Lesbók Morgunblaðsins - 07.04.1946, Blaðsíða 9
LESBOK MORGUNBLAÐSINS
165
«
HIN STAKA HOND
leikhúsinu um kvöldið. Þá var
ekki ástæða til að hryggjast“.
HIRÐULEYSI manna — það var
einmitt hitt atriðið, sem mikið var
talað um og greindi menn þar mjög
á. Sumir töldu að hægt hefði verið
að bjarga, en aðrir sögðu að það
hefði verið óhugsandi. Festir voru
þó samdóma um að alt of lítið hefði
verið gert til að reyna að bjarga.
Og það var sem menn hefði alt í
einu rankað við sjer um það hví-
líkt skeytingarleysi það var, að
hafa hjer engan útbúnað til að
bjarga. Á það var bent, að Reykja-
vík lifði svo að segja eingöngu á út
gerð og hjer væri miðstöð allra
siglinga við ísland. Það væri því
ófyrirgefanlegt að enginn skyldi
hafa tekið sig fram um það, að fá
hingað björgunarbát og björgunar-
tæki. Heldu sumir því fram, að
yfirvöldin hefði átt að sjá um þetta,
en aðrir töldu að útgerðarfjelaginu
hefði borið skylda til þess að
hafa forgöngu um það mál.
En eins og vant er greindi menn
þegar á um það hvernig björgun-
arstarfið skyldi vera. Töldu sumir
að björgunarbátur gæti komið að
góðu haldi, en „Reykjavík“ tók
þvert fyrir það; gagn slíks báts yrði
víst meir en tvísýnt, en mikil þörf
á björgunarskipi nokkuð stóru. Og
Bjarni Þorkelsson, skipasmiður,
skrifaði langa grein í blaðið um
þetta og sagði: „Ið eina bjargráð,
er verulega bætir úr þörfinni í
þessu máli, er traustbygt eimskip,
með öflugri hreyfivjel og á hæfi-
legfi stærð“.
En hvað sem um þetta var sagt,
var nú efnt til samskota, bæði fyrir
ekkjur og börn þeirra sem fórust
og eins til þess að kaupa björgun-
arbát. Mannskaðasamskotin námu
alls fullum 32 þúsundum króna,
þar af kom nær þriðjungur frá
löndum í Vesturheimi. Formenn
og íorstöðukonur stærstu fjelaga
r
Til livers er harður hnefi
ef höfuðið veit ekki neitt?
Hann getur barið og brotið
og blessun friðarins eytt.
í bænum hófust lianda og efndu
til hlutaveltu. Var ákveðið að %
af ágóða hennar skyldi ganga til
samskotanna, en Vs leggjast í björg
unarsjóðinn. Hlutaveltan gaf af
sjer 3,600 krónur. Hafa því björg-
unarsjóðnum áskotnast 1200 krón-
ur, en hitt er mjer ókunnugt hvað
honum hafa borist miklar gjafir,
og eins hitt hvað um hann hefir
orðið.
Hönd, sem í aðra heldur,
hjálpar og þiggur í senn.
Hin staka hönd, steyttur hnefi,
steingjört tákn haturs við menn.
UM likt leyti var hafin önnur
fjársöfnun til þess að kaupa og
láta reisa myndastyttu af Kristjáni
könungi IX. Var gert ráð fyrir að
sú myndastytta mundi kosta unr
20—25,000 krónur. — Undirtektir
voru mjög dauíar hjer, og íslenskir
stúdentar í Kaupmannahöfn and-
vígir hugmyndinni. Blaðið „Ing-
ólfur“ taldi ráðagerðina vanhugs-
Frh. á bls. 172
*
i