Alþýðublaðið - 19.05.1976, Side 12

12
Miðvikudagur 19. maí 1976 bia&A*
f ÚTBOÐ
Tilboö óskast i gatnagerö og lagnir i Ilálsahverfi, 1. á-
fanga (iönaöarhverfi milli Vesturlandsvegar og Bæjar-
háls, rétt austan Höföabakka).
Útboösgögn eru afhent á skrifstofu vorri, Frikirkjuvegi 3,
gegn 10.000 kr. skilatryggingu.
Tilboöin veröa opnuö á sama staö, miövikudaginn 2. júní
1976, kl. 11.00 f.h.
INNKAUPASTOFNUN REYK3AVÍKURBORGAR
Frílcirkjuvegi 3 — Sími 25800
W
Félagsfundur
Félag járniðnaðar-
manna
verður haldinn fimmtudaginn 20. mai 1976
kl. 8.30 e.h. i Félagsheimili Kópavogs,
niðri.
Dagskrá:
1. Félagsmál
2. Um öryggissjóð og sjúkrasjóð
3. önnur mál
4. Erindi: Frásögn af Afrikudvöl
Baldur óskarsson ritstjóri.
Mætið vel og stundvislega
Stjórn Félags járniðnaðarmanna.
Arnesingar
Ónæmisaðgerðir gegn mænuveiki fara
fram sem hér segir: Á Heilsuverndarstöð
Selfoss þriðjudagana 25.5., 1.6. og 8.6., frá
kl. 16,30 tii kl. 18,30. Á læknamóttökunum i
Hveragerði fimmtudaginn 20.5. í
Þorlákshöfn mánudaginn 24.5. Á Eyrar-
bakka fimmtudaginn 3.6. Á Stokkseyri
föstudaginn 4.6. frá kl. 16,30 til 18,30,
Heilsuverndarstöð Selfoss.
Fulltrúastaða í
utanrfkisþjónustunni
Staða fulltrúa i utanrikisþjónustunni er
laus til umsóknar. Laun samkvæmt
launakerfi starfsmanna rikisins.
Umsóknir ásamt upplýsingum um mennt-
un og fyrri störf sendist utanrikisráðu-
neytinu, Hverfisgötu 115, Reykjavik, fyrir
9. júni 1976.
Staðan verður veitt frá og með 1. júli 1976.
Utanrikisráðuneytið
Reykjavik, 17. mai 1976.
Ritstjórn Alþýðublaðsins er í
Síðumúla 11 - Sfmi 81866 j
KRISTIN SIGRIÐUR SIG-
GEIRSDÓTTIR, ÓLAFSVÍK
fædd 8.10. 1898,
dáin 10. mai 1976.
Laugardaginn 15. mai var
gerð útför KRISTINAR SIG-
RIÐAR SIGURGEIRSDÓTTUR
frá Ólafsvikurkirkju.
Kristin Sigriöur Sigurgeirs-
dóttir var fædd á Eyrinni á
Arnarstapa i Breiðuvik 8. okt
1898, dóttir hjónanna Steinunn-
ar Vigfúsdóttur og Sigurgeirs
Árnasonar. Þau hjónin,
Steinunn og Sigurgeir,
eignuðust fimm dætur og auk
þess ólu þau upp fósturdóttur
frá barnsaldri. Sigurgeir og
Steinunn fluttu að Brimils-
völlum meðan Kristln var á
barnsaldri og þar ólst hún upp.
16 ára gömul fór hún til Ólafs-
vikur og gerðist vinnukona hjá
séra Guðmundi Einarssyni og
frú önnu borkelsdóttur, konu
hans, sem þá bjuggu I Skálholti i
Ólafsvik, en séra Guðmundur
var prestur hér frá 1908 til 1923.
Hjá þeim var hún i fjögur ár.
1919 giftist hún Þorsteini
Guðmundssyni, sjómanni i
Ólafsvik. Þau bjuggu nálega
allan sinn búskap i Efstabæ og
voru við hann kennd. bau eign-
uðust fjögur börn. Elzta barnið.
Guðrúnu, misstu þau er það var
á öðru ári, Sigurður Richard,
verkamaður, giftur Pálinu Hall-
dórsdóttur, búsett i ólafsvik,
Steinunn, gift Hauki Sigtryggs-
syni, útgerðarmanni i ólafsvik
og Geir, húsasmiðameistari i
Hafnarfirði, giftur Eygerði
Bjarnadóttur. Kristin missti
mann sinn 22.5. 1957, en hann
hafði þá átt við mikla vanheilsu
að striða mörg undanfarin ár.
Siðustu 14 ár ævinnar dvaldi hún
hjá dóttur sinni og tengdasyni
að Ennisbraut 8 i ólafsvik.
Ég minnist þess, að þegar ég
var ungur drengur, sá ég ungt
og glæsilegt par ganga fram hjá
heimili okkar i Nýjabæ og upp
að Efstabæ. Móðir min sagði
mér, að þetta væru nýgift hjón,
Kristin Sigurgeirsdóttir og Þor-
steinn Guðmundsson, og mundu
vera að skoða Efstabæinn, sem
þá var til sölu. Litlu siðar fluttu
þau i húsið og bjuggu þar siðan.
Milli ibúanna i efstu bæjunum
við Gilið, tókst góður vinskapur,
sem ekki bar skugga á.
Þorsteinn var oft langdvölum
að heiman við störf sin á
sjónum, og var þá heimili þeirra
i umsjá húsmóðurinnar eins og
Samvinnubankinn opn
útibú á Egilsstöðum
Samvinnubankinn
hefur opnað nýtt útibú
að Egilsstöðum, og er
það 12. útibú bankans,
auk þess sem hann
rekur tvær umboðsskrif-
stofur.
Hið nýja útibú er til húsa að
Kaupvangi 1, i húsi þvi sem Sam-
vinnutryggingar áttu, en Sam-
vinnubankinn hefur nú keypt, og
tók hann jafnframt við rekstri
umboðs fyrir Samvinnu-
tryggingar og Andvöku.
Útibússtjóri er Magnús Einars-
son, sem undanfariö hefur gegnt
Reikningsskil II
Fallstöðluð froða.
Fram að þessu hafa skólarnir
goldið nemendum við þeirra
vertiðarlok fyrir árangur i töl-
um, sem almennt eru kallaðar
einkunnir. Að vonum eru þessar
einkunnir æði misjafnar, enda
þótt þær mæli á engan hátt al-
menna greind, eins og margir
vilja þó vera láta.
Það er svo margt fleira, sem
þar vefst inn i, og mætti benda
á, auk mismunandi þroska, þótt
i sama aldursflokki sé, ekki sizt
ástundun við námið, og aðra at-
burði.
Allir sæmilegir skólar freista
og kappkosta, að einkunnirnar
séu sem marktækastar. En það
þýðir, að nemendur geti treyst
þvi að þar sé hvorki sleginn
falskur peningur með alltof
hárri einkunnagjöf, sem svo
stenzt ekki þegar til kemur, né
heldur að stiginn liggi óhæfilega
lágt.
Kostur samræmdra prófa var
lengi vel einskonar landsmat,
sem framkvæmt var á þann
hátt, að allir sátu við sama borð
og marktækar einkunnir, sem
undirbúningur undir frekara
nám, varð niðurstaðan.
Þetta einkunnakerfi var orðið
nokkuð traust, þar til farið var
að krukka i þaö á furðulegasta
hátt. 1 sambandi við tilrauna-
starfsemi með mengjakerfi og
fleiri óskemmtilegheit, kom i
ljós, aö prófsemjendur voru
þess enganveginn umkomnir að
koma svo frá sér fyrirhuguðum
matsreglum, að vit væri i eða
nokkur brú. Þannig stóðu skól-
arnir frammi fyrir þvi eitt sinn,
að fá þrenn fyrirmæli um eink-
unnagjöf i stærðfræði á gagn-
fræðaprófi!
Þá hófst tindiskaborðhaldið i
þessum efnum, og er enganveg-
inn enn á enda kljáð.
ömurleiki þessa háttalags
birtist i þvi, að þegar sýnt var
að tilraunir hinna „visu” (?)
mistókust herfilega, var tekið
þaðráð, að framkvæma gengis-
fellingu.
Hún var i þvi fólgin að lækka
kröfurnar, svo að marktækar
einkunnir hurfu að verulegu
leyti i stærðfræði.
Þetta auvirðilega leikspil var
svo látið ná til fleiri greina, og i
þokkabót var enn slakað á kröf-
unum um tölurnar, sem á þenn-
an hátt voru fengnar, og auðvit-
að þýddi það ekkert annað en
aukið aðstreymi og það fólks,
sem ekki var nægilega undirbú-
ið, til þess að inna af höndum
gagnfræðanám, sem það nafn er
gefandi. Fannst þó mörgum
áður, að teflt væri á fulltæpt
vað.
Sami leikurinn hélt svo áfram
i framhaldsbekkjunum. En það
er meira blóö í kúnni!
Hástöðluð heimska.
Samkvæmt hirðisbréfi
menntamálaráðuneytisinsfrá 3.
nóvember s.l. skal nú setja á
þessar rytjur, sem enn eru eftir
af samræmdum prófum, hlut-
fallseinkunnir!
Þessi fáránlegheit eru sett
upp sem einskonar „grafik’.’
Ráðamenn ákveða að svo og svo
margir hundraðshlutar skuli
dregnir i 11 dilka, með tölusetn-
ingunni frá 0 til 10!
Þannig er ætlað, að 1%
nemenda hljóti 0 og 10,3% hljóti
eink. log9,7% 2og 8,12% hljóti 3
og 7,17% hljóti 4 og 6og 20% töl-
una 5, sem virðist einskonar
snúningspunktur. Þetta á nú
aldeilis ekki að vera út i loftið!
Mönnum er gefið i skyn, að
hér séu notub hlutföll áranna
frá 1970—1975, sem reiknuð hafi
verið út eftir „kúnstarinnar
reglum og gefið þessa útkomu!
Þvi miður mun nú þetta mis-
skilningur þessara vitringa,
eins og fleira.
Þess bernefnilega að gæta, að
einkunnir á t.d. gagnfræðapróf-
um frá þessum árum eru á end-
an hátt sambærilegar, þar eð
hluti er tekinn fyrir og hluti eftir
„gengisfellinguna.” Að auki
hefur svo verið uppi stefiian, að
draga úr námskröfum.
I HREINSKILNI SAGT