Vísir - 10.01.1972, Blaðsíða 2

SÍÐAN
Spriklandi hafmeyjar
Sá hávaxni, breaki leikari,
Christopher Lee er af mörgum
álitin einhver afkastamesti gæsa
húðarframleiöandi sem nú er uppi
í kvi'kmyndaheiminum.
Hann hefur nefniilega um ára-
bi! fátt eitt leikið annað en greif-
ann .hræðilega Dracula.
Myndir hans urn Dracula eru
sýndar um allan heim og hvar
sem hann kemur, hvort það er til
Japan eða á íslandi, stífnar fólk
af hræðslu — en dáist í laumi af
leik — og tæknibrögðum Lees.
Lee er kvæntur danskiri konu.
Og eins og gefur að skilja, eru
danskir afskaplega stoltir af því
að eiga helminginn i sjálfum
Christopher Lee — eins og sum
dönsk blöð orða það.
Bitt vikuritið sagði um daginn:
„Gitta Kröncke, sem um margra
ára skeið var hin eftirsóttasta fyr
irsæta I Kaupmannahöfn, og þar
fyrir utan einhver „flottasta"
stúlkan í Kaupmannahöfn, sem
stundaði samkvæmislífiö hér af
kappi, hefur nú leynidegt símanúm
er í London" (!).
Gitta Kröncke Lee er þarna í heimsókn með dóttur sína,
Christinu, í upptökusíúdíói kvikmyndavers við London. Christ-
opiier, lengst til hægri á myndinni, er þarna að leika Dracula,
þann ilia greifa.
V/iuiaiuiiiici ci tnciiii. civivi svu vuuaicgui ao^uuum ci naiiii
hefur tekið á sig gervi heimilisföðurins og spásserar um heim
ili sitt. Hér að ofan eru myridir, sérii teknar eru af honum
með fjölskyldunni heimafyrir.
Þær fundust, hafmeyjarnar á
myndinni, sprikilandi og iðandi
uppi á hraðbátum, sem voru til
sýrtis á sérstakri hraðbátasýningu
sem haldin var í London nú í árs
byrjun, ’72.
Samkomugestir, sem faastir
höifðu áður séð hafmeyjar, þyrpt
ust að þeim og litu ekki við vél-
skrímsilunum, sem þær sátu á.
Aðspurðar kváðust þær heita
Rina Brown (sú til vinstri) og
Nicola Pearch
Þegar sýningunni var lokið,
demibdu þaer sér fljótt aftur út í
Thames-fljót og syntu niður það
út í Norðursjó, þar sem þær eiga
hei'ma. Þær segja að Thames hafi
nýlega verið hreinsuð sæmiiega,
það sé ekiki líkt því eins mengað
og áður var, því sé í lagi að
svamla upp það og skreppa á sýn
ingar.
— Cliristopher Lee, sem leikur Öract/fa,
er kvæntur danskri fyrirsætu
Reyndar hefur Gitta danska ekk;
þetta leyninúmer sjálfrar sín
vegna, heldur til þess að maður
hennar, Lee hryllingsmyndaleik-
ari fái einhvern frið — það er
nefnilega svo, að konur, enskar,
ungar, sem aldnar, eru slæmar
með að festa ást á skrímsli eins
og Dracula Og af því að Drccula
er erfitt að finna í símaskrám ver
aldar, þá láta þær sér duga að
reyna að hafa uppi á Christopher
Lee.
Hjónaband með hraði
Hvernig Lee kynntist Gittu?
Jú — dönsk blöð kunna góð skil
á þvl
Það var amerísk fyrirsæta, —
Sandra að nafni, en sú var gift
dönskum manni, og Sandra þessi
hafðj oft lýst og mjög hrósað
Gittu í eyru Lees, sem hún
þekktj vel Lee vildi þá óður og
uppvægur kynnast þessari fögru
Kaupmannahafnarstelpu, sem
ekki einasta va-r ásjáleg, heldur
lí'ka forrfk dóttir eins aðalmanns
ins í hinu konunglega brugghúsi
í Kaupmannahöfn.
Lee reyndi miög að koma á
stefnumóti við Gittu. Og Gitta
hafðj svo sem ekkert á móti því
að hitta þann hávaxna ieikara —
en var þá í önnum vegna tízku
sýninga og annars. Atta mánuðir
liðu og ekki rákust þau hvort
á annað, þótt mikið reyndu —
Sérstaklega Lee.
Svo var það eitt sinn, að Christo
pher var á leið heim en gisti af
einhverjum ástæðum á leiðinni í
Kaupmannahöfn. — Eitt sinn er
hann þrammaði gegnum anddyrið
á Hótel d’Angleterre í Kaup-
mannahöfn, gengu þau í flasið
hvort á öðru.
Gitta var skelkuð að hlaupa
svona upp í fangið á leikaranum.
Og iei'karinn var fokvondur yfir
að fá ‘kvenmannsbelg framan á
sig, Samt giftu þau sig svo að
segja strax.
Terpentínupestin bönnuð
Síðan hjúin rákust hvort á ann
að í Kaupmannahöfn, hefur mik
ið vatn runnið til sjávar. Þau
hafa farið út um allan heim. —
Christopher leikur jafnan annað
slagið í kúrekamyndum, og þær
eru oft teknar á Spáni eða í Ame
ríku, og þá eltir Gitta hann og
hefur með sér dóttur þeirra, —
Christinu.
í þrjú ár bjuggu þau í Sviss,
en fluttu síðan til London
„Og það var þegar við fliittum
til London að ég hætti að stunda
málaralist”, segir Gitta, „við er
um nefnilega svo mikið f boðum
með fínu fólki, leikurum, lista-
mönnum og aðalsfólki, og þá er
óhæfa að lykta af terpentínu!”
En eitthvað verður hún að gera
við tímann samt sem áður, þar
eð hún er oftast ein í stóra hús-
inu þeirra. Og síðasta hugdettan
var að byrja að skrifa skáldsögu.