Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1933, Blaðsíða 21

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
405
hann komið svolítið seinna, þá
var úti um drenginn.
En seinna, þegar Gísli læknir
var spurður að þvi hvernig hon-
um hefði tekist að senda boð á
undan sjer austur yfir Vötnin,
hvernig hann hefði fengið vitn-
eskju um það hvernig Jakob
litla hefði versnað og hvaða
lækningaáhöld hann hefði átt
að taka með sjer að Miklabæ
þessa óveðursnótt, var hann
''anur að brosa og segja:
,,Ef til vill hefir huldufólkið
hvíslað þessu öllu saman!"
Bridge.
S: enginn.
H: D, 10, 8, 6.
T: G.
L:D, 10,8.
S: D, 4, 3.
H: K, 3, 2.
T: enginn.
L: K, 3.
Tígull er tromp. A slær út.
A og B eiga að fá alla slagina.
S: enginn.
i: Á, 5,4.
r: D, 4,3.
.:5, 4.
S: G, 9, ’
H: G, 9,
T: engii
L: G, 9.
S: K, 9, 8, 5.
H: ekkert.
T: D, 6, 4.
L: D, 7, 5.
S: Á, 3.
H: G, 9, 4.
T:K, G, 8.
L: K, 8.
B
C 0
H
S: 10.
H: K, 10, 5, 3.
T: 9,7.
L: Á, G, 6.
S:G, 6.
H: D, 8,7,6.
T: 10.
L: 10,9,4.
Grand. A slær út. A og B
eiga að fá alla slagina.

S á 1 m u r.
*
|
Almáttki faðir, eins er jeg
og örlítið strá við lífsins veg,
horfandi þínum himni mót,
hlekkjað og bundið fast við rót.
Sjá þú, ó, faðir, sjerhvert strá
sveigist af vindum til og frá,
hnígur til moldar, hjer um bil,
horfir þó jafnan sólar til.
Almáttki faðir, ekkert strá,
án þinnar hjálpar lifa má.
Þú hefir skapað allt, sem er,
auga þitt hverja veröld sjer.
Almáttki faðir, augu mín
opna, svo birtist dásemd þín.
Oft mig af rjettri brautu ber,
blindur er hver, sem þig ei sjer.
Almáttki faðir, ó, jeg veit,
aldrei er trú mín nógu heit,
heitari er mín hugarþrá
helgidóm þinn að skilja’ og sjá.
Almáttki faðir, enn jeg bið:
Auk þú mjer trú og sálarfrið,
auk þú og skerptu skilning minn,
að skilið jeg fái vilja þinn.
Algóði faðir, eins og þú
elskaðir heiminn, fyr og nú,
kendu mjer iðkun kærleikans,
kendu mjer tungu sannleikans.
Böðvar frá Hnífsdal.
<§>
<§>
<§>
<§>
<§>
<§>
<§>
m
wm
Hjá gröfinni helgu.
Eftir Johannes Jörgensen.
*Á, sem hafa lesið skáld-
\ söguna „Jerusalem“ eftir
Selmu Lagerlöf, mun reka
minni til tilfinninga sænsku dala-
bændanna ogtrúbræðranna.er þeir
sáu í fyrsta sinn þann stað, sem
þeir höfðu svo lengi sárþráð og
hlakkað til að líta. Jeg hef ekki
skáldsöguna við höndina, og tutt-
ugu ár eru víst liðin, frá því er jeg
las hana. En getur nokkur mað-
ur, sem hefir lesið þá bók, gleymt
hinum feikilegu vonbrigðum Les-
aranna, er þeir stigu loksins fæti
á götur borgarinnar helgu?
Heima á bökkum Dalelfar höfðu