Lesbók Morgunblaðsins - 30.11.1947, Blaðsíða 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
363
Við megum
engan tíma
missa
NÝR FRAN&KUR land'itjóri var kom
inn til Algier. Hann byrjaöi á pví aö
feröast um landiö til aö kynnast því.
Einhvern dag kom hanv par sem feUi-
bylur ltaföi brotiÖ ínörg hundruö
brauöaldintrjáa, eöa rifiö pau upp
meö rótum.
— Hvers vegna hafa ekki ný trje
vcrið gróöursett í staö pessara? spuröi
hann.
— Þaö liggur svo sem, ekki á, var
svariö, pau spretta ekki á einum degi.
— Hvað purfa pau langan tíma til
aö proskast? spuröi landstjórinn.
— Þrjú hundruö ár.
— Þrjú hundruö ár! Þá megum viö
sannarlega engan tíma missa. — Viö
veröum undir eins aö gróðursetja ný
trje.
Þarna koma fram ivö sjónarmiö:
sjónarmið kœruleysisins, sem ckki vill
ráöast í framkvœmdir vegna pess aö
svo langt sje að bíöa árangurs, og
sjónarmiö áhugans, sem veit aö maö-
urinn má aldrei viö pví aö missa neinn
tmia.
Nú er hjer vaknaðv.r áhugi fyrir
pví aö rækta barrskóga. Árangurinn
af pví sjest máske ekki fyr en eftir
hundrað ár. Hvoru sjónarmiöinu vilt
ÞÚ fylgja, sjónarmiði kœruleysisins,
aö ekkert liggi á, eöa sjónarmiöi á-
hugans, að vjer megum engan tíma
missa?
^ 4^ 4^
LAUSN Á GESTAÞRÁUT •
í seinasta blaði: Takið glas 2 og
hellið úr því í glas 5 og látið það svo
aftur á sinn stað.
o *
• ** ■- agi *> -M
Gamall íurustoín úr frumskoginum i
Maalselvdal í Noregi. — (Sjá fremstu
grein.
^ ^
Lím fóerýótein Jó>
onáóon
JEG HEF fylgst með skrifum Árna
Óla, blaðamanns, í Lesbók Morgun-
blaðsins, um Elliðaármálin. Einn,
sem kemur þar við sögu er bróðir
minn, Bergsteinn Jónsson.
Það er ýmislegt í frásögn Magnúsar
Ólafssonar í Eyjum í Kjós, sem jeg
finn ástæðu til að gera athugasemdir
við. Magnús Segir að Bergsteinn hafi
dáið skömmu eftir málaferlin. Hann
dó ekki fyr en 14 árum síðar.
Þegar hinir umgetnu atburðir gerð-
ust, dvaldi Bergsteinn á Elliðavatni,
hjá Benedikt Sveinssyni, við smíðar.
Bergsteinn var söðlasmiður að iðn og
þótti smíða betri söðla en áður höfðu
tíðkast. Þeir voru með nýju lagi og
voru kallaðir klakksöðlar.
Að Bergsteinn hafi leitað ásta hjá
Ólafíu Jóhannsdóttur tel jeg ólíklegt.
Hún hreif menn vegna afburða gáfna
og göfgi — jafn karla sem konur, en
við karlmenn heyrði jeg hana aldrei
kennda.
Bergsteinn átti heima á Eyvindar-
múla í Fljótshlíð, sonur bóndans þar,
Jóns Þórðarsonar, alþingismanns. Jeg
tel því líklegt að hann hafi verið á
leið heim, er hann gisti á Lækjar-
botnum, og er haila ólíklegt, að hann
hefði valið þennan gististað, ef um
flótta var að ræða, enda er þess víst
hvergi getið í rjettarbókum. Berg-
steinn var þekktur fyrir gáfur, fram-
sækni og vaskleik og mátti hvergi sjá
rjettu hallað. Það er því óverðugt,
sem gefið er í skyn um flótta hans.
Frá Bergsteini er sagt í bók Árna
prófasts Þórarinssonar „í sálar-
háska", bls. 299.
Um ætt hans má sjá í Bergsætt,
bls. 1.
Bergsteinn Jónsson var fæddur 17.
júní 1856. Kvæntur 30. ágúst 1890
Þórdísi Símonardóttur, ljósmóður á
Eyrarbakka. Dáinn 14. maí 1894. Þau
Þórdís eignuðu^t eitt barn, en það dó
nokkurra vikna gamalt. — Áður var
Bergsteinn trúlofaður Kristínu, dóttur
sjera Guðmundar á Borg (hálfsystur
Jóns Sveinssonar (Nonna)). Áttu
þau einn son, Guðmund, síðar kaup-
mann á Breiðafirði, en meðal barna
hans er Jóhann Salberg, sýslumaður
Strandasýslu.
Elísabet Jónsdóttir.
íW -V ^
HINN frægi cirkuseigandi John
Ringling Ijet mála mynd af sjer, þar
sem hann stóð með hendur í buxna-
vösum. Hann var mjög hreykinn af
myndinni og sýndi hana vini sínum
Will Rogers.
„Myndin er alls ekki eðlileg", sagði
Rogers.
„Hvernig stendur á þvi?“ spurði
Ringling hissa.
„Það er vegna þess að þú ert með
hendurnar í þínum eigin vösum“,
sagði Rogers.