og
hvað i ljós hafi komið viö efna-
greiningu.
Þá segir i forystugreininni:
„Hér eru á feröinni undarleg
vinnubrögð. Fariö er i verzlanir
og keypt „sýni”, án þess að for-
ráðamönnumfyrirtækjanna sé
gefinn kostur á aö fylgjast með.
Höfð er i frammi hótun um
nafnbirtingu verzlunarinnar, og
þá væntanlega i fjölmiðlum.
Smiðshöggið er svo rekið á með
hótun um að niðurstöður rann-
sóknarinnar verði birtar i næsta
tölublaði Neytendablaðsins.
Hins vegar eru svo vinnu-
brögðin þannig, að það er alveg
gengið fram hjá framleiðanda
vörunnar. Það er látið sem hann
sé ekki til, enda er hann stór og
sterkur. Það á bara að birta
nafn verzlunarinnar sem selur
vöruna og sakfella hana i aug-
um almennings. Hér skjáltlast
rannsakendum alvarlega. Hlut-
ur framleiðandans er það stór i
þessu tilfelli að framhjá honum
verður ekki gengið meö góöu
móti.” — Siðan er þetta mál
rætt nokkru nánar og sagt að
störf heilbrigðiseftirlitsins séu
til fyrirmyndar, og gætu
Neytendasamtökin rnikiö af þeim
lært.
AG