Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1933, Blaðsíða 23

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
407
Helgileikarnir í Oberammergau
Á hverri langaföstu fara fram
helgileikar í bænum Oberam-
mergau í Þýskalandi. Er þar
sýnd píningarsaga Jesú! Sá, sem
oftast hefir leikið Jesú, heitir
Alois Lang og á hann enn að
leika það hlutverk í vetur. —
Þykir leikur hans með afbrigð-
um hrífandi og átakanlegur, og
streymir fólk úr öllum áttum til
Oberammergau til þess að horfa
á helgileikana. Hjer á myndinni
sjest Alois Lang.
Hafa þeir skotið skjólshúsi yfir
margan pílagríminn.
Leið mín lá niður á við og
fyrst eftir brattri og mjórri flór-
götu, sem var slitin og hál
af traðki drómedaranna. Menn
urðu að varast, að þeim skrikaði
ekki fótur þar. Þess háttar götur
einkenna Jerúsalem, svo sem fyr
er vikið að. Læknir einn hefir sagt
mjer, að beinbrot sjeu tíðari þar
en annars staðar. Fara menn þá
að skilja betur gömlu söguna,
sem hermir, að Kristur hafi hnig-
ið þrem sinnum niður, er hann
bar þvertrje krossins. En inni-
leg meðaumkur ógeð á að trúa
vcnsku mannanna. kemur fram
í Kóraninum, þar sem sagt er,
að Allah hafi ekki getað látið
dýrling sinn verða fyrir þeirri
lægingu að bera krossinn. Þess
vegna hafi Símon frá Kýrena
borið hann.
Nú blasir stóra grafkirkjan
við; jeg geng inn um hlið, sem er
við takmörk hins litla svæðis, er
heyrir kirkjunni til. Enginn Gyð-
ingur stígur þangað fæti. For-
gaiður þessi er undarlega lukt-
ur af tveim grískum klaustra-
báknum. Og sjálf grafkirkjan er
sett saman af ótal hringsölum,
Er þyrping þessi stíllaus, enda
samsafn frá ýmsum tímum.
Gröf Krists hefir stundum lent
í höndum fjandmanna, grafar-
kirkjurnar hafa verið eyddar
eða skemdar. Þess vegna hafa
kristnir menn oftar reist kirkj-
urnar að nýju eða stækkað þær,
en ella myndi.
Tekið var að rökkva. Fransisk-
usmunkur vísaði mjer leið; grá-
munkar gæta hinnar heilögu
grafar enn í dag eins og þeir
gerðu líka á fjórtándu öld. —
Litla kapellan, sem gröf Krists
er í, er undir hárri hvelfingu, öll
framhliðin er þjettsett skygndum
silfurlömpum með gulum, rauð-
um, grænum eða bláum glösum
yfir daufum, blaktandi ljósum.
Við göngum um lágar bogdyr
inn að forskygni grafarinnar.
Hjerna var það, að engillinn sat
á steininum, sem hafði verið velt
burtu, hjer voru konurnar á-
varpaðar þessum orðum:
„Þjer leitið að Jesú frá Nazar-
et hinum krossfesta; hann er
upprisinn; hann er ekki hjer“.
í miðri kapellunni er stein-
súla, sem á að vera höggvin af
steininum, sem engillinn sat á.
Við Fransiskusbróðirinn krjúp-
um; hjer getur enginn annað en
kropið. — Loka-inngangurinn að
sjálfri gröfinni helgu er alveg
andspænis okkur. Dyrnar eru
furðu lágar. Fáein grísk orð
eru letruð fyrir ofan þær. En
það er rokkið hjer í forskygn-
inu, og ærið langt er frá því, er
jeg hef litið í gríska bók, svo
að jeg get ekki ráðið fram úr
þeim. Má vera, að það sjeu þessi
orð: „Hver sem ekki tekur á móti
guðs ríki eins og barn, mun alls
eigi
Báðum megin við dyrnar eru
hámyndir: engillinn hægra meg-
in, en hinar helgu konur, sem
Einkennileg kirkja.
Margar einkennilegar bygg-
ingar rísa nú upp í stórborgum
Þýskalands, og meðal þeirra
allra einkennilegustu er þessi
kirkja í Berlín. Engar dyr eru á
henni út að götunni, heldur er
gengið inn í hana úr hliðarhúsi.
komu til þess að sjá, hvar þeir
höfðu iagt hann, vinstra megin.
Jeg sje inn fyrir grafardyrnar
lágu, vegna þess að jeg er á knje-
beði. Ljós hefir verið tendrað við
gröfina, og einhver er þar inni,
einhver, sem er hvítklæddur. Nú
beygir hann sig, heldur út um
dyrnar og strýkst fram hjá mjer;
Þetta var víst kristinn hirðingi
eða hógvær, rússneskur pílagrím-
ur eða Dominikusmunkur í
drifhvítum einkennisbúningi.
Þá er röðin komin ac^mjer að
fara inn. Þar er ekki rúm nema
fyrir tvo eða þrjá menn í senn;
nú má jeg beygja mig undir
dyrnar lágu, krjúpa við gráu
marmaraplötuna, er byrgir þá
gröf, sem er helgust allra grafa.
Jeg krýp undir lofti, sem er eins
og gert úr tómum, gyltum lömp-
um, og líti jeg upp, sje jeg stóra
mynd af hinum upprisna, mál-
aða á gullgrunn.
Nú má jeg leggja ennið að
marmaraplötunni, sem hylur hina
helgu mold. Hjer var hin nýja
gröf Jósefs frá Arímaþeu, sem
enginn hafði áður legið í. Hjer