Vísir - 17.03.1975, Síða 24

vísm
Mánudagur 17. marz 1975.
Hjól-
hýsið
9-10
fet...
— hittu Jóhann
risa eftir að
hann kom
fram í sjónvarpi
,,... þegar vift komum inn i
hli&argötu sáum við hjólhýsi
með yfirbyggingu. Hæðin á
þvi var 9-10 fet svo þá vorum
við ekki i vafa lengur.”
Þannig segir m.a. i bréfi,
sem isienzk kona, Agústa
Garðarsdóttir, búsett i Sara-
sota i Flórida, skrifar til for-
eldra sinna á Akranesi fyrir
stuttu. i glefsunni, sem við
birtum úr bréfinu er hún að
lýsa hjólhýsi, sem er í eign
einskis annars en Jóhanns risa
sjálfs.
Hún og fjölskylda hennar
hittu hann i Tampa, sem er
ekki langt frá heimili þeirra.
Varð hann mjög ánægður yfir
þvi að hitta þarna tslendinga á
ferðinni, en þau höfðu haft upp
á honum eftir að viðtal við
hann birtist i sjónvarpinu. Var
þar verið að ræða við fólk, sem
hefur komið fram i sirkus og
fjölleikahúsum, og var Jóhann
þar á meðal.
Jóhann á hús og griðarmikla
lóð þarna úti. Hann langar að
mörgu leyti til að flytja heim,
en segir þó margt þvi til fyrir-
stöðu. Hann saknar hangi-
kjötsins og harðfisksins mikið,
enda er það hans uppáhald.
Hann spurði lika tslending-
ana, hvort þeir ættu nokkuð
slikt i fórum sinum.
Heilsu Jóhanns er nokkuð
farið að hraka. Þegar Is-
lendingarnir hittu hann, var
hann að leita sér að skóm, og
var að reyna að finna einhvern
til að búa þá til á sig.
Að lokum sagðist Jóhann
vonast til, að tslendingarnir
héldu við hann kunningsskap.
—EA
Þessi 7 ára snáði hitti Jóhann
risa i Bandarikjunum með
móður sinni, og var Jóhann
mjög ánægður yfir þvi að hitta
þarna landa sina.
Ók af stað með lög-
reglukonu hangandi
JL Li||||||M reyndi síðon að fara huldu höfði,
fj| IJIIIIUIII en gof sig svo fram við lögregluna
Tveir óeinkennisklædd-
ir lögregluþjónar, sem
voru á eftirlitsferð í óein-
kenndum bil aðfaranótt
laugardagsins, veittu at-
hygli bífreið, sem þeim
þótti vert að athuga bet-
ur.
Bilstjóri bifreiðarinnar ók
henni mjög ógætilega og veittu
lögregluþjónarnir tveir honum
þvi eftirför. Bifreiðin, sem veitt
var eftirför ók inn á Essoplanið
á móts við Klúbbinn við Borgar-
tún og nam þar staðar.
Lögregluþjónarnir undu sér
að bilstjóranum og báðu hann
að fylgja sér niður á lögreglu-
stöð til nánari athugunar. Þegar
pilturinn sá, að lögregluþjón-
arnir voru kvenkyns, taldi hann
sig geta komizt auðveldlega frá
þessu óþægilega máli.
Hann virti skipanir kvenn-
anna að vettugi og ók af stað á
miklum hraða. Onnur konan
hékk þó utan i bilnum eina
þrjátiu metra, en sleppti þá tak-
inu. Hún féll i götuna, en mun þó
hafa sloppið við öll meiðsli.
Lögregluþjónarnir tveir höfðu
nákvæma lýsingu á bilnum og
piltinum og þvi reyndist ekki
örðugt að ná til piltsins, þótt
hann reyndi að fara huldu höfði.
Farið var heim til hans á
laugardaginn og þeim skilaboð-
um komið til hans að gefa sig
fram við lögregluna. Pilturinn
gaf sig fram siðar um daginn og
viðurkenndi brot sitt.
— JB
í rétti en
í órétti
þó
Aksturinn hjá þeim létt kennda
hafði gengið eins og i sögu allt þar
til hann kom þar á öldugötu i
Hafnarfirði, sem Bárukinnin
kemur á hana.
Upp Bárukinn kom bili, er
beygði inn öldugötuna, ók
öfugum megin við umferðareyju,
sem þarna er og lenti framan á bii
þess ölvaða, sem var sakiaus að
öðru leyti en því að vera ölvaður.
Areksturinn varð ailharður og
hlutu bilstjórarnir nokkur meiðsli
af. —JB
Róðizf á
afgreiðslu-
stúlku í ísbúð
Ráðizt var á afgreiðslukonu i
isbúðinni við Hjarðarhaga i gær-
dag og hún barin i andlitið. Hlaut
hún áverka i andliti, sem sauma
þurfti saman á slysavarðstofunni.
Maöurinn hafði komið inn i is-
búðina og beðið um að fá lánaðan
sima. Þegar inn fyrir var komið
réðst hann á konuna með rosta og
ljótu orðbragði og barði hana með
fyrrgreindum afleiðingum.
Maðurinn var úrskurðaður i
gæziuvarðhald. __ jb
Sveinn Oddgeirsson, bifvélavirkjameistari og framkvæmdastjóri Félags islenzkra bifreiðaeigenda,
skýrir leyndardóma bilvélarinnar fyrir áhugasömum nemendum. Það er saumaklúbbur, sem enn hefur
ekki hlotiö nafn, sem hér lærir hvað kveikjulokið gerir og hvaðkveikjuhamarinn. Ljósm. VIsis: Bragi.
AÐEINS EIN
SKIPTA UM
HAFÐI LÆRT AÐ
W
HJOL
— Kvenfólk í meirihluta ó nómskeiði
Vikunnar og FIB í skyndiviðgerðum
„Þetta er eins og á
saumavélinni," varð
einni konunni að oröi,
sem var að hlusta á
skýringar eins kennarans
á námskeiði Vikunnar og
FÍB í skyndiviðgerðum í
gær. Kennarinn var þá að
kenna þeim, hvernig þær
ættu að láta kveikjulokið
falla rétt í gróp.
Raunar var þetta nærri þvi
heill saumakiúbbur, sem var að
fræðast um smáviðgerðir á bil-
um, þegar Visismenn bar að
garði. Þær voru fimm saman,
en sú sjötta gat ekki komið þvi
við að vera með — áhugann
vantaði ekki.
Konunum kom saman um, að
nauösynlegt væri að vita
hvernig bregðast á við bilunum
af þvi tagi, sem verið var að
fræða þær um. Þegar þær tóku
ökupróf, var litið gert af þvi að
fræða þær um gangverk bil-
anna. Sumar höfðu lent i þvi, að
vélarhúsið var ekki einu sinni
opnað, meðan verið var að
kenna þeim á bil, en aðrar höfðu
lært að athuga oliuhæð á vél og
vatn i kassa. Aðeins ein hafði
séð hjá kennara sinum, hvernig
á að skipta um hjól — en siðar
kom i ljós, að það var aðeins
vegna þess, að kennarinn hafði
neyðzt til að hjálpa konu nokk-
urri að skipta um hjól, meðan
þessi var i tima hjá honum.
Sveinn Oddgeirsson bifvéla-
virkjameistari, framkvæmda-
stjóri FtB, sagði, að 90 manns
hefðu tekið þátt i þessu nám-
skeiði Vikunnar og FÍB um
helgina, en óhjákvæmilegt hefði
reynzt að visa mörgum frá, þar
sem ekki er unnt að taka nema
ákveðinn fjölda i senn. Til
stendur, að halda áfram um
næstu helgi, og ennfremur sagði
Sveinn, að námskeið af þessu
tagi yrðu örugglega haldin úti
um land. Það hefði sýnt sig, að
full þörf væri fyrir þau.
,,Við förum eingöngu i þær
bilanir, sem geta komið fyrir
skyndilega á ferðalögum,”
sagði Sveinn. ,,Hér eru ekki
kenndar neinar meiriháttar við-
gerðir. Meiningin er að létta
svolitið á vegaþjónustunni með
þvi að kenna ökumönnum þessi
einföldustu undirstöðuatriði.”
Mikill meirihluti þeirra, sem
tóku þátt i námskeiðinu nú um
helgina, voru konur. Ekki hafði
Sveinn neina skýringu tiltæka á
þvi, en saumaklúbbskonurnar
töldu ekki útilokað, að karl-
mennirnir þættust vita nóg.
—SHH