Vísir - 29.11.1972, Side 16

vísm
Miftvikudagur 2i). nóvember 1!)72
Fó Selfoss-
hljómsveit ó
fagnoðinn
í Svíþjóð
íslendingar búsettir erlendis
undirbúa nú islendingafagnaði
vctrarins af kappi. Nú siftast
frcttum vift af islcndingafélögun-
um tveim i (iautaborg, sem um
næstu helgi ætla aö koma saman
til fagnaöar.
Að hætti Islendingalélaganna i
New York, Luxemburg og viðar
fá samlandar okkar i Gautaborg
íslenzka hljómsveit til að leika
lyrir dansi. Leir ætla að fá hljóm-
sveit Lorsteins Guðmundssonar
frá Selfossi. og til aö kynda undir
kætina verður ómar Ragnarsson
i för með hljómsveitinni.
Svona i leiðinni má láta þess
getið að plata hljómsveitarinnar,
sem gefin var út i haust ætlár að
verða söluhæzta tveggja-laga
plalan á árinu. Kr þar að öllum
likindum að þakka laginu „liifs-
l'lótti”, sem setið hefur i efstu
sætum vinsældalistanna i útvarp-
inu undanfarnar vikur. — t>JM
Stöðugar
órósir ó
skólana að
Laugum
— ungir drukknir menn
þar að verki, segir einn
kennaranna
Nemeudur og kcnnarar i skól-
unum á Laugum eiga ekki sjö
dagana sæla. að siign I’áls Jóns-
sonar kennara þar. Arásarlýður
sækir stöðugt að þeim og kvöld
el'tir kviild safnast menn við
skólahcimilin, trufla vinnufrið og
gera alls kyns óskunda. Ilafa
þessi ungmcnni, sem l'lest eru
iinian lögráða aldurs reynt að
tæla unglinga á skólanum upp i
bíla til sin, reynt að gel'a þcim
áfengi og reynt að fá unglingana
til þess að brjóta rcglur skólans.
Skólastjóri og kennarar hafa
reynt eftir megni að varna þess-
um mönnum icið að skólanum, en
þeir hafa þá komið vopnaðir stór-
um sveðjum, sem þeir hal'a sagzt
ætla að ,,skera skólastjórann”
með og þræöa nemendur upp á
sveðjurnar. llal'a þeir ráðizt á
kennara og valdið meiðslum og
einnig hala þeir valdið skemmd-
um á húsum skólans.
Var tekið lil bragðs að ,.vig-
girða” skólalóðirnar með læstum
girðingum og varð um leið að láta
stöðugt standa vörð i hvaða veðri
sem er. Varð að taka til þessa
bragðs, til þess að þeir gestir sem
eiga eðlileg erindi i skólann kæm-
ust leiðar sinnar.
Lessir menn eða unglingar sem
óskundanum hafa valdið að
Laugum eru frá Húsavik flestir
hverjir, og koma þeir þaðan til
þess að komast inn á skólann. Ef
ekki inn um dyrnar, þá glugga.
Leitað hefur verið lögreglu á
Húsavik, þegar mest gengur á, en
þangað er 40 km vegalengd. Lög-
regluvarzla á staðnum hefur ekki
fengizt, en virðist litið veita af
henni.
Húsmæðraskólinn að Laugum
hefur heldur ekki farið varhluta
af öllum ósköpunum, þvi að þar
hefur einnig veriö barið á dyrnar
eða hreint og beint verið ætt inn.
Einum af munum skólans var
stolið, þegar ekki var hlustað á
viðkomandi aðila sem inn fór.
Gengur árásarlýðurinn undir
nafninu „Húsvikingar” á staðn-
um, en þó eru þeir sem fyrr segir
ekki allir frá Húsavik. — EA.
DÆMDUR TVISVAR — saksóknari og fjármálaróðherra
FYRIR SAMA BROT aœmdir tii ao greiða sekt
Öllum má vera ljóst
að ekki er leyíilegt að
dæma mann fyrir sama
brotið tvisvar sinnum.
t»etta hefur þó gerzt i
lleykjavik og á Siglu-
firði.
IVIaður þessi höfðaði
mál á hendur saksókn-
ara rikisins og fjár-
málaráðherra f.h.
rikissjóðs og var dóm-
ur kveðinn upp mann-
inum i hag.
Stendur i málsskjölum meðal
annars, að „ljóst sé, að i hér
umræddu tilviki hafi ákæru-
valdinu orðið á mjög alvarleg
mistök með þvi að ákæra stefn-
anda fyrir refsivert brot, sem
hann þá þegar hafði verið
dæmdur til refsingar fyrir”.
Meðan á refsingunni stóð
hafði maður sá er hér um grein-
ir oft komið að máli viö hlutað-
eigandi aðila og bent þeim áxþau
rangindi, sem hann væri beitt-
ur, en án árangurs. Hann var
bara sagður ljúga þessu.
Málið er þannig til komið að
maður þessi var dæmdur fyrir
nokkur skyld brot og eftir dóms-
skjalinu hlaut umtalað brot þar
að vera innifalið. En þegar hann
i seinna skiptið var dæmdur var
þetta umrædda brot aftur inni-
falið i þeim dómi.
I dómsorðum i þessu máli
segir svo um réttindi hins al-
menna borgara i tilviki sem
þessu: „Hinn almenni borgari á
að geta treyst þvi að verða ekki
dæmdur tvisvar fyrir sama
brotið, enda séu skýr ákvæði i
153. gr. laga um meðferð opin-
berra mála um miskabætur til
handa hinum dæmda, þá er slikt
komi fyrir, þar sem telja verður
að hann hafi þolað refsingu sak-
laus með þvi að hafa afplánað
refsingu fyrir brot sitt áður, svo
sem átti sér stað um stefnanda.
Dómsorðin i málinu hljómuðu
á þá leið, að stefndu, saksóknari
rikisins og fjármálaráðherra
f.h. rikissjóðs, greiði stefnanda
35.000 krónur ásamt vöxtum og
þar að auki allan málskostnað.
— i.ó.
Ilér eru tveir menntaskólapiltanna úr Hamrahlið I gær að skoða grind körfunnar, þar sem þeir munu
lialda lil meðan belgurinn svífur um loftin blá — þ.e. eftir að lofthæfnisskirteini hefur verið gefið út fyrir
loftfarið.
(Ljósmynd VIsis BB)
Þjóðverj-
ar betri
eftir
klipp-
inguna
Þjóöverjarnir á miðunum fyr-
ir austan hafa róazt mikið, síðan
klippt var á togvir togarans Ar-
cturus fyrir helgina.
t>eir höfðu sýnt frekju og yfir-
gang gagnvart islenzku bátun-
um og valdið spjöllum. Siðan
þeim var veitt „ráðning” hafa
þeir hins vegar gjörbreytt hegð-
un sinni. Þeir eru að visu all-
nokkrir innan markanna, en
þeir hafa látið islendinga i friði
og virðast halda sig utan þeirra
svæða, þar sem islenzku skipin
eru helzt að veiðum.
Er talið sennilegt, að Þjóð-
verjar hafi fengið fyrirmæli frá
eftirlitsskipi um að bæta ráð
sitt. —HH
ENN VANTAR FLUGLEYFIÐ | — og gasafgreiðslan stöðvuð
Enn er allt á huldu um hvenær
loftbelgurinn Vindsvalur kemst i
loftið. Það inun hafa verið ætlunin
að prófa belginn i dag, cn ekki
getur ueitt orðið úr þvi, þar sem
enn hel'ur ekkert leyfi verið gefið
til flugsins.
Grétar H. Óskarsson,
verkfræðingur hjá Loftferðaeftir-
litinu, tjáði blaðinu að enn væri
ekki búið að gefa út slikt leyfi.
Grétar sagði að loftbelgs-
mennirnir hefðu enn ekki látið
skoða belginn, en hann hefði sagt
þeim, að þegar þeir væru tilbúnir,
yrði það gert, og ef allt væri i lagi,
væri hægt að gefa leyfið út. Ef
belgurinn verður ekki skoðaður
af loftferðaeftirlitinu er ekki hægt
að gefa leyfi til flugsins nema þá
viðkomandi ráðherra gefi sér-
staka undanþágu til flugsins.
Loftferðaeftirlitið getur ekki
gefið slika undanþágu. .
Þá hafði blaðið samband við
Runólf Þórðarson, verksmiðju-
stjóra Aburðarverksmiðjunnar
og tjáði hann blaðinu, að
afgreiðsla á vetni til loftbelgs-
manna hefði verið stöðvuð, þar til
öll nauðsynleg leyfi væru fyrir
hendi. Um helgina hefði eitthvað
af vetni verið afgreitt þar sem
loftbelgsmenn hefðu sagt að þeir
myndu fá leyfin. t gærkvöldi
hefðu þeir beðið um vetni, en
verið sagt að ekki væri hægt að
afgreiða vetnið, þar til leyfin
væru fyrir hendi. -ÞM.
3ja daga leit að fíknilyfj-
um í tœkjum hljómsvertar
Miklar eru raunir tollgæzlunn-
ar. Ilver vorkennir þeim ekki að
liafa þurft að gera saumnálarleit
að hugsanlcgum fiknilyfjum i
sterklegum herbil af gerðinni
I)odge (arryall? Þeim til allrar
óhamingju vaknaði sá grunur, að
i bil þeirrar tegundar og i eigu
b I j ó m s v e i t a r i n n a r I c e c r o s s
kynnu að felast einhver ósækileg
efni.
Sömuleiðis var billinn úttroðinn
af hljóðfærum er honum var skip-
að á land i Reykjavik fyrir fáein-
um dögum. En hljómsveitin var
að koma heim að aflokinni nokk-
urra mánaða dvöl i Kaupmanna-
höfn.
„Við erum ekki óvanir þvi að
gera smyglleit i bifreiðum. sem
koma til landsins. Og hljóðfæri
skoðum við oft," sagði tollgæzlu-
stjóri i viðtali við Visi i morgun.
„Það er einmitt i slikumgripum
eða öðrum þeim viðloðandi, sem
tollgæzlurnar erlendis finna svo
oft smyglvarning og fiknilyf,”
sagði hann ennfremur. „Hér hef-
ur það lika komið fyrir, að i hljóð-
færum og hátölurum þeirra hol-
um við fundið eitthvert magn af
hassi. Raunar aldrei nein býsn.
Og það er rétt að komi skýrt
l'ram. að við leitina i eigum Ice-
cross kom alls ekkert fram.”
„Það var i þrjá daga, sem þrir
til fjórir tollgæzlumenn unnu við
leitina,” sagði tollgæzlu-
stjóri næst. „Leit þeirra mun hafa
verið all nákvæm, en þó ekki
gengið eins hart fram og starfs-
bræður þeirra erlendis gera oft og
tiðum. Það er ekki óalgengt, að
þeir jafnvel taki sundur saman-
soðin stykki — hvað þá annað".
Gitarleikari Icecross. Ómar
Óskarsson. brosti aðeins þegar
fiknilyfjaleitin i eigum hljóm-
sveitarinnar bar á góma i viðtali
við hann i gær. „Við urðum ekki
fyrir neinu eignatjóni af völdum
leitarinnar. svo að okkur mætti
standa á sama,” sagði hann. „Og
þó ekki...," bætti hann við. „Við
höfðum þurft að biða i viku eftir
að fá hljóðfærin heim á eftir okk-
ur og á þessum dögum sem þau
töfðust i tollinum vorum við ráðn-
ir til að spila á einum dansleik. Til
að geta staðið við það loforð
þurftum við að fara á stúfana og
fá lánuð hljóðfæri til að spila á.
Það var ægilegt verk, Sem ég
vildi helzt ekki þurfa að leggja á
mig aftur.”
Um flutningstæki hljómsveitar-
innar hafði Ómar það að segja. að
það væri þeim félögum nauðsyn-
legt. „Billinn sparar okkur all) að
18 þúsund krónur i flutnings-
kostnað þegar við þurfum að fara
norður á land að spila. Já, og við
þurfum ekki nema bara upp i
Borgarfjörð til að hann spari okk-
ur um sex þúsund krónur. Það er
svo dýrt að leigja sendiferðabila
til flutninganna”.
„Við köllum bilinn „Grodda” af
eðlilegum ástæðum,” sagði Ómar
að lokum. „Við keyptum hann,
skömmu áður en við fórum út, af
manni hér i Reykjavik. Bilnum
hafði þá ekki verið ekið i næstum
tvö ár og við þurftum að gera
hann upp með ærnum tilkostnaði.
— Og núna þurfum við að fá okkur
kerru aftan i hann. Það er soddan
magn af hljóðfærum, sem við not-
um....”
—Þ.IM
óttalegt böl hlýtur það að vera þegar grunsemdir vakna um að fíkni-
lyf felist i ökutæki þessarar tegundar...