Vísir - 26.11.1974, Blaðsíða 2

2
Vísir. Þriöjudagur 26. nóvember 1974.
fflSKSm:
Er nauðsynlegt að eiga
bil i Eyjum?
Georg Sigurösson, bilstjóri: — Ja,
þaö getur veriö gott I og úr vinnu.
Ég hef lika fariö meö bilinn minn
tvisvar til meginlandsins i
sumarfri.
Högni Sigurösson, verkstjóri: —
Þaö er svo langt hjá mér aö fara
til vinnu, aö billinn er bráö-
nauösynlegur. Þaö er ekki um
önnur samgöngutæki aö ræöa.
Guömundur Guöjónsson, skóla-
stjóri: — Nei, mér finnst þaö ekki.
Aö minnsta kosti ekki fyrir mig.
Ég bý ekki þaö langt frá vinnu-
staðnum. Égátti bil áöur, en seldi
hann þegar ég fór I land i gosinu.
Ég er ekkert aö ráögera aö fá mér
annan fyrst i staö.
Öskar Sigurösson, veöurat-
hugunarmaöur: — Mér finnst
þaö. t þaö minnsta fyrir menn,
sem eru 6 kilómetra frá miö-
bænum eins og ég, sem bý úti á
Stórhöföa. En I vinnuna á ég ekki
langt aö sækja, stunda ég heima
hjá mér.
Kristinn Hermansen, málari: —
Þaö finnst mér. Billinn er
nauösynlegur til aö komast I og úr
vinnu. Ég vinn út um allt hér I
Eyjum og vegalengdirnar geta
oft veriö nokkrar, þegar eyjan er
7 kilómetrar aö lengd.
Bogi Finnbogason, fiskimats-
maöur: — Ekki fyrir alla, en
flesta. Vegalengdirnar hér eru
nefnilega orönar töluverðar.
Annars held ég nú, að það sé
óþarflega mikið af bilum hérna.
Ég keypti minn aðallega vegna
vinnunnar og svo til að komast
áfram á meginlandinu.
MISJOFN MEÐHONDLUN
LAGABRJÓTA
Benedikt Þórarinsson, yfir-
lögregluþjónn á Keflavikurflug-
velli hringdi:
„Undanfarna daga hef ég
veitt athygli tvenns konar
tegundum frétta, ef þannig má
komast að orði. Annars vegar
eru fréttir af tökum báta og
togara innan landhelgi, Slik at-
vik hafa verið mörg nokkra
daga I röð. Hinsvegar eru fréttir
af mönnum sem aka á vita-
verðum hraða, og mönnum sem
eru teknir grunaðir um ölvun
við akstur. Tala ölvaðra öku-
manna I Reykjavlk mun vera aö
nálgast 1100.
Þaö er athyglisvert að bera
þessar fréttir saman. 011 atvikin
eiga það sameiginlegt, að lög-
gæzla hefur afskipti af
lögbrjótum.
í fyrri tilvikunum, þ.e. þegar
landhelgisgæzlan tekur skip, er
getið um nafn og númer þess
sem gómaður er. En hvað er
upplýst i hinum tilvikunum?
Ekkert, engin nöfn, engin
númer.
Þetta þykir mér benda til
galla i kerfinu. Það er getið um
númer og nöfn lögbrjóta, sem
veröur það á að hafa veiðar-
færin úti innan einhverrar
ákveðinnar linu, þar sem
bannað er að veiða.
En þegar kemur að mönn-
unum sem aka eins og fávitar,
sjálfum sér og öörum til tjóns,
eöa mönnum sem fremja þann
glæp aö aka drukknir, svo þeir
hafa á engan hátt vald á bifreið-
inni, þá er þagað. Engin nöfn,
engin númer.
Hér er ég ekki að leggja það
til, að fariö verði að birta nöfn
þessara manna. Enda eru yfir-
leitt ekki birtnöfn skipstjóranna
á bátunum sem veiða i land-
helgi.
Þess I stað vil ég láta birta
skrásetningarnúmer bila þeirra
manna sem verða uppvisir að
eins vitaverðu athæfi og að aka
drukknir.
Þessi númer ættu að koma
fram i fréttum fjölmiðla.
Þarna væri komið visst
aöhald, likt og að skipstjórum
skipa, þótt málið sé að visu ekki
sama eðlis.
Þetta er sambærilegt við það
sem er gert við slika bileigendur
i Kaliforniu. Þeir sem þar sýna
vltaverðan akstur æ ofan i æ,
aka fullir og valda öðrum tjóni,
eru einfaldlega merktir. Það
eru settir stórir appelsinugulir
blettir á bilhurðirnar, I einhvern
ákveðinn tima. Mennirnir eru
siðan skyldaðir til þess að nota
eingöngu sina eigin bila.
1 svo litlu þjóðfélagi sem
okkar ætti birting númera að
geta gegnt liku hlutverki.
Númerabirting fylgir háðung
fyrir eigandann, og fólk getur
forðazt hann á götu. Hann
skammast sin. Og þá er tilgang-
inum náð. Hann forðast að gera
slikt aftur”.
Þarf ekki að sœkja
skemmtilegt fólk
úr Mosfellssveit
til Reykjavíkuc
ágœti B-E-S-S-lI
„Agæti B-E-S-S-S-I
Þaö er kannski skömm að þvi
aö tina ekki til góðu partana
fremur en þá lélegu, en ég
treysti þvi, fið glaðir hlustendur
ausi lofi sinu að vanda.
En ég verö að lýsa þvi yfir, að
mér þótti einn alvarlegur
hortittur á þætti þinum úr
Mosfellssveit I sjónvarpinu,
siðast liöið sunnudagskvöld.
Hann var sá að blanda
reykviskum skemmtikröftum I
þáttinn. Ef vel hefði verið leitað,
hefði fundizt fullt af vel
skemmtilegu fólki i sveitinni og
hefði ekki þurft að leita til
Reykjavikur eftir þvi. Það hefði
kannski ekki barið i trektir og
óskað eftir heilasafa þinum, en
þaö er aldrei að vita, nema það
hefði getað eitthvað ennþá
skemmtilegra. ,
Hvaðáttiþaðaðþýða að koma
með þau ágætu mægðin á Engi i
þátt úr Mosfellssveit? 1 ár eru
rétt þrjátiu ár, siöan Reykja-
vik teygði anga sina þangað upp
eftir og þó lengra: Mosfellssveit
hefst ekki fyrr en milli
Korpúlfsstaða og Blikastaða, ef
miðað er viö þá leiðina. Bæirnir
umhverfis ána góðu, sem heitir
þremur nöfnum eftir þvi hvar
þú kemur að henni, eru flestir i
Reykjavik, svo sem Engi,
Reynisvatn og úlfarsá. Og
skúrasafnið i Lambhagafellinu,
sem I opinberum plöggum heitir
„Hamrahlið sunnan Vestur-
landsvegar” — þeir eru allir I
Reykjavik.
Ég vona að þú takir þetta til
vinsamlegrar athugunar og
haldir þig við Mosfellssveitina,
þegar þú heimsækir hana næst.
Með kærri kveðju”
Sigurður Hreiðar
ANDVARALEYSI
„Geiri I Gröf” sendir visu:
„Andvari” strandaði andvara I
á Austur-Skaftafells sandi.
A þér þú hafa skalt andvara þvi,
austur ef siglir með landi
MUKKI
EÐA
EKKI
MÚKKI?
Lesandi simaði:
„Ég er ekki fyllilega sam-
mála ykkur þarna á Visi um
þaö, að það sé múkki, sem þið
birtuð mynd af á forsiðunni á
miðvikudaginn siðasta.
Tvennt er það, sem kemur i
veg fyrir aö um slikan fugl geti
veriö að ræða. í fyrsta lagi
heldur múkkinn sig yfirleitt
fjarri höfnum en dvelur þess i
staö I klettum við sjávarsiðuna.
t ööru lagi held ég aö
múkkanum tækist seint að tylla
sér svona fallega á siglutoppinn
eins og hann gerir á myndinni.
Hann er nefnilega ekki mjög
fótfimur greyið. Það benda
þvi allar likur einfaldlega til
Skammdegið
Múkkinn, lá alrcmdl fugl,
trónar þarna á matturtloppi
báti I Reykjavlkurhöla og
tkimar eltir cti. Myodin minnir
okkur annart á. ab vlft biium við
tvart tkammdegi, tem á eftlr
a& veröa enn tvarUra ncttu
fjórar vlkurnar. Veöur nóvem-
bermánaöar hafa aftur á móti
veri&góöog gertþennan dimma
tima létthcrari en etla
þess að það sé bara einfaldur
mávur, sem skreytir hjá ykkur
forsiðuna á miðvikudaginn”
VANTAR BETRI
POPPHLJÓMLEIKA
Hörður hringdi:
„Þessir umboðsmenn hljóm-
sveita eru sifellt að tala um að
koma með hljómsveitir hingað
til lands fyrir unga fólkið. En
svo koma þeir með hljómsveit
eins og Slade, sem er fyrir börn
á aldrinum 10 til 14 ára.
Mér þykir það ekki góö stefna
að flytja bara inn svona einhliða
öskurmúslkhljómsveitir. Ég
veit að fólk á aldrinum frá 18
ára og upp að þritugu vill
eitthvað betra. Ég nefni sem
dæmi Deep Purple og Genesis.
Eins og kunnugt er,
misheppnuðust hljómleikar
Deep Purple vegna rafmagns-
bilunar, þegar þeir voru haldnir
hérna. En þeir lýstu þvi yfir, að
þeir vildu koma hingað aftur.
Hvers vegna ekki að fá þá? Ég
held flestir væru til i að borga
meira fyrir þá.
Umboðsmennirnir eiga að
hætta að bera svona lélegt efni á
borð fyrir fólkið”.
LESENDUR
HAFA
ORÐIÐ
HRINGIÐ I
SÍMA1-16-60
KL13-15