Lesbók Morgunblaðsins - 20.03.1949, Side 5
LESiiÓK MOliGUNBLAÐSlNS
145
Ansturvöllur mcð líkncskju Thorvaldsens. Á bak við sjást „fvönsku
lmsin“.
skij), sem hjer voru til cftirlits á
suinrin. Árið cftir fekk hún svo
leyfi til að byggja þarna annað
hús til íbúðar fyrir franska skip-
brotsmenn. Þetta voru hin svo-
nefndu „frönsku hús“ við Austur-
völl, og muna margir eftir þeim
enn, því að þau stóðu þarna fram
yfir aldamót. Var þar oft margt
skipbrotsmanna og segir Klemens
Jónsson að vera þeirra þar hafi ver
ið dálítil tilbreyting í lífi bæar-
búa, því að oft hefði þcir haft
ýmsa leika úti fyrir húsinu og á
götunni. En samt höíðu bæarmenn
ýmugust á húsum þessum. Þóttu
þau hvorki bæarprýði, nje heldur
skemtilegt að erlend stjórn skyldi
eiga fasleign í hjarta bæarins.
Sumarið 1901 voru húsin rifin og
bygt úr þeim eitt hús árið eftir
á Eyólfsstaðabletti í Skuggahverfi,
skamt frá Bygðarenda. En þarkem
þau höfðu staðið, reis nú upp stór-
Yji' U1' f hviUm „. 14pful PfiyVj ayí V
Það braxr til kaldra kola í apríl
J9J5, og er þai' nú liús Skóvcrsl-
unar Stefáns Cíunnarssonar og
verslun Júlíusar Björnssonar.
Á. Ó.
V -V Árf
Þessi saga gerðist í einhverjum fanga
búðum Þjóðverja í Noregi.
Þjóðverjar höfðu ekki nógu marga
varðmenn þar svo að þeir settu
nokkra Norðmenn á vörð. Ekki þorðu
þeir að láta þessa norsku varðmenn
fá vopn, heldur fengu þeir sína skófi-
una hver. Þetta kom sjer nú hálf illa
eina nóttina, þegar cinn fanginn braust
út. Norskur vörðuiv sá til ferða hans
og kallaöi: „Kyr!“ Hinn hljóp sem fœt-
ur toguðu. Þá öskraði norski vörður-
inn: „Kyr — eða jeg inoka!“
Astui getur enst lengi, eins og sjest
á eftirfarandi samtali hjóna, sem voru
að halda gullbrúðkaup sitt:
— Elskarðu mig enn? spurði hún.
— Já, heitar en nokkru sinni áður.
— Hvernig stendur á því?
— Það — þaö er — vegna þess, að
það eru konur eiua og bú, sem ía
karlmenn eir.s cg \r.:g — hm — til a3
elska koxiur eir.s og þú erf.
BRIDGE
S. Á, K, ö, 3, 2
H. D, 4
T. 8
L. Á, K, 8, 4, 3
S, 9, 8, 7 _____________ S. D, G, 10, 4
H. 9, 7
T. Á, K, 10, 7,
6, 4
L. D, 9 I
S. 5
N
V A
S
li. Á, ö, 5
T, D .
L. P, 10, 7,
H. K, G, 10. 8, 3, 2
T. G, 9, 5. 3,' 2
L. 3 , •,
Suður sagði 4 hjörtu og það ér
vandi að vinna spilið. VestUr sló út
tígulás en þegar hann sá að ekki var
nema einn tígull í borði,' breýttí hann
um og sló út trompi náíSt. Austur tók
með ásnum og sió út tromþi attur,
en Suður drap með kórtginúnV og sló
aftur út trompi til þess að'ná seinasta
troinpi andstæðinganna.
Þjer sjúið nú að Suður getur losn-
að við tvo tigla í svörtu kóngana á
borði. En hann þarf að losna við þrja
tigla og hvernig á hann að fría spil í
boröi, þar sem hann gelur aðeins tvisv-
ar komið bhndum að? Vegna þess að
tíguldrotning fell í ásinn, gerði hann
ráð fyrir að Áustur hefði aðeins spaða
og lauf. Hai.n tók það ráð að fleygja
laufi í trompið. Svo tók hann tvo slagi
á spaða og spilaði þriðja spaðanum
út og lók hann mcð trompi hcima.
Spilaði svo út laitfi og drap með ásn-
um. Svo spilaði hann spaða i fjórða
sinn og guf Austur slaginn. Og nú
varð Austur að spila laufi, sem Suð-
ur lók með kónginum. Næst tók hann
svo slag á fimta spaðunn og í hathi
fell seinasti tígullinn — og spiliö var
unniö.
Á/ \é V V V
Kinverskur málsháttur segir: Tvo
menn seni sofa. a sama kodda, getur
dr&ym.t :r.:s]afr_l£ga. þykir sann-
ast i Oryggisráðinu.