Lesbók Morgunblaðsins - 05.02.1956, Síða 16
84
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
t
BRIDGE
♦ 94 .
V Á 10 8 2
♦ 8 7 4 3
♦ K 4 3
AKDÍS3
V ® 7 6 3
♦ G 10
* G 9
A A
V K 5
A K 6 2
* Á D 10 8 7 5 2
N
V A
S
A G 10 8 6 2
¥ D 9 4
♦ Á D 9 5
* 8
Sagnir voru þessar:
A s V N
pass 1 lauf 1 sp. pass
2 *p 4 lauf pass 5 lauf
pass pass pass
V Vlser út SO op hann er aufivitað
drepinn með ás á hendi. 7>rír tanslagir
eTU í fTpli. ef V hefur ásinn eins og
búast má við eftir sögnunum. En S á
eitt 'írræði, sem revna verður áður en
hann fer i tívul. Hann slær út T.Á og
síðav 1,5 undir kónginn. Næst kemur
snaði sem dreninn er á hendi með L7
ftvlstinn verður að geyma). Svo er
tekinn siagur á HK eg annar á HÁ,
og hiarta soilað í þfiðia sinn. en í það
flevgir s tieli og V fær slaginn. Og
nú verður hann annaðhvort að slá út
tígli, eða bá snaða, og er sama hvort
er. Kf snaðí Vemur er hann drernnn i
herði, en hðndin fleygir tígli af sér.
KOLBEINN GRÍIVISSON SKÁLD
Hann áttí heima á Dagverðará og
Einarslóni undir Jökli, en seinast bjó
hann á Brimilsvöllum í Neshrepp
innri. Fór orð af því að hann vari
göldróttur og hefði kveðið kölska í
kútinn. Á yfirreið sinni um Vestur-
land kom Erynjólfur biikup Sveinsson
til Kolbein* og vildi vita hvað satt
"*»ri f galdraorðinu, »r af honum í'ór.
’-M er þ#ir Kolbeinv 'dttust lenti tal
btlrra allt í sö' i r -j fró*'" c, sem
rl&teup unrl , o mj< g, Lr i elt að
GASSTÖÐIN í REYKJAVÍK. Miklar deilur urðu um það í bæarstjórn á sínum
tíma, hvort hér skyldi heldur hafa gas eða rafmagn til ljósa og suðu. Gasið
sigraði þá og svo var Gasstöðin reist inni undir Rauðará, utan við bæinn, Nú
hefur gasið beðið ósigur fyrir rafmagninu og Gasstöðin verður senn lögð niSur
og húsinu breytt í SlökkvistöS. Ljósm. Mbl. Ól. K. M.
biskup hafi skorað á Kolbein að yrkja
rímur út af einhverri þeirri sögu, sem
hann hefði aldrei heyrt. Orkti Koi-
beinn þá rímur af Sveini Múkssyni, 23
að tölu, og segir Espólín að hann hafi
„sjálfur diktað efnið sem feiknalegast,
og sent Bryniólfi biskupi og þegið fyrir
tíu dali.“ Aðrir segja að biskup hafi
launað honum með 10 hundruðum í
Brimilsvöllum, og þykir sú sögn trú-
legri. Ein ríma er orkt undir nýum
hætti, er Kolbeinn hafði fundið upp,
og síðan hefur verið kallaður Kolbeins-
lag. Hefst sú rima á þessari vísu:
Raddarteinn mér rénaði einn,
ræðan snauð hún bleif þar dauð,
sem hann Sveinn í huga hreinn
honum Rauð til kosta bauð.
Kolbeinn orkti einnig Grettisrímur, og
er 17. ríman með mansöng, 66 erindi
og eru það sléttubönd. Þar er þessi
alkunna vísa:
Alda rjúka gerði grá
gollnis spanga freyu,
kalda búka fluttu frá
frasndur Dranga eyu.
I niðurlagi seinustu rímunnar getur
skáldið bess hvar og hvenwr þær hafi
verið orktar, og bindur að sfðustu nafn
sitt í þessari vísu:
Glaaða, leifar safna um síð,
sjáBu grefur þjóð í lá#,
flæðar sveifar blakan blíð
báðum gefur skautum gráð.
Talið er að Kolbeinn muni enn hafa
verið á lífi 1682, því að það ár eru
prentaðir „Nokkrir sálmar“ eftir hann
á Hólum.
PLÁGAN SEINNI (1495)
í óprentuðum annál eftir Halldór
prest Gíslason á Desjarmýri, er þessi
sögn: í lok 15. aldarinnar gekk plágan
síðari yfir Austfirði. Þá gjöreyddist svo
byggð í Múlasýslum, að ekki lifðu eft-
ir nema tvær manneskjur, presturinn
í Möðrudal og stúlka ein í Mjóafirði.
Þau náðu saman og urðu samferða
suður um land að leita annara manna.
Fundu þau ekki fólk nema á Síðu 7
menn, og 11 undir Eyafjöllum. Landið
byggðist svo aftur af Vestfjörðum, því
að þar kom plágan ekki. — Þessi
frásögn er víst nokkuð orðum aukin,
en þó segir Björn á Skarðsá í sínum
annnál: Kom þá fátækt alþýðufólk af
Vestfjörðum, giftir menn með konur
og börn, því fólkið vissi þar auðn baea
fyrir norðan landið. Völdu þeir um
jarðir sér til ábúðar, og er svo frá
þeim komið margt manna norðan lands.
Og rétt ar það, að ekki kom þessi pest
á VeetfirðL Var sagt að andi Guð-
mundar biskups góða hefði staðlð á
Steinadalsheiði og bandað peetinni fré
Veetfjarða kjálkanum.