Vísir - 22.07.1975, Blaðsíða 2

2
Vlsir. Þriðjudagur 22. júli 1975.
vhnnsPTB:
Kaupir þú mikiö af blöð-
um?
Grétar Heynisson, nemi: — Ég
kaupi ekkert blað sjálfur, en það
eru keypt blöð heima. Nei, ég get
varla sagt að ég kaupi nokkur
blöð yfirleitt eða fari i bókabúðir
til þess.
Agnar Logi Axeisson, hús- og
birgðavörður hjá Sjónvarpi: —
Ég kaupi Vikuna. Visi kaupi ég á
hverjum degi og Morgunblaðið
einstaka sinnum. En það er ákaf-
lega litið um að ég kaupi erlend
blöð.
Anna Steinson, kennari: — Eg er
áskrifandi að Morgunblaðinu og
Þjóðviljanum. önnur blöð kaupi
ég stundum, ef ég veit af ein-
hverjum sérstökum greinum.
Andrés önd kaupum við iíka
stundum.
Magnús Halldórsson, nemi i hús-
gagnasmiöi: — Nei, ég kaupi ekk-
ert blað. Ég lit i Morgunblaðið og
Vísi einstaka sinnum, les stjörnu-
spána og svoleiðis. Annars finnst
mér yfirleitt bara væl og áróður i
blöðunum.
Sigurður Þorláksson, prentari: —
Einu dagblöðin, sem ég kaupi,
eru Morgunblaðið og Visir i
lausasölu. Það fer litið fyrir
kaupum á erlendum blöðum hjá
mér.
Ólafur Astþórsson, nemi: — Ég
kaupi Visi stundum og músikblöð
öðru hverju, Bo bedre og svo er ég
áskrifandi að Náttúrufræðingn-
um. Ég var áskrifandi að
Samvinnunni fyrir breytinguna,
en ekki lengur.
Tryggvi Helgason flugmaður á
Akureyri hringdi.
,,Ég leyfi mér að lýsa furðu
minni á siðustu skattahækkun
rikisstjómarinnar. Ég er alveg
undrandi á þessari skatta-
græðgi, sem er svo takmarka-
laus frekja út i almenning, að
það er ekki nokkur heil brú i
þessu. Það er ekkinóg að setjast
niður og skera niður fjárlögin,
Nei, enn vantar up á þvi að
eyðslan er svo gifurleg. Ég get
ekki betur séð en það sé verið að
leggja kommúnistum lið og
beinlinis sé verið að búa I hag-
inn fyrir þá.
Það hlýtur að vera hægt að
sporna við þvi, að almennirigur
verði þrælar skattanna á þenn-
anhátt. Rikiskerfið getur dregið
úr einhverjum af útgjöldum sin-
um. Til að mynda eru alltof
margir opinberir starfsmenn
hér. Alveg væri nóg fyrir okkur
Sparnaður í ríkisrekstri:
VK) ÞYRFTUM
ADEINSHÁLFAN
MNGMANN
fslendinga að hafa 20 þingmenn.
Ef við berum okkur saman við
Bandarikjamenn hvað þing-
mannafjölda snertir, þá hafa
þeir 4—5 hundruð þús.
kjósendur á bak við hvern og
einn. Þá þyrftum við bara 1/2
þingmann. Eða hugsið ykkur
Bandarikin með 60 þús.
þingmenn, sem væri sambæri-
leg tala og hér. Það mætti lika
fækka prestum og lögreglu-
mönnum, það er hreint engin
hemja i þessu.”
Sparnaðartillaga:
„Eitt sendiráð fyrir öll Norðurlöndin
II
Sigurður Jónsson skrifar:
,,Fjárveitinganefnd Alþingis
hefur setið með sveittan skall-
ann undanfarna daga, og leggur
til rúmlega tveggja milljarða
sparnað á útgjöldum hins opin-
bera á fjárlögum yfirstandandi
árs, þetta finnst engum sérstak-
lega mikið.
Það er dýrt að vera fátækur,
og það er dýrt fyrir smáþjóð að
halda uppi reisn stórþjóðar,
ekki sizt á erlendri grund, og á
ég við það að halda úti sendi-
ráðum okkar erlendis.
Ég leit sem snöggvast á frum-
varp til fjárlaga fyrir árið 1975,
sérstaklega með tilliti til þess,
hve mikinn kostnað við höfum
af sendiráðum okkar erlendis.
t frumvarpi til fjárlaga fyrir
árið 1975 er ætlað til sendiráða
okkar i Evrópu, sem eru 8 tals-
ins, samtals 149.602.000,00 krón-
ur, og er þar með talinn kostn-
aður við skrifstofu i Paris vegna
þátttöku okkar i OECD og
UNESCO, og kostnaður við
skrifstofu i Brussel vegna þátt-
töku okkar i NATO. Kostnaður
við sendiráð okkar i Washington
er kr. 16.648.000,00 og kostnaður
vegna fastanefndar Islands hjá
Sameinuðu þjóðunum, og aðal-
ræðismannsskrifstofu i New
York er kr. 21.450.000,00, eða
samtals i USA kr. 38.098.000,00.
Alls er kostnaður okkar af
þessum sendiráðum og skrif-
stofum erlendis:
187 MILLJÓNIR OG 700 ÞÚS-
UND KRÓNUR.
Nú er það svo, að islenzka
krónan er þvi sem næst að verða
að engu likt og þýzka markið ár-
ið 1924, og þvi eru þessar krónur
sem þetta allt kostar þetta
margar.
Nú vaknar hins vegar sú
spurning, hvað við fáum út úr
þessum blessuðum sendiráðum
okkar, hvað vinna' þau fyrir
okkur hér heima, i viðbót við
það að sækja afmæli þjóða og
þjóðhöfðingja, og halda upp á
afmæli sjálf? Mér er nær að
halda að það sé ekki mikið að
vöxtum.
Við erlend sendiráð á fslandi
starfar fjöldi sérfróðra manna,
sem kunna deili á utanrikisvið-
skiptum, eru slyngir fjármála-
menn, auk þeirra sem eru hern-
aðarlega þjálfaðir, og. fylgjast
mjög vel með öllu þvi er kynni
að hafa hernaðarlegt mikilvægi
fyrir land þeirra.
Sendiráð Norðurlandanna á
Norðurlöndum hafa t.d. við-
skiptafulltrúa i sinni þjónustu,
svo eitthvað sé nefnt.
Hvaða sérfræðinga hafa hin
islenzku sendiráð i sinni þjón-
ustu til þess að hugsa um hag
landsins i t.d. utanrikisviðskipt-
um? Ég held enga.
Það getur vel verið að nokkrir
starfsmenn sendiráða okkar
hafi öðlazt nokkra þjálfun i
þessum efnum i gegnum
margra ára setu i starfi, en sér-
fræðinga eigum við ekki.
Ég hef heyrt þvi fleygt, að þá
er erlendir kaupsýslumenn hafa
snúið sér til sendiráða okkar er-
lendis, hafi þeim verið fálega
tekið, og islenzkir kaupsýslu-
menn, sem hafa leitað til þeirra,
varla fengið svar við bréfa-
skriftum.
Þetta er vægast sagt ákaflega
léleg frammistaða, ef satt er.
Sendiráðin á Norðurlönd-
um kosta nær 46 milljón-
ir.
A Norðurlöndunum höfum við
þrjú sendiráð, i Danmörku,
Noregi og Sviþjóð. Þessi sendi-
ráð kosta okkur 45.802.000,00
krónur á ári, samkv. frumvarpi
fjárlaga fyrir 1975. Launin ein
viö þessi sendiráð eru samkv.
frumvarpinu 31.503.000,00 krón-
ur.
Þetta er dágóður skildingur
fyrir litla þjóð, sem nú berst i
bökkum við að láta endana ná
saman, fjármálalega séð.
Sú hugmynd hefur áður komið
fram að hafa t.d. aðeins eitt
sendiráð fyrir öll Norðurlöndin,
og er þeirri hugmynd hér með
komið á framfæri á ný, a.m.k.
einhvern tima, á meðan þjóðin
er að komast út úr þeim efna-
hagsvandræðum, sem hún á við
að glima nú.
Ef úr þessu yrði, þyrfti þetta
„Norðurlandasendiráð” að
skipast úrvals mönnum, sem
væru sérfræðingar hver á sinu
sviði. Menn með þekkingu á af-
urðasölumálum okkar, vits-
menn (ekki bara prófmenn) um
fjármál, og i einu og öllu færir
og duglegir starfsmenn.
Þessir sérfræðingar sendi-
ráða okkar þyrftu að geta ferð
azt nokkuð, tala sem flest erlend
mál og við og við heimsækja
okkur hér heima til að kynnast á
hverjum tima öllum þeim
nýjungum i málum okkar sem
að gagni mættu koma i sam-
bandi við starf þeirra.
Þvi miður hafa valizt i stöður
við sendiráð okkar pólitikusar,
afdankaðir pólitikusar, og einn-
ig menn sem ekki hefur verið
hægt að nota til starfa hérlendis.
Sendiráð okkar erlendis eru
engin „heilög kýr” sem ekki má
hrófla við. Það er hjá sumum
þjóðum venja að skipta um
sendiherra á vissra ára fresti,
þannig ab þeir festist ekki um of
i sessi og gleymi þvi mikilvæga
hlutverki að vera erindreki
þjóðar sinnar.
Sendiráð okkar erlendis eru
„sýningargluggar” þjóðarinn-
ar, ekki bara til þess að halda
samkvæmi, og til þess að taka
þátt i samkvæmum, þvi það
geta allir, svo að segja. Sýning-
arglugginn er þvi nokkurs konar
sýnishorn af okkar litla landi og
okkar litlu þjóð, menningu
hennar og siðum, og þvi er það
nauðsynlegt, að þeir menn sem
veljast til þess veigamikla
starfs að halda glugganum
hreinum séu sem bezt starfi
sinu vaxnir, svo að þeir, sem
lita i GLUGGANN, verði ekki
fyrir vonbrigðum.”
„Aí
selja
bjór,
en
banna
brenni
# ##
vm
Arelius Nielsson skrifar.
Áfengi selt fyrir milljarð á
þrem mánuðum — apriT, mai —
júni 1975, er siðasta metið á veg-
um forheimskunar og lifsflótta
fslendinga.
Auðvitað á þetta að verða til
að fylla einhvern handraðann i
tómri kistu rikissjóðs. En Drott-
inn minn hvilikur fengur:
Eitt heimili á heljarþröm,
þótt tekjur séu góðar, (en
hvenær verða þær nægar) gaf
þann vitnisburð i þessum mán-
uðum, að sigarettur hjónanna
kostuðu um 13 þúsund krónur
yfir mánuðinn, en svo voru
venjulega keyptar aðeins þrjár
eða fjórar áfengisflöskur um
hverja helgi.
Gæti það ekki numið 40 þús. á
mánuði?
Ætti ég svo að telja upp alla
þá andlegu og efnalegu
blessun!! sem af þessum kaup-
um leiðir, hjá annars gáfuðu og
glæsilegu fólki, þá býst ég við,
að einhverjum yrði að orði af
þessum kaldskynsömu.
„Mikið andskotans ofstæki er
nú i þessum helvitis bindindis-
postulum”.
Væri ekki ráð að stofna til
visindalegra rannsókna á þess-
ari neyzlu og þessu „ofstæki”?
Reynandi væri að selja bjór
einn mánuð (kannske þrjá) en
loka á meðan fyrir brennivinið,
til að sjá, hvort það yrði ekki
betra.
Um að gera að hefjast handa
út úr þessum vitahring vitleys-
unnar og velja það, sem er þá að
skömminni skást.
Hvar eru nú prófessorar og
visindamenn til að visa leið frá
milljörðunum, sem skemmtun-
in kostar á vegum Bakkusar?
Hringið i síma:
86611 kl. 15-16
araonnBnnnHHHH