Lesbók Morgunblaðsins - 13.02.1949, Blaðsíða 7
LESBÓK MORGUNBL AJÐSINS
67
FYRSTA FERÐ
í HÁLOFTSDREKA
Eftir GEOKGE H. WAI.TZ
ÞETTA HAFÐI verið meiri hátt-
ar flugferð. Og nú var ekki annað
eftir en komast niður úr skýunum
og taka blindlendingu á LaGuardia
flugvellinum í New York. Ilt veður
hafði hamlað lendingu við f^/rstu
tilraun, svo að við höfðum orðið
að fara stóran sveig áður en næst
var reynt að lenda.
„Hjólin niður“, kallaði flugsljóri.
„Hjólin komin niður og fest“.
sagði aðstoðarflugmaður.
„Hemlana tilbúna", kallaði flug-
stjóri.
,Hemlarnir eru tilbúnir", var
svarað.
Flugstjórinn fingrar við stýris-
áhöldin og hljóðið í hreyflanum
breytist úr dynjandi þrumu í blístr
andi hvin. Alt í einu tekur flug-
vjelin niðri. Flugmennirnir voru
orðnir þreyttir; það gat maður sjeð
á svitablettum í hvítu skyrtunum
þeirra.
Þetta var fyrsta reynsla mín um
flug í „Boeing-Stratocruiser“ -- há-
loftsdreka —, sem er nýjasta og
stærsta farþegaflugvjel Bandaríkj-
anna. En slíkar flugvjelar eiga nú
brátt að vera í langförum á sex
leiðum. Við höfðum flogið í rúma
klukkustund, og allt hafði komið
fyrir: vont veður, ísing á vængiun-
um, vjelbilun og loftskeytabilun.
En flugið hafði gengið ágætlera —
og þó höfðum við aldrei lvft okk-
ur frá jörðu. Þetta „flug“ fór cram
í mjög hugvitsamlegri eítirlík ngu
af háloftsdreka, sem Curtiss Wright
hafa smíðað. Pan American Air-
ways nota þessa eftirlíkingu til þess
að æfa þá flugmenn sína, sem eiga
að vera á háloftsdrekunum Alt fer
þar fram alveg eins og á flugi, og
gerfiflugvjelin'lætur alveg eíns og
flugvjel í lofti: Og áhöfnin er vanin
á það að ráða fram úr öllum peim
erfiðleikum, sem mætt geta á flugi.
Alt er svo nákvæmlega eðlilegt,
jafnvel dynurinn í hreyflunum og
hnykkurinn þegar lent er Og svita
blettirnir í skyrtum flugmannanna
sýna, að þetta hefir ekki verið
neinn leikur, þrátt fyrir að það var
aðeins „ímyndað flug“.
----o-----
Vjer skulum nú skoða einn af
þessum nýu háloftsflugdrekum. í
þeim eru tvö „þilför“. Farþegaklef-
inn er 74 fet á lengd og þar eru
hægindi svo hugvitsamlega gerð að
þau falla nákvæmlega að líkama
manna, hvort sem þeir eru grann-
ir eða feitir, stuttir eða langir Það
tók eitthvað 100.000 klukkustundir
að finna upp þessi sæti.
Fari svo, að .farþegar þreytist á
að sitja, geta þeir gengið niður
hringsnúinn stiga og koma þá nið-
ur í sal á neðra „þilfari“ og líkist
sá salur klúbbvögnum í nýtísku
járnbrautarlestum.
Loftið í flugvjelinni er altaf eins;
það er hreinsað og þjettað og hit-
að eða kælt eftir því sem við á.
Menn verða alls ekki varir við
breytingar á loftþrýstingi upp í
15.000 feta hæð. Jafnvel í “5.000
feta hæð — en svo hátt ve-rður
venjulega flogið — er loftþrýsting-
urinn álíka og í venjulegri flqg-
vjel í 5500 feta hæð. Og það er eng-
in hætta á því að menn fái blóð-
nasir eða suðu fyrir eyrun,
Þegar lagt er upp í langferð hef-
ir flugvjelin 7630 gallon af elds-
neyti og það vegur um 2214 tonn,
en alls getur hún borið 70 tonn.
Loftdrekinn (Boeing-Stratocruiser).