Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1926, Blaðsíða 14
14
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
24. des. ’26.
GAMLI BÆRINN Á BERGÞÓRSHVOLI.
Frá Bergþórshvoli.
ið metin til fjár. Sú, sem átti þar
flest sporin, frú Sigríður kona sr.
Geirs, dóttir Jóns Pjeturssonar há-
yfirdómara, taldi ekki stundirnar
eða handtökin, sem hún eyddi í
garðinn sinn.
Og svo er um þær hinar góðu
garðyrkjukonur, heimilismæður, er
eyða öllum frístundum sínum til að
annast um og hlúa að öllu lífi gró-
anda.
Jeg kom í þennan garð í sumar.
Það var í sólskinsblíðu. Garður-
inn var allur í blóma. I svona görð-
um finnur maður best til þess, hve
garðyrkjan er samgróin starfi hús-
mæðranna. — Þar andaði hlýrri
kveðju við hvert fótmál frá húsmóð-
urinni, er grætt hafði trje og blóm.
Og þrösturinn, sem hreiður átti í
hæðsta trjenu, söng skært og flátt
— jeg lieyrði ekki betur en hann
kynni við sig, og ljóðið hans var
lofsöngur til lífs og fegurðar.
V. St.
Í|J|P>
SJERA GEIR SiÆMUNDSSON í GARÐI SÍNUM.
Mynd sú, sem hjer hirtist, er af
gamla bænum að Bergþórshvoli. —
Bær þessi er nú rifinn að nokkru
leyti og er presturinn sr. Jón Skag-
an og fjölskylda hans flutt í nýja
húsið, er bygt var í sumar. — Þeir
sem ákváðu hússtæðið fyrir hið
nýja hús, álitu að það væri nægi-
lega langt frá hinu forna bæjar-
stæði til þess að brennurústin
myndi eigi raskast, þegar grafið
yrði fyrir grunni hússins. En þetta
fór eigi að öllu leyti sem skyldi,
eins og kunnugt er.
Öld eftir öld hefir bærinn á Berg-
þórshvoli staðið í sama stað og
Njálsbærinn. Bygt hefir verið ofan
á brennurústina og síðan hver bær-
inn af öðrum — enginn veit hve
margir. Nú er 2—3 metra moldar-
lag ofan á brennurústinni. En nú
er hægt að komast að henni. Nú má
rífa tóftina af bæ þeim hinum síð-
asta, er stóð á Njálsbæjarstæðinu,
og myndin er af. Er óskandi að
brátt verði hafist handa og moldar-
laginu svift af Njálsbæjarrústinni,
og alt, sem þar finst, verði varð-
veitt og fái sómasamlegan geymslu-
stað.
Það er skylda þjóðfjelagsins að
sjá um, að það verk verði unnið.
Er óþarfi að fjölyrða um svo sjálf-
sagðan hlut. Mætti það verk stuðla
til þess að almenningi yrði meira
umhugað um en hingað til að ann-
ast um varðveizlu allra fornminja,
sem finnast.