Lesbók Morgunblaðsins - 03.04.1949, Blaðsíða 3

r LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
175
OLYMPÍUFARAR 1912. Jón Halldórsson, Axcl Kristjánsson,
Kári Arngrímsson, Hallgrímur Bcnediktsson, Halldór Hanscn, Sigurjón
Pjctursson, Magnús Kjaran, Guðmundur Kr. Guðinundsson.
var einn af níu sem komust í und-
anúrslit (semi-final). Þá tók og
Jón Halldórsson þátt í 100 metra
spretthlaupi, og varð hann fjórði í
sínum riðli. En aðeins 2 þeir frá-
ustu máttu halda áfram keppn-
inni.
Á Olympíuleikana í Antwerpen
1920 vorum við Ólafur Sveinsson
sendir til þess að kynna okkur fyr-
irkomulag og framkvæmd leik-
anna, — leikreglur og lög — og
fl. Á þeim leikum var og Björn
Jakobsson, fimleikakennari og Jón
J. Kaldal, sem kepti í flokki Dana í
5 km. hlaupi, með leyfi í. S. I.
Næst koma íslendingar við sögu
Olympíulcikanna árið 1936, er þeir
voru haldnir í Berlín. Þangað fóru
og ýmsir íslenskir íþróttafrömuð-
ir til þess að kynna sjer þessa al-
þjóða-íþrótlaslarfsemi, leikreglur
og annað slíkt, m. a. 30 íþi’ótta-
kennarar víðsvegar af landinu, er
var boðið að koma þangað til þess
að hlýða á fyrirlestra, taka þátt
í námskeiðum og sjá það sem fram
færi. Höfðu þeir mikið gagn af
þeirri ferð. Þessi þátttaka frá okk-
ar hendi var m. a. gerð með það
fyrir augum, að undirbúa það, að
íslendingar gætu tekið frekari þátt
í Olynrpíuleikunum við næsta
tækiíæri.
Fátt sögulegt gerðist í sambandi
við þátt íslenskra íþróttamanna í
keppni leikanna í Berlín, nema að
eitt íslandsmet var þar sett í þrí-
stökki (14 mtr.)
Á síðastliðnu ári voru Olympiu-
leikarnir háðir, eins og kunnugt er;
V. vetrarleikirnir í St. Moritz
(Sviss), en sumarleikirnir i Lond-
on er voru hinir XIV. í röðinni.
Á baða leikina sendum vjer í-
þróttamemi, er gátu sjer góðan orð-
stír, þótt enginn hlytu þeir sigur-
laun eöa verðlaun. Er þetta i
fyr&ta skiítiö, sern iþrottanrernr
e;"4 ser.drr hj ecau $. vetr^r-Clymp-
íulej-ki, til þátttöku. Hafa þessar
Olympíufarir átt mikinn þátt í því
að kynna mönnum Olympíuhug-
sjónina, og þetta alheimsxnót, sem
háð er fjórða hvert ár. íþrótta-
menn vorir hafa hlotið þar mikils-
^erða reynslu, sem mun koma að
góðum notum síðar.
Nú víkur sögtnini
til Lausanne.
Lausanne er einskonar aðseturs-
staður Alþjóða-Olympíunefndar-
innar. Hefir nefndin þar sierstaka
höll fyrir fundi sína, og til þess
að geyma þar gripi sína. bóka-
safn, skjalasafn og ýmislegt ann-
að, er viðkemur starfseminni. Höll
þessi heitir Mon Repos Hefir
bæjarstjórn Lausanna látið nefnd-
inni höll |>essa í tje, til afnota fyr-
ir sig. — Upphafsmaður Olympíu-
leikanna, P. de Coubertin hinn
franski, dvaidi mikinn hluta ævi
sinnar i Lausanne. Bæjarstjórn
þessarar borgar heiir á margan
hátt sýnt áhuga ó því að greiða fyr-
ir Olympíunefndinni og Olympíu-
hugsjóninní.
FundarstoríiU þyrjuðu að þessu
rr.eð því, þcrgv&tjor::;;;
bauð nefndarmenn velkomna í
liátíðasal háskólans. Fór síðan
fram mjög glæsileg setningarat-
höfn C. I. O. Næsta dag byrjuðu
svo hin eiginlegu fundarstörf. Var
þá m. a. gengið til atkvæða um þá
fulltrúa, sem höfðu verið boðaðir
til fundarins, hvort þeir ættu að
fá fast sæti í alþjóðanefndinni.
Kjörnir voru sex nýir fiílltrúar í
C. I. O. á þessum fundi, frá íslandi,
Kanada, Luxemburg, Portúgal,
Sviss og Tjekkóslóvakíu.
Voru þeir allir kosnir með sam-
hljóða atkvæðum og síðan boðnir
velkomnir í nefndina með sjer-
stakri ræðu, af forseta C. I. O.,
Edström.
AIls voru fyrir í nefndinni
46 fulltrúar l'rá 30 löndum. Auk
þess sem valdir voru fulltrúar frá
þessum þjóðum, fór fram kosning
nokkurra fulltrúa íyrir aðra, sem
dáíð höíðu á styrjaldarárunum,
voru það hka sex fulltrúar. En
þetta var fyrsti fundurinn, seni
haldinn var í Olyrnpíunefndinni
eftir að styrjöldinni lauk.
Árið 1947 voru kjörnir þrír ný-
ir fulltruar i C. I. O. og árið eftir
fnnm fullUúai*.
J Sigírieí LisUcm. hafc: ver-
ið varaforseti nefndarinnar fram