Vísir - 06.09.1974, Blaðsíða 2

2
Vísir. Föstudagur 6. september 1974.
visissm--
Matreiðir
þú oft
' á þínu
heimili?
Þór Jóhannesson, verzlunar-
maður: — Það kemur fyrir. Þá
kokka ég bara það sem til er i -is-
skápnum hverju sinni. Annars sér
húsmóðirin um allt slikt.
Jón Sigfússon, pakkhúsmaður: —
Ég borða alltaf úti, þar sem ég
hef ekki aðstöðu heima til að elda.
Ég læt nú vera að það sé svo mjög
dýrt að éta úti.
Björgvin Filippusson, húsvörður:
— Já, það ’geri ég. Ég er nú gam-
all kokkur og grip þvi til pönn-
unnar, þegar konan er lasin eða
frá af öðrum orsökum. Þó finnst
mér hálfskritið að vera að kokka
þetta i einn mann, þegar maður
áður eldaði i 30 munna.
Ragnar Jónsson, skrifstofu-
maður: — Það kemur fyrir.
Maður mallar þá helzt það ein-
faldasta, svo sem súpu eða fisk.
Þetta gerir maður þó yfirleitt
ekki, nema konan sé frá.
Jóhann Þórarinsson, lögreglu-
þjónn: — Nei, það geri ég aldrei.
Ég hef manneskju heima til að
sjá um slikt.
Bragi Einarsson, garðyrkju-
maður: — Það er nú alveg sér-
stakur viðburöur, ef ég geri slikt.
Á sunnudögum? Nei, sizt þá. Það
má eiginlega segja, að ég kokki
alls ekki á minu heimili.
FALLEG VEGGMERKING
„Það var Haildór Pétursson list-
málari, sem hannaði þetta merki
i tilefni 50 ára afmælis
Rafmagnsveitu Reykjavikur i
júní 1971’,’ sagtii Hersir Oddsson
hjá Rafmagnsveicunni, en hús
hennar i Ármúla 31 var
meðal þeirra, sem fengu viður-
kenningu fyrir fallegustu vegg-
merkingar í Reykjavík fyrir
stuttu.
Hersir sagði, að með þvi að
athuga merkið vel mætti sjá út úr
þvi tvo stafi, R.R., sem standa
fyrir Rafmagnsveitu Reykjavik-
ur. Væru þeir mjög ánægðir með
merkið og hefðu heyrt aðra hrósa
þvi.
Fyrirhugað er að koma þvi
'fyrir á fleiri stöðum, en merkið
hefur verið á reikningum
Rafmagnsveitunnar I 1-2 ár.
Jón Armannsson, eigandi
Buxnaklaufarinnar, sem er á
tveim stöðum, við Bankastræti 11
og Laugaveg 48, fékk einnig
viöurkenningu. Sagði hann okkur
að viðurkenningin væri fyrir
skiltin, sem hanga fyrir ofan
innganga verzlananna. Hug-
myndina að þeim átti Baldvin
Halldórsson, sem rekur aug-
lýsingastofuna Prisma, og sagði
Jón, að skiltin væru mun liflegri
en gengur og gerist með slik
skilti. „Jú, ég er mjög ánægður
Auglýsingastofan Prisma á heiðurinn af skilti Buxnaklaufarinnar eins
og raunar veggmerkingu P. Stefánssonar.
P. STEFÁNSSON HF.
Adam og eplið þykir skemmtileg veggskreyting.
ForstjóriP. Stefánssonar, Sigfús Sigfússon, var ánægður með að fá viðurkenninguna, ekki sfzt af þvf að
það vekur athygli á þvi, að gömul hús verða falleg á ný, þegar þau eru gerð upp.
með að hafa fengið þessa
viöurkenningu og er þegar farinn
að undirbúa veggskreytingu fyrir
næsta ár. Það enum að gera að
gera Laugaveginn að eins liflegri
og skemmtilegri verzlunargötu
og kostur er á”, sagði Jón.
„Við erum auðvitað ákaflega
ánægðir með allar viðurkenning-
ar, hvort sem þær koma frá
gestum eða þvi opinbera,” sagði
Hafsteinn Vilhelmsson hótelstjóri
Esju.
Merkið sem hótelið fékk viður-
kenningu fyrir er á hvitum gafli
hússins með mjórri grænni rönd
og er merkið uppi i horninu. Þar
stendur Hótel Esja með
upphleyptum ljósastöfum.
Teiknistofa Gisla Halldórssonar,
sem teiknaði hótelið, útbjó þetta I
samráði við auglýsingastofu
Gisla B. Björnssonar. Hefur það
verið á húsinu siðan Esja opnaði
árið 1970. „En það er eins og
margir séu farnir að veita þvi at-
hygli nú, eftir að það fékk viður-
kenningu,” sagði Hafsteinn.
„Fyrirtækið P. Stefánsson,
Hverfisgötu 103, var ef svo má
segja endurvakið fyrir ári, en það
var stofnað árið 1908,” sagði
Sigfús Sigfússon forstjóri.
„Það er svo sannarlega ánægju-
legt þegar vel tekst til með gömul
hús eins og þetta, sem er frá árinu
1936.” Húsið hefur allt verið tekið
i gegn og þar á meðal gaflinn,
sem fékk viðurkenninguna. Vegg-
merkingin er tekin beint upp úr
bæklingi, sem auglýsingastofan
Að loknum
hríngakstrí
sumarsins
Steingrimur Sigurðsson skrif- kafla þess, þegar sólin skein dag
ar: eftir dag. og landið var töfrum
Sumarið er liðið. Það var slegið. Fólk tók sig upp og hélt
eftirsjá að þvi, einkum fegursta út i buskann. Margir fóru
„hringinn”. Það virtist bjóða
upp á eitthvað nýstárlegt og
ókunnuglegt. Vegurinn sjálfur
olli fólki vonbrigðum, farkost-
irnir biluðu eins og sundur-
skotnir skriðdrekar i eyðimörk,
en flestir hafa þó komizt leiöar
sinnar, en oft eftir ærið erfiði.
Vonandi hefur gleðin af þvi að
skoða náttúrufegurðina vegið
upp á móti óþægindunum af
völdum „ljónanna á veginum”.
Og ekki má gleyma útrásar-
þörfinni, sem svo margir hafa
fullnægt me> þvi að „fara
hringinn” Hverju gamni fylgir
nokkur alvara eins og predikun-
argjarnir herma. Og nú meö
haustinu byrjar sami hring-
aksturinn og áður hjá fólki i
daglegu lifi með viðeigandi töf-
um og hindrunum á veginum.
Ýmsum skakkaföllum, sem er
um að gera að lifa af og æðrast
ekki yfir eins og i erfiða hring-
akstrinum i sumar.