Vísir - 13.06.1974, Side 3

Vlsir. Fimmtudagur 13. júnl 1974
Einn af mönnum Lénharös virö-
ir Eystein á Mörk fyrir sér i
dauöateygjunum. Þaö er
Siguröur Karlsson, sem þarna
deyr meö mikium tilþrifum og
glæsibrag. Er vafamál, hvort
nokkur tslendingur hefur dáiö
eins fallega á sjónvarpsskerm-
inum.
„Gunnar minn, ég ráðlegg þér
aö drekka ekki I botn I hvert
skipti sem við endurtökum atrið-
iö.”
„Þetta verður mun eðlilegra
svona, Tage,það er ómögulegt að
sýnast. Nei, ég vil heldur drekka
I botn.”
„Jæja, það ert þú en ekki ég,
sem þarft að bregða þér fram á
eftir til að losa þig við þessa
vætu.”
70-80 starfsmenn vinna að þess-
ari viðamiklu og dýru kvik-
myndatöku. Aætlað er, að
sýningartími myndarinnar verði
90 minútur, og verður hún
væntanlega sýnd á jólunum.
Kvikmyndatakan hófst i lok mai
og er vonazt til að henni ljúki i
þessum mánuði.
— JB.
sjómannalög
Það var allt I lagi með Guðmund
Kjærnested, en að hlusta á Lúðvik
og Sverri, tóm pólitlk! Er það
þetta, sem við erum skikkaðir til
að hlusta á þennan hátiðisdag sjó-
manna? Má ég biðja um eitthvað
skemmtilegra, t.d. meiri sjó-
mannalög fyrir okkur úti á sjó, þó
ekki væri annað.”
ljóður á I sambandi við þetta
listaverk og fjöldamörg önnur,
sem opinberir aðilar kaupa I allri
sinni rausn af listamönnum okk-
ar. Við verkin er sem sé ekki staf-
krók að finna fróðleiksfúsum til
upplýsinga. Væri nú ekki ráð að
reyna að bæta úr þessum skorti?
Setja upp við listaverkin litlar
plötur með upplýsingum eins og
nafni verksins, nafni höfundar,
hvenær verkið var gert, og ef til
vill sitthvað fleira, sem gæti glætt
áhugamanna enn meir. Það hefur
verið sagt, að landslag yrði litils
viröi, ef það héti ekki neitt. Ég er
á þvi að þetta eigi ekki siður við
um listaverkin okkar.”
Framboð 5
Af hlaupum I Frjálslynda flokkinn
fékk margur vondan sting.
1 framboö þeir allir ætla,
en enginn vill komast á þing.
Enginn þar afneitar völdum
aö efla þar sjálfs sin hag.
Mikill er Mööru-völlur
á Magnúsi Torfa I dag.
Ben. Ax.
3
• •
Ondvegissúlur
nútímans:
legar
Ef þið gangið fram á
öndvegissúlu niðri i
fjöru, þarf ekki endi-
lega að vera að hún sé
frá landnámsöld. Þetta
gæti fullt eins verið ein
af þeim öndvegissúl-
um, sem áhöfnin á haf-
rannsóknaskipinu
Bjarna Sæmundssyni
henti frá borði.
Tilgangur Hafrannsóknar-
stofnunarinnar er þó langt I frá
sá, að nema land alls staðar,
þar sem þessar 110 súlur rekur
að landi. Húsnæðisvandamál
stofnunarinnar er annað mál og
alls endis óskylt þessu súluvarpi
þeirra.
Þessar súlur eru heldur
hvergi nærri eins glæsilegar og
súlurnar hans Ingólfs Arnarson-
ar landnema. Þetta eru bara
málaðir girðingarstaurar með
litilli plastplötu á. A plötunni
stendur Ingólfur 874-1974. Þar
fyrir neðan stendur einhver
tala, sem segir til um hvar súl-
unni var varpað frá borði.
Fólk er þó vinsamlegast beðið
um að fara ekki að girða hjá sér
með þessum súlum, heldur
senda þær til Þjóðhátíðarnefnd-
ar Reykjavikur i Hafnarhvoli,
sem stendur fyrir þessu uppá-
tæki. Finnendur eru lika beðnir
um að skrá hjá sér fundarstað
Ekki eins glœsi-
og súlur Ingólfs
og fundartimaog ef þeim tekst
vel upp við allt þetta, mega þeir
eiga von á einhverri þóknun fyr-
ir. Eins eru sjófarendur, sem á
þessar girðingarsúlur rekast
beðnir um að skrásetja tima og
staðog leyfa þeim siðan að sigla
sinn sjó.
Það er sem sagt Þjóðhátiðar-
nefnd Reykjavikur, sem átti
frumkvæðið að súluvarpinu, og
fékk Hafrannsóknarstofnunina tii
að framkvæma það. Þeir gripu
hugmyndina fegins höndum og
ákváðu að notfæra hana til
straummælinga i leiðinni.
Súlunum var varpað frá borði
á 11 stöðum undan Suðurlandinu
allt frá Stokksnesi og Ingólfs-
höfða að Reykjanesi og Garð-
skaga. Var varpað út 10 súlum á
hverjum stað.
Sennilegast rekur þessar súl-
ur vestur með landinu eins og
súlurnar hans Ingólfs. Straum-
ar á þessu svæði liggja i vestur,
þannig að sagan um Ingólf og
öndvegissúlurnar gæti vel verið
sönn.
Enda er tilgangurinn með
þessum súlum þjóðhátiðar-
j*---------------->-
Þar fer ein öndvegissúlan i
hafið frá ungum starfsmanni
Ilafrannsóknastofnunarinnar,
en Ingvar Hallgrimsson, for-
stöðumaður stofnunarinnar,
horfir hróðugur á glæsileg til-
þrif I súlukastinu. Líklega hef-
ur Ingóifur ekki getað sveifiað
sinuin súlum svo létt? (Ljósm.
Sv. A.Malmberg).
þetta skemmtilegt uppátæki i
tilefni þjóðhátiðarársins. — JB.
nefndar ekki sá að gera Ingólf
að lygara, heldur fannst þeim
BÍLUNN
Litil fólksbifreið fór I sjóinn
við Kópavogslæk I fyrrakvöld og
sökk þar. Stúlka ók bilnum, en
hún og piltur, sem var farþegi,
náöu aö komast út úr honum
áöur en hann sökk.
Fólksbillinn var að koma frá
Hafnarfirði. Þegar hann kom að
brúnni yfir Kópavogslækinn á
mörkum Garðahrepps og Kópa-
vogs, snerist hann á veginum,
og rann útaf rétt við brúarstólp-
ann hægra megin. Talið er að
stúlkan hafi misst stjórn á biln-
um. Billinn sleit stag á ljósa-
SÖKK UNDIR BRÚNNI
staur um leið og hann fór út i.
Þar sem billinn fór útaf, er
lón. Billinn flaut á þvi til að
byrja með og barst með útfall-
inu undir brúna. Þar sökk hann,
eftir að fólkið hafði bjargað sér.
Sjórinn flaut yfir þakið á biln-
um. Talsverðir erfiðleikar voru
við að ná bilnum upp, þar sem
hann var að mestu undir brúnni.
Tvær kranabifreiðir þurfti til
áður en hann náðist upp.
Stúlkan og pilturinn skrámuð-
ust litillega.
— ÓH.
NORRÆN VEFJARLIST
Á LISTAHÁTÍÐINNI
Jú, þctta orö vefjarlist er ný-
yröi, sem Björn Th. Björnsson
hefur fundið upp,” sagði Þóra
Kristjánsdóttir er viö fundum
hana að máii i Norræna húsinu.
Ilún er nýráðin viö húsiö til að sjá
um sýningar þar.
Þar stendur yfir um þessar
mundirsýning á norrænni vefjar-
list. Þeir listamenn sem sýna þar
verk sin eru allir i hópi hinna
fremstu á sinu sviði. Tilgangur-
inn er að gefa spegilmynd af
þessari listgrein, sem stendur á
gömlum merg.
Þóra sagði okkur að 4 islenzk-
um listakonum hefði verið boðin
þátttaka i sýningunni. Allar hafa
tekið meiri og minni þátt i sýning-
um áður. Vigdis Kristjánsdóttir
er að visu aðeins með eldri verk á
sýningunni, en hún vinnur nú sem
stendur aö stóru veggteppi i til-
efni af þjóðhátið. Það er ofið eftir
málverki eftir Jóhann Briem.
Barbara Arnason er eingöngu
með listaverk gerð úr lopa, þau
eru ekki aðeins ofin, heldur, „hef
ég mína eigin einka aðferð,” eins
og hún segir sjálf. Asgerður Búa-
Irma KuKKasjarvi tynr iraman verK sitt „Jökull” ofiö úr glertrefjum.
Þaö kostar u.þ.b. 250.000.00 kr.
dóttir er með teppi, sem gerð eru
úr ull og hrosshárum. En Hildur
Hákonardóttir vefur sin teppi, og
sýnir hún gjarnan þjóðfélags-
ádeilu i verkum sinum.
Fjórar listakonur, ein frá
hverju hinna Norðurlandanna
sýna einnig. Þóra sagði, að þær
hefðu eiginlega verið sjálfkjörnar
til þess að taka þátt i þessari
sýningu. Sú norska Synnöve Ank-
er Aurdal, væri nú sem stendur að
vinna að stóru veggklæði, sem
Norðmenn ætla aö gefa Islending-
um á 1100 ára þjóðhátiðarárinu.
Teppi hennar eru unnin úr ull, hör
og málmþræði. Maria Adler-
creutz, sú sænskætekur viðfangs-
efni sin úr pólitik og vefur
gjarnan eftir fréttamyndum.
Danskalistakonan Nanna Hertoft
hefur verið fulltrúi Dana á mörg-
um sýningum. Við hittum hana i
Norræna húsinu.
„Ég hlakkaði mjög mikið til að
koma til tslands, hef aldrei komið
hér áður. Það hafa einmitt marg-
ir spurt mig i Danmörku, hvort ég
hafi verið á tslandi. Sennilega er
ástæðan litirnir i teppunum min-
um”.
Nanna Hertoft vefur teppi sin
úr handspunnu ullarbandi, og hún
sagðist lita allt sitt band sjálf með
jurtalitum.
Nanna Hertoft hefur ofiö þessa
samstæöu, sem hún nefnir
„Vor.” Samstæðan kostar u.þ.b.
290.000.00 kr.
Irmu KukkasjSrvi frá Finnlandi
hittum við lika að máli, en hún
vinnur teppi sin mjög sérkenni-
lega, m.a. úr glertrefjum.
„Þetta er nú ekki mitt aðal-
starf, ég hanna einnig húsgögn.
Við getum kallað vefjarlistina
mitt tómstundagaman. En hún er
— mitt líf.”
— EVI