Vísir - 17.05.1972, Blaðsíða 2

2
VÍSIR. Miðvikudagur 17. mai. 1972
visiitsm:
Ilvað mynduð þér gera
ef ég byði yður hassmola
til sölu?
Guðmundur Guðmundsson, inn-
heimtumaður: Ég myndi nú ekki
vilja það.
Annel Þorstcinsson, borgari: Ég
myndi nú bara hringja i lögregl-
una og láta hirða þig.
Anna llallgrimsdóttir, sendill hjá
Sjóvá: Ég myndi ekki þiggja það.
Ég segði þér að eiga þaö sjálfur.
Stefán Aðalsteinsson, sölumaður:
Ég held, að það þýddi ekki að
bjóða mér slikt. Nei takk.
Steinar Guðmundsson, verka
maður: Ég segði já takk.
ði^UlJUii oiguvataauii, u
Þ.ið færi nú eftir verði.
VOLVO KYNNIR TILRAUNA
Tugum saman
streymdu blaðamenn úr
mörgum löndum til
Gautaborgar í Svíþjóð
síðustu vikur.
Hittust þarna frétta-
menn í þeim tilgangi að
skoða svokallaða Tækni-
miðstöð Volvo-verksmiðj-
anna, ,,Volvo tekniska
center", sem sænskir
kalla svo.
Með í þessum fjöl-
menna hópi slæddust þrir
blaðamenn islenzkir og
virtu fyrir sér á nokkrum
dögum helztu verksmiðj-
ur Volvo í Svíþjóð, grand-
skoðuðu Tæknimiðstöðina
og fengu að skoða
„öryggisbílinn" svokall-
aða, sem Volvo hefur látið
smíða með öryggi neyt-
enda i huga.
Oryggismál bilaiðnaðarins
hafa viða mjög verið til um-
ræðu, einkum þó i Bandarikjun-
um, þar sem harður áróður hef-
ur verið rekinn gegn mann-
drápstækjum þeim, sem bila-
framleiðendur hafa hingað til
látið sitja við að framleiða. Hef-
ur nú þar i landi verið sett lög-
gjöf, sem til framkvæmda á að
koma á næstu árum, þar sem
bilaframleiðendureru skyldaðir
til að hafa bila sina smiðaða út
frá öryggissjónarmiði — og vél-
ar þeirra þannig úr garði gerð-
ar, að blikkbeljurnar hætti að
menga andrúmsloft sem hingað
til.
Sviar framarlega
A þessu sviði standa Sviar,
eða sænskir framleiðendur,
framarlega. Volvo-verksmiðj-
urnar brugðu á það ráð að reyna
af fremsta megni að verða á
undan með að hefja framleiðslu
betur búinna bila— og var efnt
tii samstarfs með sænskum
verksmiðjum, þ.e. Volvo-
Scania og Saab i þessu skyni.
Það, sem miklu ræður um til-
raunir og framkvæmdir Volvo i
Sviþjóð á þessu sviði, eru svo
hagsmunir fyrirtækisins i
Bandarikjunum, þvi ekki vilja
sænskir tapa markaðinum þar,
Tilraunabillinn frá Volvo — Iangur bíll, en fremur þyngslalegur.
þótt ný og harðari löggjöf komi
til sögunnar.
10 ,,öryggisbílar"
Þeir Volvo-menn leiddu
blaðamenn afskaplega stoltir á
svip um Tæknimiðstöð sina,
sem mun einhver hin-fullkomn-
asta sinnar tegundar i Evrópu.
Viðhafa þeir þar visindalegar
athuganir á bilum sinum, at-
huga áhrif hinna ýmsu utanað-
komandi afla á venjulegan
Volvo-bil, skrá hjá sér niður-
stöður athugana og reyna siðan
að betrumbæta. Mjög fáir menn
vinna raunar i stofnun þessari,
þvi útbúnaður er allur sjálfvirk-
ur og stjórnað af tölvum.
Hápunktur þessarar prófun-
armiðstöðvar er svo salur einn,
þar sem stendur „öryggisbill-
inn”, sem verksmiðjurnar eru
nýfarnar til að kynna.
Ekki stendur til að fjölda-
framleiöa þennan öryggisbil,
hafa enda aðeins verið smiðaðir
10 slíkir. Átta þessara bila, sem
eru mjög dýrir i framleiðslu,
verða á næstunni eyðilagðir að
meira eða minna leyti i hinum
ýmsu tilraunum, en tveir verða
notaðir til kynningar, annar i
Mælaborð i „VESC” ( Volvo Experimental Safety Car ). Engir harðir
hnúðar eða hnappar, og borðið sjálft klætt þykku gallon-efni.
Sviþjóð eða Evrópu, en hinn er
nú i Bandarikjunum.
Búnaður sá, er þessi tilrauna-
bill Volvo hefur, er margvisleg-
ur umfram það sem fram-
leiðslubilarnir hafa. Má þar
nefna sérstaklega sterkt hús, og
er billinn þar fyrir utan styrktur
með þykkum stálbita, sem
gengur yfir þvert þak bilsins.
Þessi biti gerir það að verkum,
að þótt billinn taki loftköst stór
og endi á toppnum, á sjálft húsið
alls ekki að skemmast, heldur
fullkomlega lögun sinni. Gúmi-
rönd liggur frá fremsta högg
varahorni aftur með öllum bil
báðum megin og aftur á horn
aftur-höggvara. Sjálfir högg
vararnir ganga langt aftur úr
og framúr bilnum og gefa eftir,
þegar ekið er á fastan flöt.
Fremri höggvarinn getur geng-
ið 180 mm inn i bilinn — gefur
eftir, en sá aftari 90 mm.
Þessi tilraunabill er og búinn
ýmsum öðrum atriðum, sem
ekki snerta beint öryggi far-
þega— má þar nefna vél, sem
fullkomlega nýtir útblásturinn,
þannig að hann hefur ekki skað-
leg áhrif á andrúmsloftið.
Er vélin þá búin hringrásar-
kerfi, sem útblástursloftið fer
eftir og nýtist að nokkru leyti
aftur. Samkvæmt bandariskum
kröfum verða allir bilar seldir i
Bandarikjunum að hafa slikan
búnað eigi siðar en 1974.
Næstu ár ætlar Volvo að
leggja mikla áherzlu á að þaul-
reyna þennan tilraunabil, auka
mmm
Engin refsing
nógu hörð á
hasssmyglara
Okkur langaði rétt aðeins til
þess að koma á framfæri nokkr-
um orðum varðandi greinina,
sem birtist i Visi i fyrradag um
hass-smyglið mikla.
Svona lagað finnst manni svo
mikill glæpur, að refsing á svona
mönnum ætti næstum að vera
dauöadómur, þó að sú refsing sé
reyndar ekki lögleg hér á landi.
Þessirhass-smyglarar eru svo of-
boðslegir glæpamenn og fremja
svo óhuggulegan glæp, að ekkert
straff verður of mikið á svona
menn. Alveg merkilegt, að menn
skuli geta lagt sig i þetta.
Enda er ástandið alvarlegt. 1
birtist grein um daginn um
■ i Kaupmannahöfn, sem
..eystu sér lengur i sjúkra-
vitjanir, vegna þess að glæpa-
menn höfðu komið þvi til leiðar,
að allt ópium var horfið úr land-
inu. Margir sjúklingar þjáðust af
ópiumleysi, og þegar læknarnir
komu, var stundum ráðizt á þá og
öll þau lyf, sem þeir báru á sér,
tekin af þeim.
Ætlun glæpamannanna var að
láta ópium hverfa af markaðn-
um, en koma i stað þess á sölu á
heróini. Þeir vissu sem var, að
þegar fólk væri orðið háð þvi,
gætu þeir hækkað verð þess upp
úr öllu valdi.
Atvinna þessara manna er að
gera fólk að aumingjum, og i
sumum tilfellum jafnvel verra,
þjóðfélagslega séð. Þjóðfélagið
verður að hlaupa undir bagga og
jafnvel af góðsemi einni að gefa
þessu fólki eitur, til þess að lina
þjáningar þess.
Það er engin refsing nógu hörð
á þessa smyglara.
Starfsmcnn i Slippnum.
Varið ykkur ó
farandssölum
Kona úr Iláaleitishverfi:
vill brýna fyrir fólki að vera á
verði fyrir biræfnum farandsöl-
um. Töluvert er um það, að menn
gangi i hús og bjóði vöru sina til
sölu. Kona þessi segist hafa farið
illa út úr viðskiptum við einn slik-
an nýlega. Sá hafi boöið unghæn-
ur til sölu á góðu verði að eigin
sögn eða 265/- stk. Keypti konan 3
hænur, enda grunaði hana ekkert,
að hér væru brögð i tafli.
Hún hringdi þó til vonar og vara
i kjötverzlanir i borginni eftir á og
fékk þær upplýsingar, að kg af
unghænu væri selt á 140 kr. Brá
hún einni hænunni, sem hún hafði
keypt af farandsalanum, á vigt og
vó hún nákvæmlega 1 kg. Siðan
sauð hún hænuna i tvo tima og lét
hana liggja yfir nóttina eins og
siður er um slikar kjötvörur.
Bragðaðist hænan illa, var seig og
greinilega komin til ára sinna.
Það var þvi ekki nóg, að „ung-
hænusalinn” hafi grætt allsæmi-
lega á konunni heldur bauð hann
einnig svikna vöru. Sem sagt,
húsmæöur, hugsið ykkur tvisvar
um, áður en þið kaupið vörur af
farandsölum, sérstaklega ef þeir
hafa „unghænur” á boðstólum.
Eru aðrir nauð
ungarsamningar
vœntanlegir?
A.G. skrifar um
launakröfur lækna:
„Það voru ýmsir, sem töldu
Þorstein Thorarensen taka full
djúpt i árinni, þegar hann reit
grein um lækna i Visi ekki alls
fyrir löngu. Enda var greinin
skorinorð, eins og hans var von og
visa. En nú er komið upp, að ekk-
ert, sem Þorsteinn sagði þar, var
ofmælt. Læknar hafa nú kastað
grimunni og hinar gifurlegu
launakröfur þeirra orðnar opin-
bert mál. Þeir hafa náttúrlega
fullan rétt á mannsæmandi laun-
um og vel það, en fyrr má nú rota
en dauðrota. Þessir menn virðast
hafa lagt út i læknanám með það
meginmarkmið að geta haft sem
mest upp úr starfinu. Það getur
vart verið mikið eftir af hugsjón
þeirri, sem varð þess valdandi
hér áþur fyrr, að menn fóru út i
læknisfræðina.
Þegar ekki er svo gengiö að öll-
um þeirra kröfum, segja þeir
bara upp störfum. Það á sjálfsagt
að leika sama leikinn og siðast,
þegar laun þeirra voru hækkuð.
Þáverandi fjármálaráðherra
lýsti þvi þá yfir, að um nauð-
ungarsamninga væri að ræða, þvi
það hefði orðið að ganga að kröf-
um lækna, eða neyöarástand
myndi skapast.
Þótt ég sé á móti sósialisma,
get ég ekki að þvi gert, að mér
finnst að rikið ætti að kosta þá,
sem vilja fara út i læknisnám og
ákveða svo laun þeirra, að sjálf-
sögðu hæfilega rifleg, að námi
loknu. Þeir, sem ekki vildu una
þessu gætu sjálfir kostað sitt
læknisnám að öllu leyti og starfað
siöan hjá stórþjóðum, sem efni
hefðuá að greiða þeim milljóna-
tugi á ári.”
HRINGIÐ í
SÍMA 86611
KL13-15