Vísir - 31.01.1974, Blaðsíða 7

Visir. Fimmtudagur 31. janúar 1974.
7
„FURÐULEGT, HVAÐ KARLMENN
ERU HRÆDDIR VIÐ ÞAÐ,
SEM ÞEIR KALLA KVENVERK"
„Það er alveg furðulegt,
hvað karlmenn eru hræddir við
þaö sem þeir kalla kvenverk.
Það er lika synd, þar sem
vefnaður var áður nánast ein-
göngu verk karlmannsins. Hér
hefur til dæmis verið eingöngu
kvenfólk. Það var núna i fyrsta
skipti, sem karlmaður var inn-
ritaður á siðasta námskeið, og
það er einn, sem hefur látið inn-
rita sig núna. Annars er öllum
heimiil aðgangur, og I vetur var
sú yngsta á námskeiði 14 ára
gömul”.
Þetta sögðu fjórar stúlkur,
sem við heimsóttum eit kvöldið
fyrir stuttu niðri i Myndlista- og
handiðaskóla íslands, en þær
hafa i vetur séð um textile-nám-
skeið, sem standa yfir i þrjá
mánuði hvert, tvisvar i viku, og
eingöngu á kvöldin, þannig að
þeir sem hefðu áhuga, ættu að
geta gefið sér tima, ef vinnan
kallar ekki.
Það eru þær Sigriður
Jóhannsdóttir, Ragna Róberts-
dóttir, Asa ólafsdóttir og Friður
ólafsdóttir, sem kenna á þess-
um námskeiðum. Allar hafa
þær lokið prófi frá skólanum
sjálfum og svo menntazt
erlendis. Friður er til dæmis
fyrsti sérmenntaði fatahönnuð-
ur á islandi, en hún lauk 4ra ára
námi frá listiðnaðarskóla i
Berlin i haust.
„Að hafa fatahönnuð er alveg
nauðsynlegt”, sögðu þær stúlk-
urnar. „Það er smám saman að
aukast skilningur á öllum tex-
tile, þetta er ekki bara sauma-
klúbbsstarfsemi”.
Hægt er að velja um fjórar
greinar á námskeiðunum:
almennan vefnað, tauþrykk,
„Það er lika synd, þar sem
vefnaður var áður nánast
eingöngu verk karlmannsins."
myndvefnað og sniðteikningu.
Sigriður kennir almennan
vefnað, Ragna tauþrykk, Ása
myndvefnað og Friður
sniðteikningu.
Þetta er i fyrsta sinn sem
sniðteikning er kennd á
námskeiði, en hinar greinarnar
hafa verið kenndar áður i skól-
anum. Mjög góð aðsókn er i
myndvefnað og almennan
vefnað en nokkru minni i
tauþrykk og sniðteikningu, en
fólk hefur komið alveg frá 14
ára aldri og upp i 60 ára — nema
karlarnir.
„Aðsókn hefur aldrei verið
eins mikil og i ár á námskeiðin i
skólanum”, sögðu þær stúlkurn-
ar okkur. „Við vinnum eftir

Silkiþrykk verður stöðugt vinsælia og hér má sjá nokkuð af
verkum nemenda. Það er Ragna Róbertsdóttir, sem kennir
tauþrykkið.
Við tauþrykk er vel hægt að
vinna heima, og hvað snið-
teikningu snertir, þá er
grunnundirstaðan kennd, en
komið verður á framhaldsnám-
skeiði. Þá eiga nemendur að
geta teiknað snið og mátað og
verið i sjálfstæðri vinnu að þvi
loknu. Og þannig mætti áfram
telja.
,, Uppgötvum
hæfileikamanneskjur".
„Við leitum mikið eftir þvi,
að fólk vinni sjálft, geri sjálft
sitt eigið mynztur og fái ekki
uppskriftir úr blöðunum. Það er
mjög erfitt fyrst. Fólk vill fá
fyrirmynd, biður um blöð og
mynztur, en það er svo gaman
að upplifa það, að fólk getur
gert þetta sjálft. Og það kann að
meta það að geta gert hlut, sem
það hefur algjörlega skapað
sjálft. Við uppgötvum þvi hæfi-
leikamanneskjur.
„En maður tekur eftir þvi, að
konur hafa minnimáttarkennd,
þær vanmeta sig”, sagði Ása.
„Og ekki aðeins i sambandi við
þetta, heldur margt annað. En
það þarf bara að koma fólki af
stað. Þjóðfélagið hefur bara
verið svo duglegt að grafa
undan konum, að þær geti
nokkuð, og lika það að benda
karlmönnum á, að þetta sé
kvenmannsvinna”.
Erum aö reyna að byggja
upp sem kvöldskóla
„Við erum að reyna að byggja
námskeiðið upp sem kvöld-
skóla. Við höfum reynt að fá
þetta viðurkennt af mennta-
málaráðuneytinu, og þetta er að
ströngu kerfi, en fólk kemur
aftur og aftur. Þrir mánuður
eru nefnilega ekki langur timi
fyrir fólk, sem vill virkilega
læra. Hámark eru 10 manns i
hverju námskeiði. 1 verklegri
kennslu er erfitt aðhafastærri
hóp.Fólk kemur svo tvisvar i
viku i allt, nema vefnaðinn, sem
er 3 kvöld i viku”.
„Fólk getur svo unniö
sjálfstætt".
Að loknu námskeiði geta
menn svo unnið sjálfstætt, að
sögn kennaranna. Fyrir þvi ætti
að vera grundvöllur. Margir
kaupa sér til dæmis vefstól, eða
hafa átt áður en námskeið hófst.
tengjast skólanum meira .
Hingað kemur alls konar
fólk, handavinnukennarar, sem
vilja kynnast meiru, nemendur
úr þessum skóla og öðrum, og
svo fólk, sem hefur hugsað sér
að vinna við eitthvað þessu likt
heima.
Við höfum lika fengið hingað
erlent fólk. 1 vetur var hér ein
áströlsk kona. Ein frönsk var
hér i fyrra, og svo fáum við
brezkar ameriskar og
skandinaviskar.”
Og það er mjög gaman að
kenna á námskeiðunum, segja
þær, kennararnir. Andinn er
geysilega góður og samstaða
rikjandi. Margar koma jafnvel
og vinna fyrir utan námstim-
Hér leiöbeinir Sigriöur einni stúlkunni á námskeiöinu I almenn-
um vefnaði.
Klippt og kiippt, ofiö aftur, og
útkoman er þykkt og geysi-
fallegt teppi.
listamenn hérna. Þetta er
stórkostleg þróun”, varð Ásu að
orði.
Og það sama má segja um
allar greinarnar. Fólk lærir
silkiþrykk, sem verður sifellt
vinsælla núna, og margir
listamenn hafa nýtt sér það, t.d.
Andy Warhol, sem flestir munu
kannast við.
Alls kyns mottur, teppi, löber-
ar og fleira verður árangurinn
úr almennum vefnaði, og eftir
sniðteikninguna ættu menn ekki
að vera i vandræðum með að
koma sér upp nokkrum
fataleppum.
ann. Þær gefa sé tima um
helgar og koma þá.
Á þeim hlutum, sem við feng-
um að kikja á eftir nemendur,
má sjá, að þeir hafa smátt og
smátt tekið geysilega miklum
framförum. Myndvefnaðurinn
er kannski helzta dæmið um
það, en þar setti Asa upp fyrir
okkur eins konar þróunarsögu
nemendanna.
Fyrst hafa þeir byrjað hægt
og hikandi, en fært sig svo upp á
skaftið. Ein hafði til dæmis
byrjað að vefa figúru, en endaði
með þvi að vefa mynd af
sjálfum biskupi tslands. „Ég sé
þvi, að ég hef verið með tóma
Hún var aö ganga frá einum
árangri námskeiðisins, teppi.
Þetta er siöasta kvöldiö á nám-
skeiöinu, en fólki cr gefinn
kostur á að halda áfram.
„Ég hef veriö meö tóma listamenn hérna,” sagöi Asa um
myndvefnaöinn, en hér má sjá eins konar þróunarsögu
nemendanna, frá upphafi tii loka.
Umsjón:
Edda Andrésdóttir
Litið inn í textile-námskeið í Myndlista- og
handíðaskólanum, þar sem menn eiga kost á að lœra
almennan vefnað, tauþrykk, myndvefnað og sniðteikningu
L
muammmmmmmmmmmmtnm