Vísir - 03.06.1975, Page 2

2
Vísir. Þriðjudagur 3. júni 1975
visnsm:
— Takið þér mark á
stjörnuspám?
Hörður Rafnsson, smiður: —
Takmarkað. Ég les stjörnuspár,
en trúi ekki á þær. Af hverju ég
lesi þær? Ég hef gaman af þeim.
Guðmundur Jóhannesson, félags-
■nálaráðunautur: — Já. Ég les
þær næstum alltaf. bær hafa
stundum staðizt. Ekki fer ég þó
sérstaklega eftir þeim. Les þær
mest af forvitni.
Ingibjörg Þorvaldsdóttir, hús-
móðir: — Nei. Les þær að visu
stundum. Þó ekki til að taka mark
á þeim. Lit bara á þær eins og
hvað annað efni i blaðinu.
Jóhanna Jóhannesdóttir, hús-
móðir: — Nei. Ég les þær sjaldan.
Til hvers þær séu þá skrifaðar?
Nú til að leyfa manni að lesa eitt-
hvað.
Ilelga Kysteinsdóttir, bónda-
kona: — Að vissu marki. Hef
gaman af spám. Ég tel, að
stjörnumerkin hafi sitthvað að
segja varðandi lif okkar.
Arni Benediktsson, nemi: — Nei,
ég les þær ekki. Þeir sem skrifa
stjörnuspár byggja ekki á réttum
forsendum til slfkra skrila.
íslenzk húsgögn og erlend í baróttu ó markaðnum:
„VIÐ ERUM
ÓSMEYKIR"
— rœtt við tvo forráðamenn staðlaðra húsgagnaverksmiðja
#/Það er af og frá að
erlenda framleiðslan geti
keppt að gagni við okkar
vöru," sagði Þór Ingóifs-
son, húsgagnasmíða-
meistari, framleiðandi
Víkureldhúsa. „Ég sá í
Vísi, að innflytjandi einn
heldur öðru fram. Sjálfur
hef ég fengið pöntun frá
fólki, sem hafði áður
fengið tilboð frá þessu
fyrirtæki. Við gátum boð-
ið fimmtungi lægra verð,
og betri kjör varðandi af-
borganir," sagði Þór.
Þegar hann var spurður um
gæði islenzku vörunnar, sagði
hann, að um þau þyrfti ekki að
efast. „Gæði okkar framleiðslu,
sem framleiðum staðlaðar inn-
réttingar, eru ekki siðri en
þeirrar innfluttu, ég ætla nú
ekki að fara að likja þvi sam-
an,” sagði Þór.
Þór kvaðst hafa byrjað að
framleiða staðlaðar eldhúsinn-
réttingar fyrir 5 árum, og nú
framleiða nokkrar verksmiðjur
staðlaðar innréttingar hér á
landi á likan hátt og erlendar
verksmiðjur gera.
„Við sitjum ekki við sama
borð og erlendu framleið-
endurnir. Þeir framleiða
i stórum og fullkomnum verk-
smiðjum. Þeir fá greiðari að-
gang að lánastofnunum, sem
taka aðeins litinn hluta af þeim
vöxtum, sem við verðum að
borga. Hjá okkur i Vikureld-
húsum er ástandið eins og viða i
samskonar verksmiðjum, hús-
næðið löngu orðið ófullnægj-
andi, sýningaraðstaða litil sem
engin. Núna getum við framleitt
8 eldhúsinnréttingar á viku og
höfum nóg að gera. Hins vegar
erum við búnir að panta vél,
sem kostar 1.6 milljónir, og þá
verður hægt að framleiða
minnst 8 innréttingar á dag,”
sagði Þór.
Hann kvað sölumál innlendu
framleiðendanna hafa verið i
ólestri viðast hvar. 1 raun væri
nóg aö hugsa um framleiðsluna
einvörðungu. Iðnval, nýtt fyrir-
tæki, hefur tekið að sér að sjá
um sýningu á vörum ýmissa
innlendra aðila og leysir stórt
vandamál, sagði hann.
Ingvar Þorsteinsson, hús-
gagnasmiðameistari, helming-
urinn af Ingvar og Gylfi sf. á
Grensásvegi, var sammála Þór
um það, að það væri út i bláinn
að segja staðlaða smiði okkar
smiða dýrari en erlenda
framleiðslu. Okkar smiðir væru
einnig vandvirkari og smiðuðu
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
„Ég mótmœfi fœkkun víst-
manna ó elfi-
heimílunum"
S.H.O skrifar
„Ég vil vekja athygli á hinu
slæma ástándi, já réttara sagt
neyðarástandi, sem rikir i mál-
efnum aldraðra. A sama tima
og tslendingar þeytast til sólar-
landa er þessum málum litið
skeytt. Og nú er það nýjasta að
„grisjað” skal bæði á Hrafnistu
og á Grund og hætt að taka á
móti pöntunum fyrir nýja vist-
menn, þvi að svo margir eru á
biðlista að það er tilgangslaust.
Það er svona og svona að vita
til þess að fólkið sem byrjaði á
uppbyggingu þjóðlifsins eftir
hundrað ára kyrrstööu, og
hefur lagt til hliöar sparifé til
elliáranna, skuli verða eins illa
úti og raun ber vitni. Þessi
króna ætti raunar ekki einu
sinni að heita króna heldur
auðkennast með bókstöfum eftir
verði og þegar bókstafnirnir
væru þrotnir væri kannski hægt
að finna eitthvert nýtt nafn á
krónuna.
Hvað skyldu það vera mörg
gamalmennin i þessum bæ, sem
hreinlega liggja ein og ósjálf-
bjarga og hafa ekki einu sinni
sima?Eða hvað skyldi lögreglan
koma að mörgum sem liðið lík,
eftir að hefa legið i einhverju
herbergi svo dögum skipti án
þess að nokkur tæki eftir að eitt-
hvað væri athugavert;
Hjá mér er það þannig, að ég
er einhleypur og á aldraða
móður, sem er rúmliggjandi.
Ég hef heimilisaðstoð frá 9-4.
Þess á milli verð ég alltaf að
vera heima og get mig ekki
hreyft. Ég bý til matinn og
hleyp með.bekken'hvenær sem
er sólarhringsins og er stundum
svo syfjaður, að ég get varla
stundað vinnu á daginn.
Ég vil mótmæla þessari
fækkun á elliheimilunum. Það
þarf þvert á móti að taka á móti
fleirum. Og hvaöa rök eru það,
að það fari betur um þá sem
fyrir eru meðan hinir fá að
deyja drottni sinum?”
BEZTA
RÁÐIÐ
Arelius Nielsson skrifar:
„Bindindisráð norska rikisins
hélt ársþing sitt i Osló i
marzmánuði slðastliðnum.
Þar flutti aðalræðuna einn af
þekktustu læknum Noregs,
Thorbjörn Kjelstad. Hann taldi
trúarleg áhrif, trúarlegt aftur-
hvarf hafa ómetanlega þýðingu
fyrir drykkjusjúkt fólk,
„Krjúpa á kné og biðja.” „Þessi
staðreynd er óhrekjanleg,”
sagði þessi lærði yfirlæknir,
„þótt ekki læknist allt með kné-
falli,” bætti hann við.
Hann taldi einnig nauðsynlegt
að taka drykkjusjúkling til
læknismeðferðar sem allra
fyrst eftir að alvarleg sjúk-
dómseinkenni koma i ljós.
„Þar má ekki miða eingöngu
við eigin vilja og ákvarðanir
sjúklingsins,” sagði Kjölstad,
„suma verður að þvinga til
heilsu.”
Hvert fylki i landinu þarf að
eiga hæli þar sem unnt er aö
taka drykkjusjúka til athugunar
og visindalegrar meðferðar
með öllum tiltækum ráðum til
„afvötnunar” og endur-
hæfingar. Og svo þarf helzt að
fylgjast með þeim og veita
heimilum þeirra vernd og sér-
stakt eftirlit,” sagði hann.
Væri ekki full ástæöa til að
ihuga hvað þessi sérfræðingur
segir. Hann ætti ekki að vera
hlutdrægur ofstækismaður.
Hefur sennilega „pappira”
sina um fullt vit i lagi.
En meðal annarra orða:
Væri ekki rétt fyrir þá drykkju-
sjúklinga, sem sjá ofsjónum yfir
kirkjubyggingunum, sem trú-
rækið fólk i borginni hér við
sundin byggir að mestu fyrir
persónuleg framlög og fórnir án
lána og styrks frá riki og bæ, að
koma i kirkjurnar og læra af
þvi, sem þar fer fram.
Kannski kæmist einhver á
hné, sem annars hefur heila
sinn i „bleyti” og allt færi að
ráðum norska yfirlæknisins
með afturhvarfið.”
EIGI HVER SEM VILL
Brotin stoð i stafni og skut
stýrisárin brotin.
Krefur þó iim heilan hlut
hálfdrættingaskarinn.
Ranki