Lesbók Morgunblaðsins - 03.04.1949, Blaðsíða 5

LESBÓK MOUGUNBLAÐSINS
177
selja á vegabrjefið landabrjef af
Evrópu, þar sem ísland væri sýnt
með áberandi lit, t. d. bláum. Þá
ætti að setja fremst á vegabrjefið
litmynd af ísl. fánanum; ásamt
skjaldarmerki landsins, eins og nú
er. Ennfremur mætti íbúatala
landsins standa þar einhversstað-
ar, svo og nafn íslandsforsetans.
— Ef þessar endurbætur yrðu
gerðar á vegabrjefum vorum,
þyrítu íslenskir ferðalangar ekki
að tefja sig á því, að svara mörg-
um spurningum um það t. d. hvar
ísland væri á hnettinum? — Hvort
íslendingar hefðu ekki fána?
Hvernig hann væri? og svo fram-
vegis. —
Síðan hefi jeg verið á þrcmur
fundum alþjóðaneíndarinnar. —
Störfin í alþjóðanefnd Olympíu-
leikanna eru að sjálfsögðu ólaunuð,
því hjer er um samtök áhuga-
manna að ræða. Þar sem talsvert
mikil ferðalög eru í sambandi við
þessi nefndarstörf, Jiljóta þau vit-
anlega að hafa talsverðan kostnað
i för með sjer. En jeg lít svo á,
að þvi fje, scm jeg ver ti! þcirra
hluta, sje vel varið. Menn eyða
fjármunum sínum á svo mismun-
andi hátt. — Og þetta eru
nú mín áhugamál og ánægja
að geta tekið þátt í þessu
menningarstarfi, sem miðar að því
að auka heilbrigði æskumanna,
bæði andlega og líkamlega. Auk
J)ess sem jeg slyð það eftir því
sem jeg get, að koma hagsmuna-
málum íslenskra íþróttanr anna á
framfæri, á þessum alheimsvett-
vangi.
Þannig sagðist Ben. G. Waage
frá, um þátttoku íslendinga i
Olympíuleikunum og stöif nefnd-
arinnar sem hefir forystu og skipu-
lag leikanna með höndum.
En Olympíuleikarnir fjalla urn
enn þa meira en líkamsiþrottir, bar
geta menn einnig tekið þátt í
ýmsum listgreinum, eins og njal-
Pierre de Coubcrtin, barón, stofn
andi nútíma Olympíuleikanna.
„Mon-Kepos“, aðsetursstaður AI-
þjóða-Olympíuncfndarinnar í Laus
auiie í Sviss.
aralist, höggmyndalist, bokrpennt-
um, hljómlist og þykir engu minni
frægð að bera þar sigur úr býtum,
en á sjálfum leikvellinum í Jiess-
um síðustu Olympiuleikum tóltu
tveir listamemi vorir þátt: Jón
Ltrís i hljómhst og Ásgtir Bjarn-
þorsson í málaralist. Þeir hlutu i£
vísu engin verðlaun, en þatttaka
þeirra vakti mikla athygli — Jeg
vænti að fleiri listamenn gefi þess-
um þætti Olympíuleikja.ina meiri
gaum, en þeir hafa gert hingað til.
— Og muni að næstu Olvmpíu-
ieikar eru ákveðnir árið 1952. Vetr
arleikirnir í Osló, en sumarleikirn-
ir í Hclsinki, og þar 'verður þátt-
taka íslands að verða myndarlég,
Munum að afrek og ágætí þjóð-
anna fer ckki cftir mánnfjölda,
heldur eftir manndómi og menn-
ingu hvers og eins, — segir Bene-
dikt og lokum.
V St.
^ ^ ^
- Molar -
Efnaverksmiðjur í Bandaríkjun-
um leggja nú kapp á að vinna
markað meðal Indíána í Suður-
Ameríku. Eru gerðir út þangað
sölumertn, sem ferðast langt inn í
land og selia -allskonar „pillur“ og
skamta. Þeir liæna fólk að sjer
með grammófón-músik og kvik
myndum. Á einhverjum stað var
verið að sýna fræðsJukvikmynd.
Iiún var tekin á baðstað, þar sem
margt ungt fólk var saman kom-
ið og æiði dýfingar af kappi. En
einum var svo ilt í höfðinu að hann
þorði ekki að steypa sjer. Þá
kom ung stúlka og gaf honum
, aspirin“, og sjá! eftir nokkrar sek
úndur var liann albata og fór að
stinga sjcr Þetta átti að sýna á-
gæti og lækningamátt aspirins. Og
mvndiii lxalði áhrif, að vísu á ann-
an liatt en nienn liöfðu búist við.
Einn af Indíánunum sagði við fje-
laga sinn': „Þetta er töfralyf. Ef
ínaður tekur það inii, þá getur mað
ur kafað". r;
* -W V k V
Misuiunurum a áaniiíæringu cg cí-
p.£ki er íu, að ma3ur gstier. ukk, rt
s«œifaeringu sí.ra án þess z5. ver 5z
vitlaus.