Vísir - 16.06.1972, Blaðsíða 24

Föstudagur 16. júní 1972
„Vonandi
hreykinn af
að bera
íslenzkt
vegabréf"
Listahátiö lauk með
pompi og pragt i veizlu borgar-
stjórans i lteykjavik i Höfða i
gær, eftir að Menningarvitinn
hafði verið hrenndur til ösku.
í Höfða var mikið um dýrðir
eins og jafnan i „vertiðariok”.
t>að var ekki sizt til þess að
koma mönnum i veizluskap, að
heimsstjarna i menningar-
heiminum, Vladimir Ashken-
azý, gekk til veizlunnar með is-
lenzkt vegabréf upp á vasann,
en hann hafði þá nýfengið það.
— ,,Ég vona að Ashkenazý verði
hreykinn af þvi að bera islenzkt
vegabréf vitt um lönd”, sagði
Geir Hallgrirhsson borgarstjóri.
— ,,Nú verður hann sendiherra
tslands i hinu mikla lýðveldi
listarinnnar, sagði Magnús
Torfi Ólafsson, menntamála-
ráðherra. Sjábls.ll
Kœrði félagana
fyrir rón og
misþyrmingar
Hárcysti og hark vöktu gremju
ibúa i húsi einu við Frakkastig,
þegar þeir fengu ekki svefnfrið kl.
1.20 i nótt og kvöddu þeir til lög-
regluna til þess að koma ró á.
Þarna reyndust vera 5 menn
saman i hópi að slarka, en þegar
að þeim var komið, studdu tveir
þeirra einn úr hópnum, sem
greinilega virtist eitthvað mikið
miður sin. — Hann reyndist vera
fótbrotinn og var fluttur á sjúkra-
hús. En þegar hann gaf skýringu
á óhappi sinu, kom ýmislegt upp
úr dúrnum.
Glösum lyft i lok Lislahátiðar. Mia Farrow er þarna i góðum félags skap i Ilöfða. Þeir Gunnar Guðmundsson, framkvæmdastjóri Sinfóniu-
hljómsveitarinnar, Kristján Daviðsson, listmálari, og Knútur Hallsson i mcnntamálaráðuneytinu virðast hafa nóg að segja henni.
Þotunni neitað um lendingar-
leyfi ó Mallorka
100 farþegar bíða eftir fari
Þotu Flugfélags islands
var neitaö um lendingar-
leyfi áMallorka í gær og er
það i fyrsta sinn sem slíkt
skeður. Ferðaskrifstofan
Sunna hafði tekið vélina á
leiguog ætluðu liðlega 100
farþegar að bregða sér í
sólina.
„Það var um hádegi á mið-
vikudag sem Sunna óskaði eftir
að fá þotu leigða til að fljúga til
Mallorka og átti hún að leggja
af stað kl. 20 i gærkvöldi með
um 100 farþega” sagði Birgir
Þorgilsson hjá Flugfélaginu i
samtali við Visi i morgirn. „Þótt
timinn væri naumur gerðum við
ráðstafanir til að geta farið
þessa ferð og sendum skeyti til
spanskra flugyfirvalda með
beiðni um lendingarleyfi eins og
venja er. Um hádegi i gær barst
siðan neitun um lendingarleyfi.
Haft var samband við islenzku
flugmálastjórnina og hún beðin
að ganga i málið.
Siðan gengu skeytasendingar
á milli allan daginn og um kl. 22
i gærkvöldi kom þriðja neitunin
frá Spánverjum. Mér eru þessi
viðbrögð óskiljanleg þar sem
hér var eingöngu um íslendinga
að ræða og allir vita hvað þessar
ferðir eru algengar” sagði
Birgir að lokum.
Blaðinu tókst ekki að ná tali af
Guðna i Sunnu né Flugmála-
stjóra i morgun. Hins vegar er
vitað að spanskt leiguflugfélag
hefur sótt um lendingarleyfi hér
á landi og munu þeir hafa fengið
leyfi fyrir nokkrum ferðum, en
hvort þeir hafi fengið leyfi fyrir
öllum þeim ferðum sem sótt
hefur verið um er ekki vitað. í
morgun var áætlað að gera
frekari tilraunir fram eftir degi
og fara i kvöld ef leyfið fæst. -SG
Hann var það upp á þessa
félaga sina, að þeir heföu rænt
hann peningaveski sinu, og sakn-
aði hann þess. Sakaði hann þá
um, að hafa hrint sér i götuna og
misþyrmt með þeim afleiðingum,
að hann fótbrotnaði.
Litið var á yfirheyrslu hinna að
græða, og voru þeir hafðir i haldi i
nótt og biðu þeirra frekari yfir-
heyrslur i morgun. -GP
y
Hin einstæða móðir situr hnipin
með fótinn i gifsi.
sagði Aifreð Elíasson, sem var
flugmaður í þessarri ferð
25 ára afmœli í millilandaflugs
Farþegarnir voru óttalausir
„Nei, ekki held ég nú að fólk,
eða þeir farþegar, sem ferðuðust
með fyrstu millilandavélinni hafi
vcrið hræddir, alla vega urðum
við ekki varir við það. Enda var
vélin sjálf það traustvekjandi,
stærri og stcrklegri en þeir höfðu
þorað að gera sér vonir um.”
Svo segir Alfreð Eliasson, en
hann var flugmaður i þessari ferð
sem farin var með fyrstu milli-
landaflugvél í eigu Islendinga, frá
islandi til Kaupmannahafnar.
Flugstjóri i þessari ferð, var cap-
tain Byron Moore, en nokkru
seinna fékk Alfreð flugstjórnar-
réttindi á þessa sömu vél. Flug-
freyjur i ferðinni voru Málfriður
Blöndal og Elinborg óladóttir.
A morgun, 17. júni, eru 26 ár frá
þvi að þetta flug með fyrstu milli-
landaflugvélinni var farið, en vél-
in var „Hekla”, Skymastervél
Loftleiða.
Farþegar vor 37 að tölu.en ferð-
in tók sjö klukkustundir. Ekki
voru sætin nema fyrir 44 farþega i
vélinni, og þess má geta að með
henni var sólarhrings ferð frá
Kaupmannahöfn til New York, en
nú er sú ferð farin með viðdvöl á
Islandi á hálfri niundu klukku-
stund.
tslenzkar áhafnir höfðu fyrr
flogið með farþega frá tslandi til
útlanda, og eflaust má deila um
hvaða dag islenzkt millilandaflug
hófst, en 17. júni 1947 var þó farin
fyrsta ferð þeirrar flugvélar, sem
íslendingar keyptu eingöngu til
þess að halda uppi ferðum milli
íslands og annarra landa.
—EA
##
Á hverju eigum við að lifa
##
Ung, fráskilin, tveggja barna móðir í vanda
„Fyrst höfuðkúpubrotnaði
dóttir min. Daginn eftir að hún
kom heiin af sjúkrahúsi var
þriggja mánaða gamall sonur
minn fluttur þangað eftir að
hafa verið lengi veikur heima.
Og til að kóróna allt saman varð
ég fyrir þvi óhappi að fótbrotna.
Þegar ég kom heim var leigu-
bilstjórinn svo vinsamlegur að
taka hringinn minn i pant þvi ég
á ekki eyri. Félagsmálastofnun-
in neitar mér um frekari hjálp.
Á hverju eigum við að lifa?”
Þetta er i stuttu máli frásögn
einstæðrar móður með tvö börn,
fimm ára telpu og þriggja mán-
aða son.
Hún skildi við eiginmann sinn
fyrir nokkru og stóð uppi alls-
laus með tvö börn. Oldruð móðir
hennar er öryrki og gat ekki
hjálpað. Eftir að hafa búið um
hrið á hóteli með börnin leitaði
hún á náðir Félagsmálastofnun-
ar Reykjavikurborgar um að-
stoð. Henni var útveguð ibúð og
20.000 kr. lán til kaupa á rúm-
um fyrir sig og börnin.svo og til
kaupa á pottum og pönnum.
Lánið skal greiðast upp á 18
mánuðum. Stofnunin lætur hana
ekki greiða húsaleigu. Hún áleit
þvi að hún gæti með þvi að vinna
og leggja hart að sér, áe'ð fyrir
fæði og klæðum. En þá fór held-
ur að syrta i álinn.
Sonur hennar veiktist og hún
varð að hætta að vinna til að
sinna honum. Dóttir hennar
slasaðist á höfði og var Iögð á
sjúkrahús. Fékk hún aðstoð frá
stofnuninni meðan á þessu stóð.
En siðan ristarbrotnaði hún
sjálf og er i gifsi uppað hné og
getur þvi að sjálfsögðu ekki
unnið. En nú kveðst Félags-
málastofnunin ekki veita frek-
ari hjálp, að sögn stúlkunnar.
„Og ég sem ætlaði að láta
skira son minn um helgina”
sagði stúlkan að lokum.
Visir hafði samband við fram-
kvæmdastjóra Félagsmála-
stofnunarinnar en hann visaði
málinu til félagsráðgjafans.
Ekki tókst að ná sambandi við
hann i morgun.
—SG