Alþýðublaðið - 27.07.1976, Síða 12

12
I T1 FÓSTRUR Staða forstöðukonu við nýbyggt dag- aeimili i Norðurbæ, er laus til umsóknar. Upplýsingar um starfið veitir félagsmála- stjóri. Umsóknir ásamt upplýsingum um fyrri störf skulu sendar undirrituðum Strand- götu 6, eigi siðar en 9. ágúst n.k. Bæjarstjórinn i Hafnarfirði.
1 ] Útboð litaveita Suðurnesja óskar eftir tilboðum i lagnmgu stofnæðar Njarðvik — Keflavik 1. áfanga. Otboðsgögn verða afhent á skrifstofu Hitaveitu Suður- íesja, Vestnrbraut 10 A, Keflavík og á verkfræöistofunni Fjarhitun h.f. Alftamýri 9, Reykjavlk gegn 10.000 kr. ikiiatryggingu. Pilboðin verða opnuð á skrifstofu Hitaveitu Suðurnesja triðjudaginn 17. ágúst kl. 14.00.
( aeymsluskúr til leigu Upphitaður geymsluskúr til leigu i vesturbænum. Upplýs- ingar gefnar i sima 16221 á miili 5 og 7.
Fullorðnir menn
og konur
Alþýðublaðið óskar eftir tveim fullorðnum
mönnum eða konum til að annast lausa-
sölu á blaðinu hluta úr degi, 5 daga vik-
unnar.
Þeir eða þær sem áhuga hafa leggi nafn,
heimilisfang og simanúmer inn á
afgreiðslu blaðsins Hverfisgötu 8-10 merkt
„hálfs dags vinna” eða hringi i 14-900.
Kennara vantar
að Barna- og gagnfræðaskóla Reyðar-
fjarðar, bæði stigin. Tungumálakennsla,
stærðfræði og eðlisfræði æskileg, annars
almennar greinar.
Upplýsingar gefa skólastjóri i sima 87-
4140 eða formaður skólanefndar i sima 97-
4179.
Skólanefndin.
Orkustofnun
Óskar að ráða til sin skrifstofumann.
Stúdentspróf eða sambærileg menntun
æskileg.
Umsóknir með upplýsingum um aldur,
menntun og fyrri störf sendist Orkustofn-
un, Laugarvegi 116 Reykjavik fyrir 1.
ágúst n.k.
Orkustofnun.
Lausar stöður
Við Fjölbrautaskólann i Breiðholti i Reykjavik er laus til
umsóknar staða aðstoðarskólastjóra, svo og starf náms-
ráðgjafa.
Laun samkvæmt launakerfi starfsmanna rikisins.
Umsóknir með ýtarlegum upplýsingum um námsferil og
störf skulu hafa borizt menntamálaráðuneytinu, Hverfis-
götu 6, Reykjavik, fyrir 20. ágúst nk.
Menntamálaráðuneytið, 22. júli 1976.
t
Alúðarþakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur
samúð og vináttu við andlát og jaröarför
Ágústar Jónssonar
fyrrv. yfirvélstjóra
Hraunbæ 132, Reykjavík
Haukur Agústsson, Katrin Agústsdóttir
Hilda Torfadóttir, Stefán Halldórsson
og barnabörn
Þrið'iudagur 27. júlí 1976. S&tS"
FULLKOMIÐ ÖRYGGI
Undanfarin ár hafa ver-
ið á markaðnum sérstak-
ar öryggisinnstungur og
klær, sem framleiddar
eru af ítalska fyrirtækinu
Cassani í Mílanó.
Reykjafell hf., er einn
söluaðili þessara hluta og
sagði ólafur Guðbrands-
son fulltrúi þar, að þetta
væri það öruggasta sem
nú væri völ á hérlendis.
I þessu kerfi felst jarð-
tenging og mjög öruggur
vartappi sem slær út allt
rafmagn ef minnstu
bilunar verður vart í ein-
hverju rafmagnstæki.
klónni . hefur verið stungið i.
Þess á milli er istungan harð-
lokuð og engin hætta er á þvi að
börn fái i sig straum ef þau
stinga málmhlut inn i hana en af
sliku hafa jafnvel orðið bana-
slys.
Annar kostur við þetta kerfi er
sá, að það tekur litið pláss á
klær á rafmagnstækjum. Þau
koma flest frá verksmiðjunum
með klóm sem hafa tvo pinna og
passa þannig inn i rafmagnsi-
stungur i flestum eldri húsum,
en ekki þessar nýju.
Að sögn Ólafs hefur þetta
kerfi orðið mjög vinsælt og er nú
notað i um það bil 80-90% allra
Einn helzti kosturinn við þetta
kerfi er þó tvimælalaust sá, að
óvitar geta ekki stungið band-
prjónum eða öðru sliku inn i i-
stunguna. Sérstakur loki er
nefnilega i istunginni og er
hann aldrei opinn nema þegar
Nú er hægt að fá piasttappa i
þá ekki straum i sig þó þau
vegg og er hægt að raða saman
mismunandi tenglum og rofum
að vilja og þörf hvers og eins.
Eini gallinn við þetta hefur ver-
ið sá, að skipta hefur þurft um
„gömlu” ístungurnar og fá börn
stingi bandprjón I þær.
nýbygginga.
Nú er einnig hægt að fá
plasttappa til að setja i inn-
stungur af „gömlu” gerðinni og
er þá ekki hætta á þvi að börn
s.
FRAMHALPSSAGAN
hún sá hærri fjárhirðinn koma
með Ellice á bakinu og Jim hökta
við hlið hans.
Þau komust i rökkvun i Melder-
syde og áður en myrkri hafði fall-
ið á, var Ellice komin i rúmið og
búið að búa um fótinn a Jim.
Þar með var öllum gönguferð-
um Jim og Ellice lokið. 1 þess stað
fóru þau i ökuferðir i bil Anns....
Ogsvo var sumarleyfinu lokið, og
Greta ætlaði akandi til London á-
samt Jim og Ellice. Hún hafði
tekið þvi boði þeirra með þökk-
um Bessie ætlaði að koma á laug-
ardagskvöldið, og frú Plumpton
fór ekki alltof hrifin úr eidhúsinu
hennar Anns. Hun sagði Ann, að
hún hefði notið þess að vera hjá
henni.
A laugardaginn fyrir hádegi
fóru þau öll. Ann hafði ekki gert
ráð fyrir að sjá Robert þann dag-
inn, en hann kom um tólfleytið og
hjálpaði Ann að borða köldu
skinkuna, sem frú. Plumpton
hafði matreitt handa henni áður
en hún fór.
— Ég veit vel, að þú ert i frn til
mánudags, Ann, sagði hann, — en
mér þætti vænt um, ef þú vildir
fara til lafði Barcombe og nudda
á henni bakið. Henni er illt þar.
Hún hefur alltof miklar áhyggjur
af syni sinum, sem er hreinasti
vandræðagemsi.
— Ég skal gera það, sagði Ann.
Bessie kom um kvöldið og þær
fóru um kvöldið og þær fóru seint
að sofa, þvi að Bessie hafði ýmis-
legt um ferðina að segja.
Næsta dag lét Ann Bessie um að
sjá um sunnudagsmatinn, en ók
sjálf til l.afði Barcombe. Óðals-
setrið lá góðan spöl frá þorpinu.
að var steinveggur utan um eign-
ina og stórt járnhlið fyrir inn-
keyrslunni. BDl Ann, sem hafði
verið hálfóþægur undanfarið
stöðvaðist alveg við hliðið, og
þegar hún hafði komið honum i
gang aftur sá hún dálitið, sem
vakti athygli hennar. Það var
skjaldarmerkið yfir járnhliðinu.
Ann kipptist við, þegar henni
skildist, að þetta var sama
skjaldarmerkið og hafði verið á
gullhringnum, sem hún hafði
fundið hjá barninu. Svo ók hún
hugsandi upp að stórhýsinu.
Lafði Barcombe var rúmliggj-
andi, og Ann fannst hún mun elli-
legri, en þegar hún hafði séð hana
siðast. — Ég átti ekki von á yður
strax, systir, sagði Lafði Bar-
combe. — Dr. Moore sagði mér,
að þér væruð i sumarleyfi.
Ann lokaði svefnherbergisdyr-
unum, fór úr kápunni, bretti upp
ermarnar og fór að rúminu. Hún
hafði tekið með sér hitabylgju-
lampa.
— Það er að verða búið, og ég
er fegin að ég gat komið. Ég veit
vel, hvað það er slæmt að vera
veikur i baki.
Þegar Ann hafði látið hitabylgj-
urnar skina um stund á bak lafði
Barcombes, hóf hún nuddið. Þeg-
ar hún hafði lokið þvi, sagði hún:
— Lafði Barcombe, það er dá-
litið, sem mig langar til að segja
yður. Það er skjaldarmerki yfir
hliðinuyðar... fyrirnokkrum dög-
um sá ég hring með þessu skjald-
armerki. Mér fannst ég hafa séð
það áður og i dag gekk ég úr
skugga um, að það var skjaldar-
merki yðar.
— Sáuð þér gullhring meö
skjaldarmerki okkar? sagði hún
og nú var rödd hennar hvell. —
Hvar rákust þér á hann?
Ann sagði henni alla söguna, og
lafði Barcombe hlýddi á hana
með athygli, og varð alltaf alvar-
legri og alvarlegri.
Þegar Ann hafði lokið máli
sinu, sagði laföi Barcombe. — Ég
varbúin að frétta af barninu,sem
var lagt fyrir utan hjá dr. Moore,
en ég vissi ekki, aö hringurinn
okkar hefði fundizt. Þetta er
hringur sonar mins, systir. Hann
fékk hann, þegar hann varð tutt-
ugu ogeins árs, og... hann glataði
honum. Hann sagði mér,
að hringnum hefði verið stoliö frá
sér, hélt hún bitur áfram. — Ég
komstaldreiaðþvi,hvortþaö var
satt eða ekki, en ég hef ekki hug-
mynd um barniö.
Ann reis á fætur til að lara. —
Þér verðið að afsaka, að ég sagði
yður þetta, en mér fannst, að þér
ættuðað fáaðvita það. Dr. Moore
er með hringinn.... nema hann
hafi afhent lögreglunni hann. Þeir
vilja finna móður barnsins. Hún
fór að sækja kápuna sina.
Lafði Barcombe lá þögul og
virti hana fyrir sér. Þegar Ann
var i þann veginn að fara, sagði
lafði Barcombe varlega: — Er
barninu að batna?
Ann leit brosandi á hana. — Já,
þaðheld ég. Það fannst i tæka tið,
sem betur fer, og liðan þess er
sæmileg núna.
— Hvernig.... hvernig litur
barnið út?
— Þetta er indæl litil telpa, og
hún var i fallegum fötum. Það leit
útfyrir, aðvel hefði veriðhugsað
um hana. Þess vegna skilur eng-
inn, hvernig móðurinni datt i hug
að skilja hana svona eftir.
Laföi Barcombe sagði ekki
fleira, fyrr en Ann var komin i
gættina. Þá sagði hún lágt: — Ég
vona, a5.,„þór upplýsið leyndar-
máliðrSystir. Og ég vil gjarnan fá
hringinn aftur... þegar hægt er.
— Ég skal segja dr. Moore það,
svaraði Ann.
TfT-mTTi-inminiTniwiii n ...............
konan
Þýðandi Ingibjörg Jónsdóttir