Vísir - 28.11.1973, Side 1

Það eru engir venjulegir
kjólar sem liefðarineyjar
Leðurblökunnar. óperettu
Joluins Strauss, koma til
meft að spranga i uin svið
Þjóðleikhnssins frá ööruin
(legi jöla. Auuriki var niikifi I
leikhúsinu i gærdag, ekki
bara á sviöinu lijá Krik
Bidsted, sein var mef) leikar-
ana á æfingum. lieldur og lijá
sauinakoiiuin leikluissins.
— S.IA 151,S. :i
Slagur
um grein
Ólafs
Ragnars
Ólafur Kagnar Grimsson
skrifaði grein fyrir hálfum
mánuði til birtingar i Timan-
um. Meirihluti blaðstjórnar
fjórir gegn þrem bannaði
birtingu hennar, en þar eð
SUF ræður siðu vikulega er
hún birt þar i dag. Með fylgja
framangreindar útlistanir og
þakkarorð til minnihluta
hlaðstjórnar, sem vildi birta
greinina. Er sagt, að minni-
hlutann hafi skipað
Eysteinn Jónsson, Friðgeir
Björnsson og Þorsteinn
Ólafsson.
„Saga Framsóknarflokks-
ins mun geyma nöfn þeirra
sem talsmanna skoðana-
frelsis og ritfrelsis innan
flokksins á þvi herrans ári
1973”, segir i inngangi á
SUF-siðu Timans i dag.
Grein Ólafs Ragnars ncfn-
ist ..Málgagn hvers” og
nefnir hann 22 dæmi, sem
liann telur sýna, að blaðið sé
aðeins málgagn „ákveðins
valdahóps” innan flokksins.
„Fámennur hópur virðist
beita bláðinu til þess aö
sundra flokksmönnum og
skapa illdeilur innan
Framsóknarflokksins”, seg-
ir i lok greinarinnar. „Er
ekki kominn timi til þess, að
allir þeir, sem i raun og veru
vilja Framsóknarflokknum
vel og hag hans sem mestan,
gripi i taumana”, segir þar.
Grein Ólafs Ragnars er
raunar hálf önnur blaðsiða i
Timanum. Annars staðar i
blaðinu er svo orðsending,
væntanlega frá ritstjórn, þar
sem segir, að rúmi blaðsins
sé betur varið til annars en
elta ólar við hugaróra Ólafs
Ragnars Grimssonar. i grein
lians sé svo mikið af rang-
færslum og missögnum, að
það mundi taka mikið rúm i
biaðinu, ef hnekkja ætti þvi
öllu, segir þar.
Þá er þess getið, að sam-
þykkt blaðstjórnar um að
birta ekki ávarp og fréttatil-
kynningu Möðruvalla-
hreyfingarinnar hafi verið
gerð með öllum atkvæðum
gegn einu. — HH.
— Sjá bls. 3
Leysa
sjálfsalar
þjóna-
deiluna?
Afstaða Breta a _ f _jr ■ § _
" 36 tima stim batanna
á hinum dýru olíudropum
Bátarnir þrír, sem
ætluöu aö selja af la i Hull í
vikunni sneru frá, þegar
fréttist aö þeir fengju ekki
að landa á brezka grund.
Bátarnir munu selja
aflann í Belgíu á morgun
og næstu daga.
Freyr selur á morgun, Sæunn á
í'östudag og Ársæll Sigurðsson á
mánudag.
Kostnaðarauki vegna afstöðu
Bretanna?
„Það er ómögulegt að segja,”
sagði Ingimar Einarsson fram-
kvæmdastjóri Félags islenzkra
botnvörpuskipaeigenda. Eins og
umboðsmenn okkar erlendis
segja jafnan, þegar við biðjum
þá að spá um söluhorfur: Viðget-
um ekkert sagt um markaðinn
fyrr en búið er að selja. Þetta er
ævinlega svo mismunandi.
Kannski selja þeir betur i Belgiu
en þeir hel'ðu getað selt i Bret-
landi. Kannski verr.
Nú koma þeir meðeldri afla til
Belgiu?
„Það munar ekki nema sólar-
hring. Og allir þessir bátar öfluðu
á mjög skömmum tima, þannig
að þessi krókur sem þeir taka
hel'ur ekkert að segja hvað snertir
gæði aflans."
En oliukostnaður?
„Já oliukostnaðurinn verður
vitanlega nokkur. Þetta er átján
tima stim hvora leið.sem bætist á
bátana þrjátiu og sex timar
alls.”
-GG.
Ásgrímsmynd ó tvœr milljónir?
— Vestur-íslenzk
kona býður fala
vatnslitamynd fró 1907
lnga Georges og „öxarárfoss” eftir Ásgrlm Jónsson — „ég gæti selt myndina f isiendingabyggöum i
Kanada — en vil heidur bjóða hana hér”.
,.í>:g hef liugsaö mér að selja
inyndina áTvatr milljónir króna
— ég gel la-kkað mig eitthvað,
en ekki mikið”, segir Inga Ge-
orges, islen/.k kona, sem lcngi
liefur búið i Baiidarikjuiium. en
er iiú komin hingað með vatns-
litamyiid. sem Ásgrimur Jóns-
son málaði 1907, og er af Öxar-
áríossi.
„Faðir ininn. Jónas II. Jóns-
son, sem var fasteignasali i
Rcykjavik, fékk myndiiia að
gjiif — heiðursgjöl' fvrir að liafa
hyggt koiiungsbúsið á Þingvöll-
um vegna koniiiigskomuniiar
1907", sagði Inga, er Visir ræddi
við hana i ga>r.
„ftg fór vestur til Bandarikj-
anna 1920 — ætlaði reyndar i
stutta heimsókn lil frændfólks i
Winnipeg, en fór þaðan til New
Vork, kymilisl maniiiiium inin-
um og ilentist vestra.
I'ahbi átti vitanlega myndina
eltir Asgriin, en þegar liann var
lagstur inn á spitala hér lieitna
árið 1911, þá semli hann mér
myndiiia, vildi að ég aTli hana.
Nú vil ég liins vegar sclja hana
— og ekki á uppboði, lieldur á
eigin spýtur”.
lnga Georges hefur oft heim-
sótt island Irá þvi hún Hutlist
vestur um baf. Og hún hefur
komið hingað með ferðamanna-
hópa.
„Nú eru tiu ár siðan maðurinn
minn dó, en hann var endur-
skoðandi i New York. Við hjugg-
um þar i 45 ár. fcg bý núna i New
Jersey, og i seinni tið hef ég svo
fengi/.t við ferðamannaleiðsögn
i Bandarikjunum.”
Inga kom hingaö til lands á
mánudagsmorguninn og ætlaði
sér ekki að dvelja hér lengur en
til næsta mánudags.
„Það er reyndar ekki alveg
ákveðið, en ég á ekki mjög gott
með að vera lcngur”.
Ilún er sem fyrr segir dóttir
Jónasar II. Jónssonar en móðir
hennar hét Sigurlaug Indriða-
dóttir.
„fcg á nokkuð af skyldfólki
hér, þótt öll systkini min séu dá-
in. Og það er gaman að hafa
einu sinni heimsótt island aö
vetrarlagi. Aður hcf ég aðeins
komið hingaö á sumrum. Þá er
landið mikíu fallegra en nú — en
ég hefði gaman af að sjá norður-
Ijós. i gamla daga i Reykjavik,
þá bjuggum viö nærri Tjörninni,
og þá var nú gaman að renna
sér á skautum undir tindrandi
noröurljósum”.
Myndin, sem Inga Georges
býður nú fala, er innrömmuð af
Stefáni Eirikssyni, og er ramm-
inn mikill og útskorinn, en á
hann er festurgulllitaöur skjöld-
ur, þar sem nafnið Jónas H.
Jónsson er letrað. __qq