Alþýðublaðið - 05.09.1963, Blaðsíða 12
Hannes á horninu
Framhald af 2. síSu.
ur nema sjálfsagt, en þó því að
éms, íið það veiti þá þjónustu,
sem nauðsynleg er og hlustendur
háfa þrófaldlega farið fram á,
b'áeði í þessu dagblaði og nýlega
í Morgunblaðinu. Hvenær kemur
að því, að útvarpið hafi fastan
mann til þess að fara yfir og leið
rétta allt útvarpsefni, líka auglýs-
ingar? Vonandi fá hlustendur til-
kynningu um það, þegar vetrar-
dagskráin verður kynnt. Flestum
mun það meira kappsmál en leng
ing dagskrár mcð dægurlögum og
graðhestamúsík lan.&slýð til ó-
þurftar.“
BALASTORE gluggatjöldin
eru fyrirliggjandi í öllum
stærðum frá 40—260 cm.
BALASTORE hæfir nútíma
hibýlum.
Vinsældi BALASTORE fara
vaxandi.
BALASTORE eru ódýr.
Útsölustaðir:
Keflavík:
>,j Stapafell hf.
Vestmannaeyjar:
aSia Húsgagnaverzlun
Marinós Guðmundssonar.
Siglufirði:
Haukur Jónasson
og í Reykjavík hjá
Kristján Siggeirsson hf.
Laugavegi 13.
ryðvöm.
Fjórði hver miði vinnur að meðaltali!
Haestu vinningar 1/2 miiijón krónur.
Lægstu 1000 krónur.
Dregið 5. hvers mánaðar.
WHy DONT v ... IMAölNE a'
THESE NID5 MEETINö OFTHE
LEARN TD " MAUMEE LAPIES'
SPBLLT , WROSTLE CLVÞ"?
7 AVE T
A POOÞUC
MBETlUö
, NOTlCE y>
A NOVCE OP ALL
CAMPílS MEET/N6S
MUST BE TUFNED
IN TO THE VVEEkLy
MAUMEE CAMPUE
k NEWSPAPEE"
MAUMEE
ÍJWÍwjr
BARNASAGA:
TRÉHESTURINN
hræða hana. En prinsessan lét ekki hræða sig.
Hún sagðist heldur mundi deyja en fara án þess
að fá hestinn. Konungurinn var nú orðinn viti
sínu fiær af reiði og vissi ekkert hvað hann átti
til bragðs að taka.
Aðrvsmennimir, sem biðu við borgarhliðin
voru rv orðnir óþolinmóðir. Þeir sendu menn inn
í hö'lir til að grennslast eftir hvað ylli þessari
töf. — Þessi dótturómynd mín, er nú meiri krakka
bjálfirr. sagði konungur. — Hún neitar að fara,
nema ?'• með sér gamlan hréhest, sem hún átti
einu sirmi.
Aðaismennimir hlógu að þessu.
— H'.vers vegna ekki að leyfa henni að hafa
hann með úr því að henni þykir svona vænt um
það.
Konungurinn gat ekki mótmælt lengur. Hann
kom út með tréhestinn og lét hana fá hann. Síðan
hélt hersingin af stað.
Margir dagar höfðu liðið síðan þau lögðu af
stað í ferðalagið. Fylgdarliðið gætti prinsins og
prinsessunar mjög vel. Þau létu þau ekki vera ein
eitt einasta andartak og komu þannig í veg fyrir
alla flóttamöguleika. Eftir því, sem þau nálguðust
álcvörðunarstaðinn, urðu þau kvíðafyllri og kvíða-
fyllrí. Að lokum fann prinsinn ungi upp á kænsku
bragði og sagði prinsessunni frá því. Þegar þau
kæmu að hliðum hallarinnar, sagði hann, átti hún
að heimta að þeir gæfu benni 7 diska af gullpen-
ingum til þess að dreifa við fætur sér, til þess að
hver.sem vildi gæti tínt þá upp. Ef að þetta væri
ekki gert átti hún að neita að fara út úr vagninum.
Prinsessan lærði hlutverk sitt vel og þar kom
að peningunum var dreift um allan staðinn. Og
allir byrjuðu að skríða eftir peningunum eins og
flugnahópur. En þá hafði prinsinn tréhestinn til-
búinn. Hann hjálpaði prinsessunni ábak og ýtti á
takkann. Næsta andartak voru þau fljúgandi hátt
uppi. Þau flugu í áttina til lands unga prinsins og
komu þangað heil á húfi.
Faðir unga prinsins hafði hugsað um son sinn
dag og nótt síðan hann týndist. Hann kenndi tré-
smiðnum um allt saman og vildi láta lífláta hann.
Hann lét þvi negla hann við brú og hann var þar
þrem dögum síðar, þegar ungi prinsinn kom aftur.
— Faðir, sagði ungi prinsinn, hestur trésmiðs-
ins hefur verið ómetanlegur. Án hans hefði ég ekki
getað farið um svo mörg lönd, né fundið svo dá-
samlegu brúði. Ekki hefði sg heldur komizt til
•baka til 'þín. Launaðu honum vel.
Kóngurinn var fullur iðrunar. Hann varð að
segja prinsinum sannleikann.
Á sama tíma sendi hann mann til þess að
bjarga fómarlambinu. Trésmiðurinn var ennþá
Hér stendur að alla fundi verði að aug-
lýsa í skólabiaðinu.
— Ég þarf að augiýsa fund.
— Gjörið svo vel að útfylla þetta eyðu-
blað.
— Hvers vegna Iæra þessir krakkar ekki
réttritun — sjáðu nú bara „fjölbragða-
glímuklúbbur“.
— Þar að auki er ég hissa á, að klúbbur
sem liefur Bertrand Russel að verndara
skuli vera leyfður hér. — Var það ekki
hann sem stjórrvaði öllum mótmælaaðgerð-
unum í Englandi?
BE5IDE5/I'm'NV^.AFT£P HE LED AlL\
SUiZPHISEP that those sitpown
FILL OUT ’
THIS fobm,
PLEASEl
PPOTESTS IN ENöLAND;
THE dean allows
A ÖPOUP NAMEP
Fop. BERTKAND
pussell TO £V£N
coME ON CAMPDS...
U 5. sept. 1963 — ALÞÝÐUBLABIÐ