Vísir - 29.11.1972, Page 2

2
Vísir. Miftvikudagur 29. nóvember 1972
risiEsm:
Spiliö þér i getraununum?
.1 « h a n n G a r ft a r s s o n
hankastarfsmaftur. Já, ég kaupi
nokkuft reglulega tvo miða á viku.
fcg fylgist með ensku knatt-
spyrnunni i blöðunum og horfi
stundum á sjónvarpið lika.
Iljálmar llliiftvcrsson, slarfs-
maftur Vegaleifta. Nei, það geri
ég aldrei — jú, það helur nú
raunar komið lyrir tvisvar,
minnir mig. fog horfi. einstaka
sinnum á ensku leikina i sjón-
varpinu.
Kinar (íislason. hilreiftarstjori.
Það kemur varla fyrir, ég held að
ég hal'i keypt miða tvisvar
sinnum, en ég horli alltaf á enska
lótboltann i sjónvarpinu, þegar ég
kem þvi við.
Itúnar (ieorgsson. Iiljómlistar-
maftur.Ég nenni ekki að standa i
þessu. það er hvort eð er ekki til
svo mikils að vinna. Ég spilaði
dálitið i þessu úti i Sviþjóð. þar
var hægt að fá allt að 10 milljónír i
vinning.
Liz Sveinbjörnsdóttir nemandi.
Já, ég kaupi mér stundum miða,
en ekki mjög oft, og ég horfi
stundum á enska fótboltann i
sjónvarpinu.
Frfmann Helgason, verkstjóri.
Ég tippa nú frekar litið, en fylgist
þeim mun betur með öllum úr-
slitum i ensku knattspyrnunni og
horfi alltaf á hana i sjónvarpinu,
þegar ég kem þvi við.
Fertugir íslendingar jafnvel
tilbúnir í sjólfboðastarf við
samyrkjubu i Israel
unnið hafa i þrjá mánuði eða
meira, er jafnframt boðið i hálfs-
mánaðar ferðalag á yfirbyggðum
Hver er tilbúinn til að
bregða sér i byrjun
næsta árs til ísrael til að
vinna þar við að tina
appelsinur og grape
fruit i sjálfboðavinnu?
Jú, þeir eru ótrúlega
margir. Og aldur þeirra
er allt frá átján ára til
fertugs, að þvi er ungur
ísfirðingur, Sigurður
Grimsson, tjáði Visi i
viðtali i gær. En Sigurð-
ur annast milligöngu
fyrir þá, sem svara vilja
kallinu.
,,Ég vann sjálfur i fimm mán-
uði á samyrkjubúi i Israel i sum-
ar”, sagði Sigurður. ,,Mér likaði
það stórvel. Hefði jafnvel getað
hugsað mér að dvelja þar lengur.
Það var bara farseðillinn, sem
kom i veg fyrir það. Hann gilti að-
eins til ákveðins tima”.
Sigurður sagði, að þau hafi
verið þrjú, islenzku krakkarnir,
sem skelltu sér saman til tsrael.
Við höfðum þá flakkað úm
Evrópu um nokkurt skeið, og þeg-
ar okkur kom til hugar að taka til
starfa i tsrael, vörðum við okkar
siðustu aurum i farseðla þangað
— og þaðan”.
„Það var við Kibbutz Shamir,
sem við fengum vinnu, en það
samyrkjubú er i norðurhluta
landsins”, heldur Sigurður
áfram. Og til nánari útskýringar
bætir hann við: „Það er i efri
Galileu i dal, sem nefnist „Hula”-
dalurinn. Það samyrkjubú er
stofnað árið 1948 af Gyðingum,
sem komnir eru frá Rúmeniu, en
siðar hefur svo bætzt við fólk af
fleiri þjóðernum”. Það er þetta
sama bú, sem væntir þess að fá
nokkra tslendinga til starfa”.
Engar beinar
kaupgreiðslur
„Samyrkjubú þessi eru stofn-
anir, sem byggðar eru á þvi, að
hópur fólks vinnur saman á
grundvelli sameignarbúskapar”,
útskýrir Sigurður. „Afkoman
byggist siðan á arði vinnunnar,
sem skipt er að jöfnu. Samyrkju-
búin hafa sifellt verið að eflast og
búskapurinn að aukast, svo mjög,
að erfitt hefur verið fyrir meðlim-
ina sjálfa að sinna öllu, sem gera
þarf. Þvi hefur verið horfið til
þess ráðs að bjóða fólki að koma
inn á stofnanirnar til að starfa
með og njóta þess lifs, sem þar
tiðkast”.
„Um beinar greiðslur er ekki
að ræða, nema hvað hver
einstaklingur fær i vasapeninga
46 israelsk pund á mánuði. Sú
upphæð samsvarar tæpum eitt
þúsund krónum á mánuði. En
fyrir vinnu sina fær sjálfboðalið-
inn húsnæði og fæði, vinnuföt og
hreinlætisáhöld, að ógleymdu
tóbaki og vini (vin þó i takmörk-
uðum mæli),” sagði Sigurður.
Hann vék lika að þeim ferða-
lögum i Israel sem sjálfboðalið-
unum standa tii boða. „Það er
alltaf farið öðru hvoru i eins eða
tveggja daga ferðir um nágrenn-
ið og þá farið með bil að morgni
og komið aftur sama dag, eða þá
að farið er eftir hádegi á föstu-
dag, sofið á farfuglaheimili yfir
nóttina og svo haldið heim undir
kvöld á laugardag. Þessar ferðir
eru farnar sjálfboðaliðunum að
kostnaðarlausu. Og þeim, sem
Sigurður kvaðst hafa farið i
slikt ferðalag með sjálfboðaliðum
frá Shamir i sumar. „Frá þvi
ferðalagi er mér helzt minnisstæð
dvölin við Genesaretvatn,” sagði
hann.
Koma til með að tina
appelsinur
,, Það þarf enginn að yfirbugast
af vinnunni”, sagði Sigurður
næst. „Vinnan, sem sjálfboðaliði
(volunteer) þarf að skila, er sex
stundir á dag, sex daga vikunnar.
Auðveldlega má svo verða sér úti
um aukafridag með þvi að vinna
frameftir nokkra daga. Vinna
hefst alltaf snemma morguns og
er lokið um hádegið. Er þá hverj-
um og einum frjálst að eyða sin-
um fritima eins og honum bezt
hentar.
Sá hópur, sem mun fara héðan
til starfa á samyrkjubúinu, kem-
ur til með að fara héðan i einu lagi
i febrúar næstkomandi. Má búast
við, að aðal starfi þeirra verði að
vinna við að tina appelsinur eða
grape fruit, þar sem uppskeru-
timi þessara ávaxta er fyrri hiuta
ársins.
Sjálfur vann ég i sumar við hin
ólikustu störf, en á þessu sam-
yrkjubúi eru atvinnugreinarnar
ræktun epla, pera, bómullar,
kjúklinga, nautgripa, býflugna og
fisks. Og svo er þarna lika verk-
smiðja, sem framleiðir sjóngler.”
islenzk danslög
á böllum
„Við kölluðum húsa-
þyrpinguna, þar sem var okkar
. Þessi mynd var tekin árið 1912, þegar ibúar fyrsta samyrkjuþorpsins i
ller leggja nokknr sjálfboftaliftar af „kibbutz” af staft i ferftalag um israel gera sér dagamun i tilefni þess, að smífti fyrsta húss ný-
næsta nágrenni á vörubilspalli. lendunnar er lokift.
LESENDUR
M HAFA
/ím ORÐIÐ
GAMALL
DRAUGUR
„Jón Thor Haraldsson spyr:
A 5. siðú Visis i fyrradag
stendur i fréttinni um kafbáta-
leitina i Noregi þessi klausa:
„Einn greinahöfundur sovézka
flokksmálgagnsins Pravda
hefur i greinum sinum dregið
dám af kafbátaleitinni.”
Ég er nú blaðamaður sjálfur
og hef oft rekizt á þessa villu, sem
þarna er. Að draga dám af þýðir
að likjast, en að draga dár að
þýðir að gera gys að.
Þetta er sigild villa, að þessu sé
ruglað saraan. Mig langar að
vita, hverium betta er að kenna.
að svona villur birtast aftur og
aftur. Er það blaðamaðurinn,
prófarkalesarinn eða prentarinn,
sem þarna á sök á?”
GP: Hverjum þaft er aö kenna og
liverjum þaft er aft kenna? Sem
gamall blaftamaftur veiztu þaft,
væni, aft þaft er ekki prentaranum
aft kenna.
Fjórhags-
vandrœði
Útvarpsins
eru auðleyst
Það kemur auðvitað ekki til
mála, að fólk sætti sig við að
greiða hærra gjald fyrir dag-
skrána eins og hún er nú né
heldur að greiða sama gjald
áfram. ef það á að draga úr henni
og gera hana enn ómerkilegri. En
það er til önnur leið til fjár-
öflunar. og það hefir verið bent á
hana fyrr. Sú leið er að láta
Keflavikurútvarpið greiða
islenzka rikinu fyrir að fá að hafa
útvarps- og sjónvarpsstöð hér.
Allir vita. að islenzka rikið eitt
hefir rétt til að reka útvarpsstarf-
semi hér á landi. og vilji einhver
annar aðili fá þessi réttindi á að
sjálfsögðu að láta hann greiða
fyrir það. Að ákveða greiðslu-
upphæðina er mjög einfalt mál.
Það er hægt að reikna út, hvað
Keflavikurútvarpið nær yfir stórt
landsvæði og siðan að finna út,
hve afnotagjöldin eru mikil, sem
HRINGIÐ í
sima 86611
KL13-15