Tíminn - 16.04.1966, Síða 14
LAUGARDAGUR 16. aprfl 1966
14
Atviniia
Ungur og reglusamur piltur óskast til starfa nú
þegar í rafmyndagerð Tímans. Æskilegt er, að
þeir, sem hefðu áhuga á þessu, þekki eitthvað til
Ijósmyndagerðar. Nánari upplýsingar gefur Guð-
jón Einarsson, Myndagerð Tímans, sími 10-2-95.
1
Aðalfundur
Blindravinafélags íslands
verður haldinn mánudaginn 18. þ.m. kl. 9 að
Bjaifeirgötu 8. Venjuleg aðalfundarstörf.
Stjómin.
Tilboö
óskast í að byggja 77 ferm. kyndistöðvarhús í
Hafnarfirði. Útboðsgagan má vitja á skrifstofu
mína gegn kr. 1.000,00 skilatryggingu. Skilafrest-
ur er til 2. maí n.k.
Bæjarverkfræðingurinn í Hafnarfirði.
30 manna bifreið til sölu
Ford fólksbifreið, 30 manna, árg. 1946, er til
sölu.
Upplýsingar gefur Þorlákur Sigurjónsson, Hvols-
velli.
Ólafur Kristjánsson, Seljalandi.
Auglysið í Tímanum
UMMÆLI EÐVARÐS
Framhald af bls. 1.
sem væri þó stærsti útgjaldaliður
flestra fjölskyldna.
Gylfi Þ. Gíslason, viðskiptaráð-
herra, ítrekaði, að ekki komi til
mála að verðtryggja útlán á und
an verðtryggingu innlána. Enn-
fremur kvaðst hann fúslega viður-
kenna, að húsnæðiskostnaðurinn
væri langt um lágt reiknaður í
vísitölunni, en það sannaði ekki,
að vísitalan gæfi ranga mynd af
verðlagsbreytingum, þar sem aðr
ir liðir væru áreiðanlega of reikn
aðir í visitöluútreikningum.
SEX-MANNA-NEFNDIN
Framhald af bls. 1.
til þess að tilnefna mann i nefnd-
ina, en þó ekki úr hópi nefndar-
manna, en oddamaður tilnefndur
af einföldum meirihluta nefndar-
innar. .Náist ekki meirihlutasam-
þykkt um oddamann, tilnefnir
Hæstiréttur hann. Noti annar eða
báðir nefndarhlutar ekki rétt sinn
til tilnefningar, tilnefnir landbún
aðarráðherra af hálfu framleið-
enda en félagsmálaráðherra af
hálfu neytenda. en þó er ráðherra
ekki heimilt að tilnefna menn, er
eiga sæti í sexmannanefnd.
_______TÍMINN______________
Þá eru ákvæði í frumvarpinu
um aukningu á gagnasöfnun Bú-
reikningaskrifstofu ríkisins og get
ur t.d. sexmannanefnd ákveðið að
efna til sérstakra rannsókna og
skal skylt að stofna til slíkra rann
sókna, ef 3 nefndarmenn eða
fleiri krefjast þess.
í frumvarpinu eru og ákvæði
um töluverða aukningu á heim-
ildum Framleiðsluráðs landtoúnað
arins til verðjöfnunar, t.d. ákveða
mismunandi hátt útborgunarverð
til framleiðenda eftir árstiímum
og innheimta verðjöfnunargjald
af innveginni mjólk, ráðstafa fé,
sem fást kann í verðmiðlunarsjóð
til upptoóta á vörur, sem fram-
leiðsluráð telur þörf á, svo sem
til útflutningsuppbóta til viðbótar
því fé, sem greitt er úr ríkissjóði.
HÆKKUN
Framhald af bls. 1.
næmi. iHns vegar fékkst hún ekki
til að segja þá, hvaða vörur hér
væri um að ræða. Með þessu haíði
ríkisstjórnin hætt við alla t.ilburði
sína í baráttu við verðbólgu og
gengið út á braut að varpa aukn
um framleiðslukostnaði umsvifa
laust út í verðlagið og á herðar
almennings.
Verðhækkun sú, sem nú verður
á nefndum vörum, er mikil, því
að niðurgreiðsla á þeim hefur ver
ið töluverð, og hækkar vísitalan
við þetta í einu stökki um allt
að 4 stigum, og hefur þetta síðan
í för með sér enn aukinn snúnings
hraða verðbólguhjólsins. Er þetta
enn ein uppgjafaryfirlýsingin, sem
frá ríkisstjórninni kemur, þar sem
hún víkur frá sér allri viðleitni til
nokkurs hemils á dýrtíðarflóðinu.
PRJÓNASTOFAN
Fraimhald af bls. 16.
íslenzka leikritið sem frumflutt
hefði verið í Þjóðleikhúsinu,
hefði einmitt verið eftir Hall-
dór Laxness, sem sé íslands-
klukkan, er sýnd hefði verið
þar oftar en nokkurt leikrit
annað. Næst hefði Þjóðleikhús
ið frumflutt leikritin Silfur-
tunglið og Strompleikinn eft-
ir Laxness, og nú væri ánægju
legt að tilkynna, að Þjóðleik-
húsið ætlaði að halda upp á
16. afmælisdag sinn með því
að frumsýna Prjónastofuna Sól
ina, sem hvergi hefði verið sett
á svið áður, þótt hún hafi verið
gefin út á prenti fyrir nokkr-
um árum. Síðan bað Þjóðleik-
hússtjóri höfundinn að taka
til máls fyrir sitt leyti.
Skáldið kvaðst ekki kæra
sig u maðfraakueru ðv
sig um að fara að halda ræðu
oig heldur ekki að fara að þylja
útskýringar á leikritinu, þær
væru máski óðar orðnar enn
lengri en það fátt lík-
legra en erfiðara væri að átta
sig á útskýringunum en sjálfu
verkinu, hann hefði ekki fyrir-
liggjandi neitt heimspekikerfi
eða útskýringar á takteinum
um það, hvað i leikritinu fsel-
ist, það yrði hver að sjá og
heyra fyrir sjálfan sig. Að-
spurður um breytingar frá leik
ritinu, eins og það kom á
prenti, sagði hann, að þær
lægju helzt i viðaukum og þó
öllu heldur í því, að hann hefði
í samráði við leikstjórann tekið
nokkrar largar replikur, brot-
ið þær upp í fleiri, styttri og
væntanlega skýrari. Ennfrem-
ur hefði hann bætt inn í verk
ið einni persónu, sem hann
hefði raunar haft i huga í upp
hafi en sleppt í bókinni, þetta
væri „karl í hjólastóli'', sem
gegndi sínu hlutverki í leikn-
'im. þótt hann gerði fátt annað
en umla og reka upp rokur og ,
skrumskæla sig. Þá hefði nokk I
ur kveðskapur verið tíl 1 brot
um í uppkasti leikritsins, þótt
ekki fyndist hann í bókinni.
En nú kvaðst Halldór hafa
gert það fyrir leikstjóra og
leikara að „flikka upp á þenn-
an kveðskap og bætt inn á
tveim stöðum". Lítið vildi Hall
dór gera úr því, að hann hafi
samið lög við þessar vísur þótt
Guðlaugur léti þess getið. „Ja,
öllu má nú nafn gefa“, sagði
Halldór. En Magnús Blöndal
Jóhannsson hefði annazt mús-
íkatriðin. Halldór taldi það
mikils virði fyrir höfund að
fá að fylgjast með því, hvernig
leikrit hans væri mótað 1 fyrsta
sinn á sviði, hafa samráð við
leikstjóra og leikendur um
það, hvað leikhæft væri í verk
inu og hvað ekki og þá eiga
þess kost að sníða agnúana af
eða hnika til, þannig hefðu
þeir stundum brugðið á það
ráð að færa setningar til í léik
ritinu.
Baldvin leikstjóri kvað ómet
anlegt að geta ráðgazt við
sjálfan höfundinn um fyrstu
sviðsetningu leikrits, bar mik
ið lof á hann fyrir lipra sam-
vinnu og sveigjanleika í öll-
um greinum. Mætti heita, að
æfingar hefðu gengið mætavel,
þær hefðu tekið nærri tvo mán
uði.
Leikendur í Prjónastofunni
eru Helga Valtýsdóttir, Lárus
Pálsson, Róbert Arnfinnsson,
Rúrik Haraldsson, Sigríður Þor
valdsdóttir, Bessi Bjarnason,
Gunnar Eyjólfsson, Gísli Al-
freðsson, Jón Sigurbjörnsson,
Jón Júlíusson og nokkrir að
auki.
BILIÐ VAXANDI
Framhald af bls. 5.
verið upp á söfnun neyzluvöru
birgða til þess að vemda verð
þeirra á heimsmarkaðinum, svo
og sérstökum tollaívilnunum
einstakra auðugra þjóða gagn-
vart einstökum fátækum þjóð
um.
Einnig hafa verið bornar
fram ýmsar uppástungur um að
ferðir til örvunar og trygging
ar einkafjárfestingu, en árang
ur næsta takmarkaður enn sem
kornið er. Um sérhverja þess
ara aðferða, auk fjölmargra
annarra, sem eru i undirbún
ingi á Vesturlöndum, deila sér
fræðingarnir af miklum akafa.
Þessu er lýst sem samábyrgð
í stjórnvaldadrunga, ef ekki
sinnuleysi.
Brezkur embættismaður einn
sagði: „Þetta er vandi, sem
hver og einn gæti lagt af mörk
um sinn skerf til lausnar á,
en aðeins sárafáir ræða hann
hvað þá meira.“
(Þýtt úr New York Tknes)
ÞJÓRSÁ
Framhald af bls. 9.
þar hafa þeir stanzað og bráðnað
að sumrinu, en skilið eftir grjót
hrúgurnar, svo hundruðum metra
skiptir, austur á hrauninu. Ekki er
sýnilegt, að hún hafi náð til Rang
ár og engar sagnir ganga af því
'hér í Rangárþingi, enda liggur
leið hennar vestur á bóginn til
Rauðár. Þessi möguleiki sem ég
hef nú bent á, er ekki sá veiga
mesti, af öllum þeim, sem valda
munu truflun á rennslisvirkiun
Þjórsár við Búrfell.
Eg efast um, að nokkur inaður,
sem hugsar um. eða vinnur að und
ingi umræddrar virkjunar, gangi
þess dulinn, að í stórfelldar auk
framkvæmdir verður að leggja, til
þess að tryggja orkuverinu rekstr
aröryggi.
Ég álít ennfremur. að það sé
skylda aLndsvirkjunar, að gera i
kostnaðaráætlun yfir þau og taka í
með í þá áætlun sem gerð hefur
verið yfir Búrfellsvirkjun. Það
eru táivonir, einar, að ætla það,
að rennslisvirkjun í Þjórsá verði
rekstrartrygg. Það er enn fremur
óraunhæft að halda því fram, að
farvegur Þjórsár verði á margra
kílómetra vegalengd þrengdur fyr
ir óverulega upphæð, sem ekki
muni valda, nema að örlitlu leyti
hækkun á útselda raforku.
Það er fjarstæða að reikna með
velta yfir á síðari virkjunir í
ánni þeim kostnaði, sem verður
að gera, til þess að Búrfellsvirkj-
un verði ekki fyrir mjög alvarleg-
um rekstrartruflunum, en mér er
það fullljóst, að enda þótt ég hafi
í báðum þeim greinum sem ég
hef skrifað um þetta má, lagt ým-
is rök fram, er sam.t margt ótalið.
Að lokum þetta, hverjir eru það
sem taka á sig þá ábyrgð að full-
yrða að rennslisvirkjun við Búr-
fell verði rekstrartrygg, er það
raforkumálastjórnin gegnum sín
ar vatnamælingar?
Eru það ísasérfræðingarnir, dr.
O. Devik og Edvin Kanavan?
Rannsóknarstöðin í Þrándheimi?
Eða hefur fyrirtækið Harza Engin
eering Company International tek
ið á sig vandann, þeir munu hafa
fjármagn og getu til þess að borga
brúsann,
Hitt sýnist mér þó liggja næst
því sem fram hefur komið, að
stjórn og verkfræðingar Lands-
virkjunar hafi í einingu andans
tekið á sig alla ábyrgðina, og er
þá ekki sagt, að gætilega sé af
stað farið, en vita mega þeir
menn, sem að þessum rann-
sóknum hafa staðið og verkfræði
legum undirbúningi Búrfellsvirkj-
unar, að íslenzb alþýða mun fylgj
ast með framgangi þeirra mála og
hvernig útreikningar og verkfræði
legar áætlanir muni standast sið-
ar dóm reynslunnar, þjóðin þarf
að vera vökul á verðinum, aðgæta
hvernig með eigur hennar er far-
ið, hvort heldur er á verkfræði-
legu eða stjórnarfarslegu sviði.
Galtalæk, 25. marz 1966,
Sigurjón Pálsson.
BARDOT
Framhald af bls. 9.
leiki Undínu Giraudoux. Ljóð,
dásamlegt, ég vona, að úr þessu
geti orðið.
Og svo hefur Jean Anouilh
skrifað fyrir mig kvikmynda-
handrit, „Rauði kötturinn". Ég
gæti í raun og veru vel verið
köttur, kona, sem breytzt hef-
ur í kött. Þetta er gömul þjóð
saga.
Og Visconti vill endilega að
ég leiki hlutverk Maríu í „The
Stranger" eftir Camus. Hugs-
ið yður bara. Camus. Það
væri dásamlegt. En ég ætla
ekkert að gera fyrr en í vor.
Ætla að taka mér ærlegt frí
þangað til.
Mín heitasta ósk.
— Ég óska þess af öllu
hjarta, að bundinn verði end-
ir á allar styrjaldir. Yður finnst
þetta kannski vera óeigingirni
af minni hálfu, en svo er alls
ekki. Ég er alveg miður mín,
ef ég veit af einhverju stríði,
þetta er hrein og skær eigin-
girni. Þegar ég kveiki á út-
varpinu snemma morguns og
heyri fréttir af stríði einhvers
staðar í heiminum, er dagur-
inn gersamlega eyðilagður fyr-
ir mér. Þér spyrjið mig, hvort
ég eigi einhverja persónlega
ósk, eitthvað, sem bara snertir
mig eina. Yfirleitt rætast all-
ar slíkar óskir mínar, nærri þvi
allar. Kannski er það vegna
þess að ég hef svo mikinn vilja.
styrk, kannski vegna þess að
ég set mér aldrei markið hærra,
en svo að ég geti náð því
Þetta er ef til vill það sem kall
að er vizka. Nei?