Vísir - 23.07.1974, Blaðsíða 16

Þriðjudagur 23. júll 1974.
Tíundi hver
Dalamaður
tók þátt í
undir-
búningnum
„Þjóöhátiðin i Búðardal var i
alla staði mjög vel heppnuð þótt
að visu rigndi allhressilega á
okkur fyrri part dagsins á sunnu-
dag”, sagði Einar Kristjánsson,
forstöðumaður þjóðhátiðarinnar,
I viðtali við VIsi.
Einar sagði, að þarna hefðu
verið saman komnir um 1000
manns og sást ekki vin á nokkrum
manni. Sagði Einar, að þvi væri
ekki að leyna, að þeir I þjóðhátið-
arnefndinni hefðu haft áhyggjur i
þessu sambandi, en það hefði al-
veg reynzt óþarft.
Hátiðin hófst á laugardaginn
með sýningu á handmennt
kvenna frá fyrri og sfðari timum
og vakti sýningin verulega lukku.
Þess má geta að i sýslunni búa
um 1100 manns og lætur nærri að
tiundi hver maður hafi tekið þátt i
undirbúningi hátiðarinnar. I hér-
aðskórnum eru t.d. milli 50-60
manns.
— EVI —
Sérstök þjóð-
hátíðar-
ullar-
teppi líka!
1 tiiefni af 1100 ára afmæli
byggðar á Islandi hefur Ull-
arverksmiðjan Gefjun fram-
leitt sérstök ullarteppi með
áletruðum ártölunum 874 og
1974.
Framleidd voru nokkur
þúsund slfk teppi, og hefur
sala þeirra gengið mjög
greiölega. Eru þau að mestu
uppseld hjá verksmiöjunni.
— EVI —
Þau Björn Þorsteinsdóttir, Vigdls Finnbogadóttir og Sigurður Magnússon f kynnlsferð nm Reykjavfk,
cn þannig ferðir verða á vegum sýningarinnar Þróun 874-1974.
Reykjavík í nýju Ijósi:
Höfuðborgarbúar fó
leiðsögn í eigin borg!
,,Ég býö ykkur leiðsögu- komin I þessa kynnisferð um dálitið ankannalegt i augum
menn, blaðamenn og aðra vel- Reykjavik. Það er kannske sumra að fara I slika ferð um
Grótt gaman í smóauglýsingu: f
„FYNDINN" AUGLYSANDI
HRELLIR ELDRI KONU
Einkamálaauglýsingar VIsis
hafa náð miklum vinsæidum und-
anfarin ár. öðru hverju birtast I
dálkinum auglýsingar, sem yfir-
leitt eru þess efnis, að tilboðum er
skilað, fólk vill auglýsa nafnlaust.
En á dögunum birtist i ógáti aug-
lýsing, þar sem simanúmer var
gefið upp. Óskað var eftir konu,
sem kynni að baka lummur. Kon-
an átti að vera á aldrinum 23-35
ára. Simanúmer var gefið upp.
Siðan hefur hringingum varla
linnt I þessu númeri. Þar býr eldri
kona, en enginn á heimili hennar
hefur sent inn þessa auglýsingu.
Einhver ,,fyndinn”'náungi úti i
bæ virðist hafa sent auglýsinguna
með leigubfl, borgað fyrir og fær
nú að sjá árangur gerða sinna.
Konan kann að vonum illa við
fyndni manns þessa og hefur orð-
iö fyrir verulegu ónæði vegna
auglýsingarinnar.
VIsi þætti vænt um, ef leigubil-
stjórinn, sem kom hér við sögu,
hefði samband við ritstjórn blaðsr
ins hið allra fyrsta.
Vísir harmar, að auglýsing
þessi skyldi hafa birzt I blaðinu.
Grunsamlegar auglýsingar eru
gjarnar stöðvaðar og hefði svo átt
að vera i þessu tilviki.
— JBP —
,Örlaga-
skotið'
Skotgat rétt ofan við
sjólinu á brezka togar-
anumC.S. Forester er i
daglegu tali kallað ,,ör-
lagagatið”, þessa dag-
ana.
Slðasta kúlan, sem skotið var
á togarann á föstudag, gerði
þetta gat. Þegar inn var komið,
rifnaði kúlan I tætlur, og skáru
sprengibrot i sundur aðal raf-
leiðslurnar í vél togarans.
Afleiðingin varö sú, að togar-
inn fór að bakka, svo ekki var
um annað að ræða en stöðva
vélarnar.
önnur kúla hefur ekki farið
siður glæsilega ferð um togar-
ann. Þegar inn um skipshliðina
var komið, fór hún I gegnum
stafla af járnplötum, en staflinn
var minnst tveir og hálfur metri
á þykkt. Or járnbitanum kom
kúlan i tætlum, og fór einn hlut-
inn upp i gegnum þilfarið, en
annar út um hina hlið skipsins.
— ÓH.
— - w 1
. * . * 1 ■ 'M ’
WmM-I 1 1 ‘'i ** S.
ttkSm *| m I* * ggP rte 1,4
/ :#♦* ..vffi&BB \ ; 1-. .
YYJy-. v
Fyrsti vélstjóri á C.S. Forester bendir hér á rafleiðslurnar sem fóru i sundur. Þetta eru aðalleiðslurnar,
cn beint á móti eru varalciðslurnar. Brot úr kúlunni fór I þær og tætti i sundur. Afleiðingin af þessu var
sú, að togarinn fór aö bakka. Ljósm. VIsis: ÓH.
borgina, en við nánari ihugun er
það ekkert kúnstugt að læra um
umhverfi sitt og fá aðeins að
vita meira en fyrr. Við eigum
það ekki sizt tilveru okkar að
þakka, að Ingólfur fór i kynnis-
ferð til lslands og samkvæmt
ábendingu guðanna settist aö i
Reykjavik”.
Þetta sagði Sigurður Magnús-
son, sem er starfsmaður
Reykjavikurdeildar sýningar-
innar Þróun 874-1974. Sýningin
hefst I Laugardalshöllinni 25.
júli og stendur til 11. ágúst. í
tengslum við sýninguna hefur
verið ákveðið að bjóða upp á
kynnisferðir um borgina I rút-
um. Verða þær daglega kl. 3 á
daginn og standa I 3 klst. Gjald-
ið er kr. 500 fyrir fullorðna og
250 kr. fyrir börn. Ef vel tekst
til, verður ferðunum haldið
áfram i sumar. Fyrirtækið
Kynnisferðir sér um þær.
Nú fór rútan af stað og ýmsir
kunnir leiðsögumenn eins og t.d.
Björn Þorsteinsson sagnfræð-
ingur, Vigdis Finnbogadóttir
leikhússtjóri og dr. Gunnlaugur
Þórðarson kepptust við að miðla
okkur af þekkingu sinni.
Óneitanlega fræddist maður
mikið, þó að viðkomandi sé
Reykvikingur i húð og hár og
þættist vita heilmikið um borg-
ina.
Það vita nú sennilega flestir
að þvottalaugarnar eru I
Laugardalnum, þangað keifuðu
þvottakonur með þvottinn úr
Reykjav. Igamla daga. Brautin
þeirra nefnist Laugavegur. Nú
er þar einungis þvottakonan
hans Asmundar Sveinssonar.
En færri hafa sennilega leitt
hugann að því, að dalurinn er
eitt af verðmætustu svæðum á
Islandi.Þar koma úr jörðu um
300 sekúndulítrar af 128 stiga
heitu vatni, en það jafngildir
sem hitagjafi um 70 þús. tonn-
um af oliu á ári, en kostnaðar-
verð hennar er rúmur einn mill-
jarður króna. Og hitagjafinn er
ómengað vatn, sem dælt er
beint inn I húsin okkar.
Við Uppsali á horni Suður-
götu og Aðalstrætis er vitað um
elztu mannvistir á Islandi. Hef-
ur komið i ljós við uppgröft
veggur, eldri en landnámsgosið
svonefnda um 900. Alþingishús-
ið er reist I kálgarði Halldórs
Friðrikssonar úr höggnu grá-
grýti 1880-81. Við þá byggingu
lærðu Islendingar steinsmiði.
Þegar Dómkirkjan var byggð,
fannst hella, sem talin var vera
úr fjósi Ingólfs Arnarsonar.
Af öskjuhllðinni þeim fagra
útsýnisstað er ekki úr vegi að
hlusta á frásögina af þeim sögu-
fræga atburði þegar Tyrkjafar
strandaði árið 1627 við Alftanes-
ið, en þeir ætluðu að ræna
Bessastaði. Islendingar urðu
hræddir við Tyrkjann og vildu
flýja til fjalla, en til landvarna
var Holgeir Rósinkranz aðmir-
áll og bannaði hann vigfærum
körlum fjallaferðir og flótta i
holur og klungur, setti þá upp á
hross og lét þá fá hrifusköft i
hendur og þeysa um nesið hina
vígalegustu, þótt hjartað væri
niður i lendum á hestunum.
Höfði á sér lika sögu og ku
vera svo mikill draugagangur
þar, að veizlugestum, sem fara
þangað I kokkteilboð, helzt ekki
á glösum sinum. Þau eru hrein-
lega slegin úr höndum þeirra.
Norðurpóllinn frá þvi um
aldamót (næst fiskbúð Hafliða)
þar sem Hverfisgata og Lauga-
vegur mætast.þótti áður fyrr
svo langt út úr bænum að
byggingin hlaut þetta nafn.
Á Rauðará (þar sem
Frimúrarahúsið stendur nú)
keyptu nunnurnar i Landakoti
mjólk. Þar var 20 kúa fjós og
þótti geysistórt. Það var föst
venja hjá nunnunum að þær
komu gangandi með nestiskörf-
ur sinar einu sinni á sumri og
gerðu upp reikning sinn.
Systurnar þáðu góðgerðir hjá
húsfreyju og héldu siðan eftir
troðningi með sjónum i þvotta-
laugarnar. Þar helltu þær sér
upp á kaffi og löbbuðu siðan
heim. Þetta kölluðu þær að fara
i sumarfri og hlökkuðu til þess
allt árið.
Hér kemur fram aðeins örlitið
brot af þvi sem við fengum að
vita og látum við leiðsögumönn-
um þeim sem fara með væntan-
lega farþega i slikar ferðir eftir
að segja frá þvi sem eftir er.
— EVI —