Vísir - 22.07.1975, Blaðsíða 7

Robert Mitchum i hlutverki
sinu. Maður hefur það á tilfinn-
ingunni, að hann hafi haft tals-
vcrt gaman af öllu saman.
Honum tókst það
„Allt um kynlífið"
„Reiði Guðs"
„Breezy"
„Köttur og mús"
„Heitar nœtur"
Mœlum með gamninu
STJÖRNUBIÓ:
„Heitar nætur”
Leikstjóri: Christian Jaque
Aðalhlutverk: Michele Mercier,
Richard Johnson
Mikið óttalega er myndin um
Lady Hamilton dapurleg. Það
er ekki einu sinni hægt að gefa
myndinni brot af stjörnu, þó
maður vildi virða viljann fyrir
verkið. Þessari mynd verður að
skipa á bekk með lökustu
biómyndum, sem hér hafa sézt
á siðari árum — og eru þá
laugardagsmyndir sjónvarpsins
okkar teknar með i reikninginn.
Hvað er að? Allt!
Það er blátt áfram stórfurðu-
legt, að það skuli aðeins vera
fjögur eða fimm ár siðan þessi
kvikmynd var gerð. Maður
hefði fremur fengizt til að trúa
þvi, að hún væri frá þriðja eða
fjórða áratugnum, svo stirð-
busaleg er myndin að allri gerð.
Miklu er kostað til flottheitanna
i leikmyndagerð, en þetta
verður allt svo tilgerðarlegt
fyrir sakir væmninnar, sem
myndin er heltekin.
Hið eina hrósverða væri
kannski helzt kynþokki leikkon-
unnar Michele Mercier, sem er
þó fremur naumt skammtaður á
hvita tjaldinu. Sjálfsagt eru það
leggir dömunnar, sem eiga
meiri þátt i aðsókninni en frægð
sögunnar....
Kvik-
mynda-
húsin
í dag:
★ ★ ★ TÓNABÍÓ
★ ★ ★ GAMLA BÍÓ
★ ★ LAUGARÁSBÍÓ
★ ★ HAFNARBÍÓ
0 STJÖRNUBÍÓ
GAMLA Bló:
„Reiði Guðs”
Leikstj.: Ralph Nelson
Aðalhlutv.: Robert Mitchum,
Victor Buono og Ken Hutchi-
son
Góður leikur og fremur
skemmtilegur ' efniviður
bjargar þessari mynd.
Þeir Mitchum og Buono
hjálpast að við að gera
þessa mynd að því sem
hún er. Ef þeirra hefði
ekki notið við/ er ég
hræddur um að myndin
hefði ekki orðið einnar
stjörnu virði þrátt fyrir
skemmtilegan söguþráð.
Maður hefur það á tilfinning-
unni, að tveir ofangreindir
leikarar hafi sjálfir haft talsvert
gaman af öllu saman. Það má
lesa ánægjuna út úr andliti
Mitchums, sem annars er eins
og frosin ýsa ásýndum eins og
venjulega.
Hann leikur margfaldan
manndrápara, sem ferðast um i
prestsklæðum og með hrið-
skotabyssu i tösku sinni. „Þeir
eru fáir sem tortryggja prest,”
útskýrir hann — tottar vindil og
þambar viski.
Sagan gerist i einu af rikjum
Mið-Ameriku kringum 1930.
„Presturinn” er þar á ferð og
lendir óvænt milli steins og
sleggju. Byltingarhermenn taka
hann höndum og hann lendir i
steininum ásamt tveim öðrum
skúrkum. Þessum þrem föng-
um er gefið tækifæri til að vinna
sér til lifs með þvi að koma
valdamanni rikisins fyrir katt-
arnef. Sá heitir De La Plata og
er skelfing illa leikinn af Frank
Langella.
Félagarnir þrir halda af stað
og eiga mjög annrikt næstu
daga. Það er óþarfi að rekja
söguþráðinn öllu nánar. Við lát-
um nægja að mæla með gamn-
inu.
Ég var spenntur að sjá,
hvernig Kirk Douglas tækist að
spjara sig i þessu hlutverki.
Douglas er leikari, sem maður
hefur vanizt sem harðskeyttum
kúreka og „svakaköllum” af þvi
tagi. Hér er hann að glima við
algjöra andstæðu. Til að gera
langt mál stutt: Kirk Douglas
fer vel með þetta vandasama
hlutverk. Jafnvel svo, að manni
finnst það tæpast hefði verið
hægt að skila þvi öðruvisi frá
sér.
Ekki er mér fyllilega ljóst,
hvort endirinn hafi átt að vera
æsispennandi. Ég hélt að
minnsta kosti fullu jafnvægi.
Það sem dregur lokaþáttinn
helzt niður eru simaviðskiptin.
Manni finnst eins og þar sé
bókstaflega á ferðinni skopstæl-
ing á gamalkunnum atriðum af
þvi tagi I öðrum kvikmyndum.
Jean Seberg og John Vernon
eru sæmileg i hlutverkum sin-
um — alls ekki meira.
barn, en engann föðurinn handa
þvi.
George hafði fengið geysilegt
dálæti á barninu, þegar eigin-
konan ákveður allt i einu að fara
frá honum og taka það með sér.
Hún giftist á nýjan leik, flytur
úr bænum, og kemur þvi svo
fyrir, að George sé bannað að
sjá barnið.
Bezti leikarinn I myndinni stendur hér frammi fyrir þeim
versta. Mitchum og Langella.
HAFNARBÍÓ:
„Köttur og mús”
Leikstj.: Daniel Petrie
AðalhL: Kirk Douglas, Jean Se-
berg og John Vernon
Kvikmyndir
Umsjón:
Þórarinn J.
Magnússon
George er meinleysis grey —
kallaður „Músi” af nemendum
sinum — og þegar ósköpin dynja
yfir fellur hann saman. Hann
Eiginkonan fyrrverandi reynir selur ibúðina með öllu saman og
að flýja, vitandi það, að maður- eltir móður og barn. Hann er
inn hefur þá þegar myrt einn ekki lengur heill á geðsmun-
kvenmann.... um.....
Siminn rauðglóandi! Þetta
atriði verður hálfbroslegt. Það
er eins og skopstæling á ein-
hverju öðru.
Það er vel hægt að hafa
gaman af myndinni „Köttur og
mús”, en það skyldi enginn bú-
ast við magnþrunginni spennu
og óvæntum endi. Enda er það
áreiðanlega ekki tilgangur
framleiðenda, heldur miklu
fremur það að láta sálarflækjur
George (Kirk Douglas) hræra i
áhorfendum og vekja um leið til
umhugsunar um ákveðið
vandamál.
George er kennari á miðjum
aldri. Hann hafði kvænzt ungri
stúlku og leyst um leið vanda
þeirra beggja. Hann var barn-
laus, en vildi eiga barn. Hún átti
cTVIenningarmál