Lesbók Morgunblaðsins - 05.02.1950, Síða 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
75
fangelsi — og þegar jeg heyrði það
var eins og þungu fargi væri af
mjer ljett. Mjer fanst það næstum
eins og vinargreiði.... Þótt dóm-
urinn væri ranglæti, þá var mjer
hughægra á eftir.
Tvo sólarhringa var jeg í fang-
elsi þarna í Gdynia. Fyrri nóttina
var blindfullum vjelsmið kastað
inn til mín, og seinni nóttina tveim-
ur dauðadruknum enskum sjó-
mönnum — írum. Þeir böivuðu
pólsku yfirvöldunum í sand og ösku
og þess á milli hjetu þeir á heilagan
Patrek, verndardýrling allra íra.
Og það hreif — hinn heilagi Pat-
rekur mátti sín víst mikils hjá
Pólverjum, því að um morguninn
var þeim slept.
Seinna um daginn var farið með
mig í járnbrautarlest til Wrjher-
owo, skamt norðvestur af Gdynia.
Þar var jeg settur í fangelsi og þar
átti jeg að taka út refsinguna. Mjer
var stungið inn í kjallaraherbergi
þar sem fyrir voru sej;tán Pólverj-
ar.
NOKKRUM dögum seinna kom
Leijon konsúll að heimsækja mig.
Og upp úr þeirri heimsókn hafði
jeg það, að jeg var fluttur í betri
klefa. Þar voru fyrir sex fangar,
alt pólskir mentamenn. — Fimm
þeirra voru á þrítugsaldri, en einn
var 65 ára gamall, læknir. Aldrei
komst jeg að því hvers vegna þeir
voru hjer í fangelsi. Það var begj-
andi samþykki allra að tala ekkert
um það.
Eftir nokkurra daga samvistir
með þessum Pólverjum komst jeg
að raun um nokkuð, sem jeg haíði
haldið að væri óhugsandi, sem sjc
að með okkur tókst gagnkvæm vin-
átta og samúð, sem lyfti okkur upp
úr vonleysi og kvíða... .
Við vorum máske eins og börn,
cn það voru þá góð börn, og þeir
höfðu ekki niist sjálfsvjrðingu sína.
'f'il þesg að stytt^ okkur stundir og
lialda a okkui- luta, íorum \að i
alls konar leika, sem við höfðum
ekkert hugsað um síðan við vor-
um börn. Við „reistum horgemling“
og það var ágætt til að halda á sjer
hita. En skemtilegast var keiluspil,
sem við bjuggum okkur til og hnoð
uðum kúlurnar úr brauðmolum....
ÞRIÐJUDEGINUM 8. nóvember
mun jeg seint gleyma. Við vorum
einmitt að keiluleik og mjer hafði
gengið óvenju vel. „Þetta er líklega
þinn heilladagur,“ sagði læknirinn.
Hvorugan okkar grunaði hve sann-
spár hann var.
Rjett í því opnuðust dyrnar og
inn kom lögregluþjónn, sem kvaðst
eiga að fara með mig til Gdynia.
Þegar við komum inn í dómsal-
inn þar, var þar stórum fjölmenn-
ara en þegar jeg var dæmdur. Þar
voru þeir Leijon og Winberg og
höfðu með sjer verjanda, sem
sænska konsulatið hafði útvegað
mjer. Málið var tekið upp að nýu
og hann helt langa ræðu. Jeg skildi
ekki eitt orð, en mjer íanst ræða
hans hafa mikil áhrif á dómarann.
Lögregluþjónninn, sem flutti mig
frá Wrjherowo, hvíslaði að mjer:
„Þetta var góð ræða. Hapn fær yð-
ur sýknaðan.“
Eftir ræðuna gengu dómendur
afsíðis og svo tilkyntu þeir að dóm-
urinn yfir mjer væri mildaður, refs
ingin færð niður í hálfs mánaðar
fangelsi, og þess vegna bæri að láta
mig lausan nú þegar....
^ ^ ^ ^ ^
UM KVENFOLK
KONUR eru hygnari en menn — vegna
þess að þær vita minna, en skilja ineira.
bað var konan, scm kom manninum
út úr Paradís, cn enn er það svo, að
það er konan og hún ein, sem getur
leiðbeint honum þangað aftur.
Aðeins á einu sviði eru hjón sam-
mála. Það er þegar hann segir að ekk-
crt sje of gott handa henni.
Ævi konunnar skiftjst i 7 timaþil.
Fyrst er hun þfjostbafn, c'.q ungbani,
svq unglmgur, þá ung Jtona. þa ung
koria, þa ung kona og semast ung kona.
Hugþrautir
©
i r
t' *
0- • - • •©• • • -g-
« .
• . « >
*
* « \
Ö' , • - • .. (j, . .
» ,
+ t
_ t
&
Töfrastjarnan.
Á myndinni hjer að ofan sjáið
þið 12 smápeninga, sem raðað hefir
verið þannig að þeir mynda sex-
hyrnda stjörnu. Ef línur eru dregn-
ar milli myndanna, þá verða bær
sex og fjórar myntir á hverri.
Nú er galdurinn sá að breyta
þessu þannig að myntirnar myndi
7 beinar línur með 4 myntum í
hvern, og má ekki færa til nema
4 af myntunum.
Þetta er hreint ekki jafn auð-
velt og margur kann að hyggja. En
það er gaman að fást við það, og
ef fleiri eru saman, þá skortir ekki
á alls konar tillögur — en það er
tilviljun ef þær hepnast fyr en eft-
ir margar tilraunir.
Grautarskálin.
Þau eru 3 í heimili, kari, kerl-
ing og' vinnumaður. Ekki er til
nema ein skál í kolinu. Eí karl-
inn borðar einn úr henni, þá er
hann 10 mínútur að tæma hana,
vinnumaður tæmir hana á 12 mín-
útum og kerlingin á 15 mínútum
En hvað eru þau þá lengi að tæma
skálina, ef þau eta öll úr henni
í einu? Og hvað eru karl og
kerling tvo lengt $ð tæmg skál-
ma? --