Lesbók Morgunblaðsins - 10.10.1948, Blaðsíða 8
420
LESBOK MORGUNBLAÐSIN3
Á ÓDÁIIMSVÚLLUIVI
í HÖFUDBORG SMEKKVÍSINNAR
(Parísarbrjeí írá V. St.)
Inngangur að „Ódáinsvöllum“
París 30. sept. '48.
SÍÐASTLIÐINN sunnudag notaði
jeg til þess að skoða mig um hjer
i borginni. Menn ljúka ekki miklu
af á einum. degi. En þctta var ekki
nema byrjnn, og því ekki við miklu
að búast í grein þessari, lesendur
góðir. Samt ræðst jeg í að skriía
nokkur orð fyrir Lcsbók til að iesta
á pappírinn sitthvað, sem kom fyr-
ir augu injer, og flaug mjer i hug
þennan sólbjarta sunnudag.
Aldrei hef jeg getað tnr rdað
mjer, að hih fræga gats Prt sar
Champs d Elýsées gæti borið úafn
með rjettu, Þvi fyr má nú veia
götunafnið, „Ódáinsvellir“. En hún
á skilið svo véglegt nafn. Svo tögur
er hún og mikilfengleg. Margfald-
ar raðir'fágúrra trjaa meðfram ak-
og gángbrautum, htskrúðug blóma
béðT'én alt þetta skart og gróður
umlukt tignarlegum stórhýsurh.
Þessi breiða gata, sem með köfl-
um er líkari skemtigarði, liggur.
sem kunnugt er, frá Concorde-torg-
inu, upp að Sigurboganum hinum
meiri, „Þar sem eldurinn aldrei
deyr“ á gröf hins oþekta hermanns.
Skipulag eg „geis!atorg“
Heimalningurinn ]eg,. hafði al-
drei vitað fyrri en hingað kom, að
Sigurboginn væri einskonar mið-
depill borgarinnar, ,þó oft sje hann
nefndur, og oft komi hann við sögu.
En borgin er sem sje þannig bygð,
eins og alhr vita, sem hjer hafa
komíð, og fleiri til, að út frá þessurn
stað, geislatorginu, þar sem Sigur-
boginn rís, geislast einar tíu megin-
götur borgarinnar a hægri Signu-
bakka.
Ekki hefur verið tekið á því lopn
um höndum, að minna fólkið á sögu
þjóðarinnar, afrek þeirra, sem land-
ið verja, og sigra þa sem unnir hafa
verið. Að vísu er saga Sigurbogans
ekki ein samfeld sigursaga, eins og
menn rekur minni til. En jeg ætla
mjer vissulega ekki að rekja hjer
sögu Frakklands, þó jeg minnist
aðeins á hið stórbrotna skipulag
borgarjnnar, sem þannig er gert,
að athygli borgarbúa, hinna ó-
komu sem liðnu kynslóða, leiðír
athygli þeirra, frá v'öggu til grafar,
að ókveðnum stöðum, mannvirkj-
um, stofnunum, hstaverkum.
Borgir sem þannig eru skipu-
lagðar, samsvara máske ekki eins
vel hinum praktisku krofma eins
og hinar, sem bygðar eru í reglu-
leguin ferhyrningum með sarnsíða
götum. En þær eru og verða alla
tið tilkomumeiri, eins og f jöllin eru
íegurri og stórbrotnari en flatneskj
an.
Það liggur við að jeg sje feíminn
við að minnast á, að til er staður
í Reykjavík, þar sem tvær aðalbygg
ingar bæjarins blasa við auga. Sjó-
mannaskólinn og Háskólinn, en
liggja þó ekki svo beint vdð, að mað
ur sje viss uni, hvort þetta haíi
verið gert með ráðnúm hug eða sje
tilviljunin einber. Og ætla jeg þó
ekki að nokkurntíma rísi í vest-
urjaðri Kringlumýrar nokkuð
„Stjórntorg“.