Vísir - 04.05.1971, Blaðsíða 2

Yfirburðir
hvítra
„Ég trúi á yfirburði hvíta kyn
stofnsins og mun gera svo, þar til
tekizt hefur aö innræta svert-
ingjum ábyrgðartilfinningu að ein
hverju marki“, sagði leikarinn
John Waine nýlega í viðtali við
tímaritið Playboy" og ég held að
við höfum ekki gert rangt, Ame-
ríkanar, er við tókum landið af
Indíánunum. í>að var þá fjöldi
fólks til staðar, sem hafði þörf
fyrir landið, og Indíánamir voru
að reyna að halda þessu landi á
mjög svo eigingjarnan hátt...
Stríðsmaður
friðarins
Henry Blyth heitir 72 ára gam-
all maður í Plymouth, Englandi,
sem stendur á því fastar en fót-
unum að hann geti kotnið í veg
fyrir stríð i heiminum með því
að dáleiða hersveitir og fá þær
þannig til að kasta frá sér vopn-
um sínum. Hann fékk tæki-
færi til að reyna aöferö sína,
þegar sex gamlir herforingja voru
með nýliða á æfingu. Blyth var
nærstaddur, og þegar nýliðunum
var skipað að „skjóta og hætta
ekki hvað sem í boði væri“ tók
Blyth upp hátalara og sagði:
„Lokið augunum og hugsið um
frið. Leggið frá ykkur vopnin og
gerizt boðberar friðarins“. Blam-
blam-blam-blam og bang! heyrð-
ist frá hermönnunum og ekkert
annað meðan þeir tæmdu skot-
færabirgðir sínar á skotmarkið.
„Ég held“, sagði Blyth „að ég
þurfj að fullkomna mína tækni“.
Hjónaband
Sonur Dean Martin, Dino litli
sem er ekki nema 19 ára var
nýlega að kvænast tvítugri
stúlku, Oliviu Hussey, sem fræg
varð fyrir að leika Júlíu í kvik-
mynd um hana og Rómeo. Sögðu
þeir sem viðstaddir voru hióna-
vígsluna, að Olivia hefði verið föl,
næstum eins hvít og satínið sem
hún klæddist við athöfnina, sem
fór fram í kapellu í Las Vegas.
Dino, sem er fyrrverandi lækna-
stúdent við UCLA, sagði að það
yrði ekki um það að ræða að
þau færu í brúökaupsferð, þar
sem hann yrðj aö leika í tennis-
keppni daginn eftir. Faðir brúð-
gumans spiallaði soldið við blaða
menn og ljósmyndara eftir brúð-
kaupið, bað þá blessaða aö eyða
ekki miklum tíma fyrir sér meö
ljósmyndastandi: „Farið nú að
hætta strákar, þetta tekur svo
míkinn tíma frá drykkjunni".
Flökku-stúdentar
Timothy, 21 árs gamall stúdent,
nam i fyrra viö University of
California, USA. Timothy stóö
sig mjög vel í námi, og foreldrar
hans og aðrir nákomnir þóttust
vissir um aö innan tíðar myndi
ættin eignast góðan skurölækni.
En Timothy litli brást þeim hrap-
allega. Hann sagöi sig úr skóia,
hristi þvermóðskufullur sinn úfna
svarta koll þegar pabbi gamli
reyndi aö „koma vitinu fyrir
hann“ og tók sér far til Miami.
Þar fór hann aö sækja tíma í hin-
um og þessum fögum, lét sér
samt ekki til hugar koma að láta
innritast f skólann. Timothy
haföi einfaldlega gengið í hinn
stöðugt fjölmennari hóp flökku-
stúdenta eða hinna svokölluðu
„drop-in“ stúdenta.
„Stórkostlegt líf!“
Timothy tók síðan saman við
fallega stúlku Gael að nafni. Hún
er flugfreyja, og þau búa saman
í íbúðarkríli skammt frá háskólan
um i Miami. Þau keyptu sér
gamlan MG sportbíl. og á honum
þeytast þau milli skólans og heim
ilisins, út á strönd og út fyrir
borgina þegar þau langar til.
Timothy eyðir miiklum tíma í
félagsskap stúdenta í Miami, og
fólk heldur yfirleitt að hann sé
líka innritaður f skólann, en svo
er vissulega ekki. Hann veit ekk-
ert skemmtilegra en að fara út
á strönd með Gael, fara í öku-
ferðir eða bátsferðir og stundum
fær hann sér einhverjg vinnu,
og þar fyrir utan fær hann reglu
lega senda einhverja peninga að
heiman. Stórkostlegt líf! segja
þau bæði: „Ég veit í raun ekki.
hvað ég ætla að gera, hvað ég
vil gera“, sagði Timothy nýlega,
er hann var í stuttri heimsókn
hjá foreldrum sínum, „ég hef
bara fyrirlitningu og lýsi frati
á þetta „lífsgæða kapphlaup".
Við Gael vildum helzt fá okkur
bát og sigla um Karíbahafið".
En þau Gael hafa heldur engin
áform um að ganga f hjónaband
— hvort með öðru eða einhverju
öðru fólki — og þessi óvissa
fer ekkert f taugarnar á þeim.
Þau eni hamingjusöm.
Niður með lífsþæginda-
kapphlaupið!
Um eitt eru þau þó handviss
bæöi tvö: Þau vilja ekki láta
neyða sig út f eitthvað sem þau
kæra sig ekki um. Þau vilja
ekki láta neyða upp á sig lifn-
aðariháttum, sem hindra að þau
geti ti! fullnustu notið hvers
andartaks, hvers dags eins og
þeim bezt hentar og fýsir hverju
sinni.
Tim og Gael eru meðal tuga
þúsunda ungs fólks, sem snúið
hefur baki við þjóðfélaginu, en
þess í stað gerzt eins konar
sígaunar í háskólum og kennslu-
stofum. Engar tölur eni til yfir
fjölda flækings-stúdenta, en vitað
er að þeim fjölgar stöðugt og að
þeir eru þegar orðnir mjög marg-
ir.
Flökku-stúdentar eru úr öllum
þjóðfélagsstigum. Margir þeirra
búa ennþá heima hjá foreldrum
sínum. Aðrir halda til f kommún
um, en á þessu mun allur gangur.
Stúdentar þessir eru Ifka á öllum
aldri, a-llt niður f 15 ára, eins og
hún Mary Ann Vecchio, sem
hvarf af heimili sínu og foreldrar
hennar vissu ekkert hvar hún ól
manninn fyrr en þeir sáu myndir
af hennj í öllum dagblöðum,
teknar við Kent State háskólann,
þar sem stúdent einn var myrtur
af hermanni úr þjóðverðinum.
Sumir þessara flökkustúdenta
hafa tekið að sér að skipuleggja
samtök stúdenta, baráttusamtök
eða bara einhvers konar samtök.
S<imir flökkustúdentar eru stað-
ráðnir í því að læra, stunda nám-
ið vel og eru á allan hátt „til
fyrirmyndar" á borgaralega vísu:
þeir koma bara aldrei í próf og
eru naumast lengur en árið á
hverjum stað. Gott dæmi um slík
an stúdent er Laura Levy frá
Jamaica. Eftir að hún tók loka-
próf úr Queens College með
láði, komst hún að þeirri niður-
stöðu að alls ekki heiði verið
tímabært fyrir hana að fá þetta
próf. Og hún fór einfaldlega að
sækja tíma aftur í Queens Coll-
ege sem utanskólanemandi.
Helzti samkomustaður flökku-
stúdenta í New York er Washing
ton Square Park. Þar halda sér-
vitringar ræður, börn úr lista-
mannahverfinu Greenwich Vill-
age ieika sér þar og þar vSVkla
menn með eiturlyf og pantsetja
úrið sitt fyrir mat eða víni.
Við New York University er hvað
hæst prósenttala stúdenta óinn-
rituð. Gott dæmi um slíkan
flökkustúdent er náungi, sem
þekktur er undir nafninu Tokyo.
Það nafn fékk hann þar eð faðir
hans er japanskur. Fyrir nokkru
reikaði Tokyo inn í hóp stúdenta
í New York og sagði þreytulega:
Drengir, hvar get ég hallað mér,
Þeir bentu honum á friðsamt
horn, hvar hann svaf af nóttina
á bekk. Síðar flutti hann inn á
nærliggjandi hótel. Býr þar og
sækir stundum tíma í NYU, en
aðallega ver hann dögunum I að
skrifa í skólablað stúdenta,
„Washington Square Joumal“,
og stundum fær hann sér starf
í Greenwich Village sem söngvari
á krá, eður því um líkt.
„Ég hefði svo sem ósköp vel
getað orðið fyrirmyndarstúdent
hér“ segir Tokyo, „og dundað
mér við að taka hér hæstu próf
í sögu skólans, en mér geðjast
bara svo vel að götulífinu hér
í þorpinu. Þar fyrir utan finnst
mér hundleiðinlegt að fást við
einhvem einn ákveðinn hlut um
langan tfma“.
?>Ekkert hægt að
gera“
Skólayfirvöld eru ekkert hrifin
af þessum stúdentum, sem þannig
sækja fyrirlestra ókeypis. En
þau geta ekkert gert annað en
látið þessa flökku-stúdenta í
friði: „Það þýddi ekkí hætis hót
að banna þessum sígaunum að-
gang að skólunum", sagði einn
rektorinn ,,hinir stúdentamir,
þeir innrituðu, myndu standa með
sígaununum og fara úr skólan-
um“. En þessi flökkualda kemur
sér mjög illa á þessum tímum,
þegar einkaskólar eiga 1 miklum
fjárhagsörðugleikum.
Vorsnjór í Englandi
Ekki er hægt að kvarta yfir því, að vorveðrið hér hafi verið amalegt. því að það
er töluvert langt um liðið síðan snjór sást á götum Reykjavíkur. Erlendis þar sem
yfirleitt vorar fyrr en hér getur þó brugðið til beggja vona. 1 Suður-Englandi og
Wales snjóaði síðustu dagana í apríl og það er óvenjulegt. Þessi mynd var tekin í
borginni Bristol í Englandi síðast í apríl, og stúlkan á myndinni virðist vera fremur
dauf á svipinn og leið á að bíða eftir vorinu.