Lesbók Morgunblaðsins - 03.04.1949, Blaðsíða 1
bóh
JUnrpwlrIm
13. tölublað.
Sunnudaginn 3. apríl 1949.
XXIV. árgangur.
OLYMPÍULEIKARNIR
OG ALÞJÓÐANEFNDIN
Samtal við Benedikt G. Waage
EINS og kunnugt er starfar al-
þjóðanefnd, er skipuleggur 01-
ympíuleikana og ákveður í hvert
sinn hvar þeir skuli háðir; en þeir
fara venjulega fram fjórða hvert
ár; víðsvegar um heim.
Fyrir hönd íslands á 'Benedikt
G. Waage, forseti ÍSI, sæti í þessaii
nefnd. Fyrir nokkru hitti jeg Bene
dikt og bað hann að segja mjer
frá störfum þessarar nefndar og
þeim kynnum, sem hann hefir
fengið af þessari mikilvægu starf-
semi með þátttöku sinni í hinni ai-
þjóðlegu fastanefnd.
Hann skýrði frá á þessa leið:
Boðinn á fund.
Snemma á árinu 1946 fjekk jeg
brjef frá Alþjóða Olympíunefnd-
inni með tilmælum um að jeg
kæmi á fund í Sviss í byrjun sept-
ember það ár. Hún er oftast nefnd
með skammstöfun C. í. O., er
táknar: Comité International
Olympique = Alþjóða-Olympiu-
nefndin. Fund þennan átti að halda
í Lausanne.
Ben. G. Waage og Sigfrid Edström
Mjer var ekki ljóst hvað tilefn-
ið var til þessa boðs og sinnti jeg
því lítið fyrst í stað. En fjekk
nokkru síðar brjef frá forseta nefnd
arinnar, J. Sigfrid Edström, þar
sem hann ítrekaði þetta, og bar
fram eindregna ósk um, að jeg
kæmi á fund þennan.
Auðvitað ljek mjer hugur á, að
komast á fundinn, þó jeg vissi
ekki í fyrstu fullkomlega hvert
erindið var, þangað til að forseti
nefndarinnar, Edström, skrifaði
mjer og sagði, að um það væri
að ræða að kosinn yrði fulltrúi fyr-
ir ísland til að taka sæti í alþjóða-
Olympíu-nefndinni.
Sumarið 1946 fór jeg með ís-
lensku íþróttamöpnunum, sem tóku
þátt í Evrópumótinu í Osló, ásamt
mörgum öðrum þjóðum. Þar var
líka ítalskur íþróttaflokkur. For-
ingi hins ítalska íþróttaflokks kom
til mín einn dag, meðan jeg dvaldi
í Osló og inti mig eftir því, hvort
jeg væri ekki á leiðinni til Sviss.
Jeg sagði sem var, að það hefði
komið til mála.
Erfitt var um flugsamgöngur
þangað suðureftir. En ítalirnir
voru þarna með sjerstaka flugvjel
og bauð þessi ítalski íþróttaleið-
togi mjer að verða þeim samferða
suður til Ítalíu (Mílanó), þegar
Oslómótinu væri lokið. Fórum við
fyrst til Gautaborgar. Þar tóku