Vísir - 17.05.1972, Blaðsíða 3

VÍSIR. Miðvikudagur 17. mai. 1972
3
BÍL SINN
hann og endurbæta, og hægt og
hægt verða hin ýmsu öryggis-
tæki tekin i fjöldaframleiðslu á
hinum venjulegu Volvo-
markaðsbilum.
Hætt er við, að tilrauna-bill-
inn, eða „öryggisbillinn” yrði
rokdýr, ef framleiðsla væri haf-
in á honum nú. Dýrasti Volvo-
billinn, bill af gerðinni 164-E,
sem er með sex strokka vél með
um 180 hesta orku og elektrón-
iskri gasgjöf, kostar hér á landi
sléttar 800.000 krónur.
öryggisbillinn frá Volvo færi
langt fram yfir þetta verð i
framleiðslu, og er hann þó ekki
búinn nema fjögurra strokka
vél af gerðinni B20.
lögreglu og slysavarnaraðilum.
Daglega birtast i dagblöðum
listar frá oliufélögum, þar sem
stöku ökumenn, sem sézt hafa
aka um götur með spennt belti,
eru verðlaunaðir með þvi að fá
ókeypis 301itra af bensini á tank
sinn.
Volvo-veldið
Volvo-verksmiðj'urnar eru
orðnar gifurlegt veldi i Sviþjóð,
og satt bezt að segja varð undir-
ritaður blaðamaður af þvi fá-
tæka tslandi ekki uppnuminn
yfir þvi að heyra, hve háum
upphæðum þessar verksmiðjur
verja nú til tilraunastarfsemi.
Sannarlega var timi kominn til,
Höggvarinn voldugi, sem sennilega vegur hvað þyngst á metaskálum,
þegar árekstur verður. Að framan gefur hann eftir sem nemur 180 mm.
oryggisbelti skipta miklu
Sérfræðingar Volvo þykjast
með rannsóknum, jafnt á eigin
vigstöðvum sem með rannsókn
um á slysum, hafa komizt að
þvi, að öryggistækið, sem mestu
máli skipti, séu öryggisbelti.
Þvi er tilrauna-billinn búinn
endurbættum beltum, sem eng-
inn kemst hjá að nota. Billinn
fer einfaldlega ekki i gang,
nema belti séu spennt. 1 sumum
gerðum Volvo-bila, sem nú eru
framleiddir, blikkar rautt ljós,
sem i er letrað „festið sætis-
ólar”, meðan eitthvert belti i
bilnum er ekki fast spennt.
Sviarreka mikinn áróður fyr-
ir notkun beltanna, og hafa oliu-
félög þar i landi gengið i lið með
að bilaframleiðendur i heimin-
um færu ögn að huga að eigin-
legum hagsmunamálum neyt-
enda. Hitt er svo annað mál, að
frumkvæði Volvo i Sviþjóð er
þakkarvert, peningum þeim,
sem verksmiðjurnar moka i
þessa starfsemi, er heldur ekki
betur varið.
Og þegar maður gluggar svo-
litið I ársuppgjör fyrir árið,
kemur i ljós, að blessaðir menn-
irnir hafa sannarlega haft efni á
að kosta nokkru til. Nettó-hagn-
aður fyrirtækisins, sem hefur i
Sviþjóð 39.000 manns-i þjónustu
sinni, var nefnilega 127,1 milljón
sænskra króna — eða eitthvað
kringum 25.000.000.000,00 isl
króna. _cr
Ný niðursuðu-
verksmiðja
í Garðinum
Flytja út niðursoðna lifur undir
dönsku nafni
Ný niðursuðuverksmiðja tók til
starfa núna um helgina suður i
Garði og starfar undir nafninu
Fiskiðja Suðurnesja.
Stofnendur og aðaleigendur eru
Gunnar Sveinbjörnsson, Finnbogi
Björnsson og Sveinbjörn Árna-
son, auk eiginkvenna tveggja
fyrrnefndu.
Fiskiðja Suðurnesja mun eink-
um og aðallega sjóða niður lifur
og hrogn, en hráefni á hún frá
þessari vertið, frosin hrogn.
„Hrognin ráðgerum við aðselja
á Bretlandsmarkaði, en þar eru
sölumöguleikar á hrognum mest-
ir. — Hinsvegar munum við flytja
lifur út undir vörumerki Born-
holms Konservefabrik, sem sel-
ur sinar vörur einkum á Mið-
Evrópumarkaðnum. Undanfarið
hefur verið hérna hjá okkur
niðursuðusérfræðingur frá þeim
okkur til leiðsagnar.
Annars höfum við hug á að
flytja út lifur á Rússlandsmarkað
og til Tékkóslóvakiu, en það hefur
ævinlega verið erfiðleikum bund-
ið að afla lifrar á þessum tima
árs, sumrinu, einmitt þegar við
erum að byrja — svo að það
verður allt undir hráefnisöflun-
inni komið”, sagði Finnbogi
Björnsson framkvæmdastjóri.
Um 20 manns munu starfa við
verksmiðjuna að-staðaldri, en af-
kastageta dósalokunarvélar
hennar eru 3000 dósir á klukku-
stundu.
Stofnkostnað verksmiðjunnar
sagði Finnbogi vera milli 9 og 10
milljónir króna.
„ÁTTUM EKKERT
í HASSINU"
— segja hljómsveitarmenn Svanfríðar
„Okkur þykir það ieitt, að nafn
Svanfriðar okkar skuli hafa verið
bendlað við handtöku aðstoðar-
manns hljómsveitarinnar, sem
tekinn var með hass I sinum
fórum”, sagði Sigurður Karlsson,
trommuleikari hljómsveitarinnar
i viðtali við Visi i gærmorgun.
„Þannig fær hljómsveitin að
ósekju stimpil, sem við vildum
fyrir alla muni vera lausir við.”
Sigurður kvað þá félaga i
hljómsveitinni ekki hafa fengið
vitneskjuum „hass-fundinn” fyrr
en i pásu hljómsveitarinnar. „Við
höfðum ekki haft minnstu
hugmynd um, að ródarinn væri að
eiga við þetta hass, enda kemur
okkur minnst við, hvað rafvirki
hljómsveitarinnar fæst við, þegar
hann er ekki að sinna hljóðfærum
okkar. En þessum leiðindum af
honum áttum við ekki von á”,
sagði Sigurður. „Hann var ekki
að gera okkur neinn greiða með
að sýsla við þetta hass”.
— ÞJM.
Enginn ballett
til á íslandi
— segir Vasil Tinterov, ballettmeistari
„Ég myndi gjarnan vilja vera
hér lengur, ef það væri starfrækt-
ur bailett hér” segir búigarski
baliettdansarinn, Vasil Tinterov,
sem starfað hefur sem ballett-
meistari við Þjóðleikhúsið I vet-
ur, en er nú á förum til Svi
þjóðar. Þetta er gott fólk, sem ég
hef unnið með og mörg efni, sér-
staklega nemendurnir úr eizta
árgangi Listdansskólans.
Þeir hafa sýnt miklar fram-
farir, virðast hafa yfir góðri tækni
að ráða. Þetta fólk hefur bara
enga möguleika hérna á Islandi,
vegna þess að þið hafið ekki enn
komið ykkur upp eigin ballett.
Annað er það, að alltaf er verið að
skipta um kennara eða ballett-
meistara við Listdansskólann,
þannig að sami maður fær ekki
tækifæri til að móta og þroska
nemandann i list sinni nema
kannski einn eða tvo vetur. Kenn-
arinn nær þvi engri heildarniður-
stöðu út úr listmiðlun sinni til
nemendanna.
Möguleikar islenzkra ballett
dansara eru i listnámi erlendis og
starfi við erlenda balletta, eins og
nokkrir tslendingar hafa reyndar
farið út i, Helgi Tómasson o.fl.
Annars er ballettnám eins og ann
að listnám, þvi lýkur i rauninni
aldrei, ballettdansari er alltaf að
læra og finna nýja tjáningu i list
sinni”. Og Vasil Tinterov sýnir
afraksturinn af vetrarstarfinu i
Listdansskóla Þjóðleikhússins
með tveim frumsömdum ballett-
um, sem hann flytur ásamt nem-
endum sinum og samkennurum i
Þjóðleikhúsinu þann 26. og 27.
mai.
Fyrri ballettinn nefnist „Prins-
inn og rósin” við tónlist Karls O.
Runólfssonar heitins, og sá seinni
er „Amerikumaður i Paris” sem
Georg Gershwin samdi tónlist
við, eins og kunnugt er.
— GF —
Tinterov og nemendur á æfingu.
Barnaverndarnefnd með nýju sniði
„Barnið og þjóðfélagið” heitir
félagsskapur sem stofnaöur var i
Reykjavik i siðustu viku. Segir i
stefnuskrá þessa félagsskapar,
að hann vilji miða að þvi aö
vernda börn og foreldra í þjóö-
félaginu — og mun hann að
nokkru sniðinn eftir erlendri
fyrirmynd, en viða i löndum eru
slik barnaverndarsamtök starf-
rækt — oftast með það aðalmark-
mið i huga að endurskoða eða
fylgjast með geröum barna-
verndarnefnda, sem starfa á
vegum opinberra aðila.
Stjórn þessa nýja Vélagsskapar
hér skipa Carl Eiriksson, E ’la
Guðmundsson, Sverrir Lúthers,
Sigurður Jónsson, og Halldvir
Briem.
-GG.