Alþýðublaðið - 29.06.1976, Síða 8

Þriðjudagur 29. júní 1976. blaðíö
8 ÚR VMSUM ÁTTUM

Selurinn hefur
mannsaugu
Nú hefur verið dregið fram i
dagsljósið hve skæður keppinaut-
ur um fiskstofnana selurinn er, en
samkvæmt áætlunum fiskifræö-
inga étur hver meðalselur eitt til
tvö tonn af fiski á ári, og miðað
við áætlanir um stærð selastofns-
ins jafngildir þetta 100 þúsund
tonnum á ári. Það er semsé meira
en við látum Bretum i té.
Ekki er við þvi að búast að
hafnar verði samningaviðræður
við seli um stigminnkandi kvóta
þeirra, og því fer fjarri að reynt
verði að reka þá úr landhelginni.
En óefað kemst hann nú i skyld-
leika með þeim dýrategundum,
sem eru i samkeppni við mann-
skepnuna um fæðuöflun. Viðhorf
okkar til dýra hefur löngum
mótazt af þvi hvort þau standa i
beinni samkeppni við okkur, eöa
eru hentug fórnarlömb okkar.
Vissulega er það blóðugt að
þurfa að sjá af 100 þúsund tonnum
af fiski fram hjá vinnsluborðum
islenzkra hraðfrystihúsa og sem
engar minnstu gjaldeyristekjur
hljótast af. En við höfum heldur
ekki nýtt okkur sjálf alla mögu-
leika til innlendrar fæöuöflunar.
Selkjöt.súrsaðir hreifar og saltaö
spik er herramannsmatur, og
samt veiðum við selinn nær ein-
vörðungu vegna skinnsins en
fleygjum matnum. Hvað eigum
við skilið?
Meira aðsegja selurinn á lengri
hefð til þorskveiöa á íslandsmiö-
um en við.
Að misskilja
hlutina
vísm
vitlaust
Þótt kvartað sé undan deyfð og
fréttaleysi á siðum blaðanna og
atburöaskorti i þjóðlifinu al-
mennt, þá eru nokkrar siöur dag-
blaðanna jafnan sneisafullar af
krassandi fréttum. Þessar fréttir
virðast eiga það brýnt erindi við
lesendur, að sum blööin eru farin
að gefa út sérstök aukablöö með
þessum fréttum. Þessar magn-
þrungnu síður eru iþróttafrettir
blaðanna, þar sem hvert spark
fær fjögra dálka rammafrétt,
jafnvel þótt ekki sé skorað mark.
Þar er jafnvel talaö um að ,,mis-
nota vitaspyrnur” og allir sjá al-
vöruna i slikri misnotkun ef hþn
verður ekki stöðvuð i tima. Á
laugardaginn birti eitt blaðanna
þessa gagnmerku fyrirsögn:
„GILROY STÓRI KJAFTUR”.
Ef íþróttallfið heldur áfram að
auðgast að sama skapi og mikil-
vægi iþróttafréttanna eykst (á
þennan mælikvarðaihlýtur að
koma að þvi að dagblöðin verði
gefin út sem fylgirit með iþrótta-
siöunum.
Að hafa
vit fyrir
vitleysingum
Undanfarna daga hefur mátt
lesa i mörgum blöðum fréttir og
greinar um torsóttan gjaldeyri
fyrir ferðamenn.Umræðuþáttur i
sjónvarpi varð kveikja þessara
umræðna, en dugði þó ekki til að
skýra málið til neinnar hlitar.
Heldur hafa þessar greinar ekki
nálgazt endanlega skýringu, og
ekki er ætlunin að gefa hér heldur
neina patentlausn.
En það hlýtur hver leikmaður I
málum sem þessum, að skilja að
hver útgefin króna islenzks gjald-
miðils hlýtur að vera ávisun á
gjaldeyri. Við getum ekki gefið út
meira seðlamagn en innleysan-
legt er i gulli eða jafnvirði þess i
erlendum gjaldmiðlum. Hverri

c ___________________
Auðvelt að upprœta
gjaldeyrisbraskið
Margeir skrifar:
fc* hcf lcilft f blMunum uM
anfirai di*« *6 aubrelt »é •
útvcga aér gjaldeyri á av«
nefndum svörtum markaöi.
vtaailaga vit
landa fara.hvar h>gt er abnd t
gjaldeyrl. Þaö »«*ir a lg ijölft aö
venjulegur feröamannagjald-
eyrir duglr engan veginn fyrir
mannl Utlandinu.nema þá hebt
fyrir allra brjnuetu Iffinauö-
lynjum ogdvU á lelegum hðtel
um. En þegar tU AUanda er far-
16 vilja menn gjarnan gera ertt-
hvaö anna6 en hata áhyggjur af
hrauöinu rtnu uman.
Gjaldeyrismarkaðirnir Að uppræta vandamál-
Bk.
Yfirvðld itanda á ihindum
rtni og ráhþrota framml fyrir
vandamálum sem þcnum
Lögreglan veit fullvel 16 fjöl
margir aöilar lelja áfengi á
ötðglegan máta oghagnait vel á
- og vafalauit vKa bankayflr-
völd aö gjaldeyrir-" *
Inga herlendii
Alttr þeuir abilar og
fleiri hafa meiri eöa
gjaldeyrlundlrhöndum i
hann gjarnan á
vertl. þvf aö hvei
sem roeit fyrir vöru ilna? t>*6
glldir þa6 aama um gjildeyrinn
og áfengiö. aö hvort Iveggja er
vandfengiö og þeia vegna idt á
Oeölilega háu veröi af þrtm lon
Mllá
I uppeprengdu
■er vUI ekki fá
•vðrtum markaöl.
þeiil vandamál eru auöleyst
Ef yfirvöldin ilökubu á ein
• trenglilegrl elnokunar-
og ikömmtunantefnu I þenum
efnum, yrti vandamáliö Ur lög
_
vTö gööú áö búait.
danskri krónu, þýzku marki eða
Bandarikjadollar, sem gjald-
eyrissjóðir okkar eignast verður
ekki eytt nema einu sinni, svo það
ætti varla að saka þótt ferðamaö-
ur, sem þegar hefur varið fé sinu
og gjaldeyri til að komast til fjar-
lægra stranda, fái heimild til að
eyða afganginum af eigin ráðstöf-
unarfé tilfrekari ferða i þvi landi,
sem hann er staddur. Það stendur
ekki á þvi að veita honum gjald-
eyri til að kaupa hvaða innfluttan
varning sem er út úr verzlun hér
heima, hversu þarfur eða nýtur
sem sá varningur er. Og nefnum
enn dæmi:
Ferðamaður, sem kaupir ódýr-
asta hugsanlega far til útlanda
greiðir kr. 35 þúsund fyrir að
komast til Costa del Sol. Það er
lifsins útilokað að hann fái aðra
eins upphæð til eigin ráðstöfunar
umfram gjaldeyrisskammtinn
þar suður frá.
En ef þessi sami maður gengur
inn á ferðaskrifstofu, kaupir þar
fyrir hálfa milljón farmiða með
dýrustu ferð til Japan er ekkert
sagt.
Viö erum ennþá með reglur og
hömlur, sem miðast viö það að
hafa vit fyrir vitleysingum. Verst
þær eru settar af öörum verri.
Trjárækt -
skógrækt. ■
Sitt er hvort
Sigurður Blöndal skógarvöröur
á Hallormstað flutti á aðalfundi
Skógræktarfélags tslands á Núpi i
Dýrafirði erindi, sem endurbirt
er i nýútkomnu ársriti þess fél-
ags. Þar reynir Sigurður að skýra
og afmarka tvö hugtök, sem lengi
hafa verið notuð um eitt og hið
sama. Svo vitnað sé i erindi Sig-
urðar:
„Aður en lengra er haldið er
rétt að skoöa tvö hugtök, sem all-
oft verða notuð i þessari grein.
Það eru skógrækt og trjárækt.
Hér á landi hafa þau blandazt
mjög saman I vitund almennings.
Mér er að visu ekki kunnugt um
neina viðurkennda skýrgrein-
ingu. En það má hugsa sér að
orða hana á eftirfarandi hátt:
Skógrækter ræktun trjáa, sem
mynda samfélag á stóru svæði,
þar sem einstaklingarnir þurfa að
mestu að sjá um sig sjálfir.
Trjárækt er ræktun einstakra
trjáa eða litilla trjáþyrpinga og
skjólbelta i görðum, þar sem
mikil efni eru borin i umhyggju
fyrir hverjum einstaklingi og
trjánum er að nokkru leyti gert
umhverfi að mannahöndum.”
Viðurkenna
EKKI
hófdrykkju
I þessum þætti varð meinleg
prentvilla i siðustu viku. Þar var
rætt um þing Stórstúku Islands og
90 ára afmæli hennar — og sagt að
templarar viöurkenni hóf-
drykkju. Hér er auðvitað regin-
merkingarmunur — og þar sem
ekkert kom fram slöar i grein-
inni, sem hefði leiðrétt þetta er
rétt aö leiðrétta þessa prentvillu
hér með. Templarar viðurkenna
ekki hófdrykkju, og það er ein-
mitt meginkjarni þess skoöana-
munar þeirra og annarra, sem
telja drykkjuskap saklausan
meðan hann telst vera hóf-
drykkja.
—BS

Trjárækt: Skrúður, garður séra Sigtryggs Guð-
laugssonar á Núpi i Dýrafirði, var lengi einn fræg-
asti trjágarður á Islandi. Þar sést, hvað gera má
með elju við erfið skilyrði.
Það
eru allt of fáir Þjóöverjar á íslandi, sagöi Hieger
..íslendinga
brosa sjal<
í Laugardalnum fer nú
tjaldbúum fjölgandi meö
degi hverjum, og er nú
farið að styttast í að aðal
ferðamannastraumurinn
hefjist. Var tjaldstæðið
opnað um mánaðarmótin,
og kostar nú kr. 400 að
tjalda þar tii einnar
nætur. Dveljist menn
þarna lengur en eina nótt
lækkar verðið niður í 300
kr. fyrir hverju nótt.
Taldi vörðurinn á tjald-
stæðinu að senn færi að
líða að því að hóparnir
flykktust til þeirra. En
aðalstraumurinn mun að
sögn hans vera f júlímán-
uði og fram í miðjan á-
gúst, sýndist honum jafn-
framt að allt benti til
þess, að álika mikil ásókn
yrði í tjaldstæðið í ár, og
var í fyrra.
haldið af stað út á la
byggðina.
Töluðu og skildu íslen,
Fyrstu ferðamennirnir
urðu á vegi okkar reyndust ■
bandarisk ungmenni þau F
Jerome og Sky Yardley. 01
til nokkurar furðu skildu
mikið i islenzku, og tö
meira að segja svolitið.
kom lika i Ijós að þau voru
að dvelja hér á landi i tæpl
Komu þau hingað til lan<
ágúst i fyrra, og voru i fiskv
á Eskifirði fram eftir vetr
fluttust i bæinn þegar verkf
skall á. Er við spurðum
hvernig þeim hefði gengii
spara saman peninga hér, ]
þau litið út á það. Sögðu þa
um 30% af laununum væri t
af þeim i skatta, en samt
áður bjuggust þau við að i
heldur meiri peninga r
handanna þegar þau færu
þegar þau komu.
Skrýtið fólk.
Þrátt fyrir að veður væri ekki
sem ákjósanlegast voru þó
nokkur tjöld þarna er blaða-
menn Alþýöublaðsins áttu leið
um i siðustu viku. Var okkur
tjáð að um nóttina hefðu veriö
um þrjátiu tjöld á tjaldstæðinu,
en um morguninn hefði stór
hópur fólksins pakkað saman og
Viö spurðum þau þvi i
hvað hefði orðið til þess að
ákváðu að koma hingað
lands. Sögöu þau að vinl
þeirra hefði dvalist hér, og I
hún borið landinu vel sögi
Sagt að hér byggi skrýtiC
skemmtilegt fólk. Varð þett
þess að vekja hjá þeim áh